Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2007

προσοχή στο conx-talk

επειδή με εκνευρίζουν αυτοί οι πονηροί που μας θεωρούν πιο βλάκες εμάς ακούστε αυτό: ενώ υπόσχονται δωρεάν αστικές υπεραστικές κλισεις στον τελευταίο λογαριασμό μου χρεώσαν κλισεις στη Αθήνα (210764....)σαν σε "άλλα σταθερά δίκτυα" Πήρα το 134 και μου είπαν ότι αν και στην αρχική σύμβαση κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν τώρα όποιος καλούμενος αλλάζει πάροχο (πχ vivodi) οι εισερχόμενες κλίσεις του δεν κοστολογούνται σαν δωρεάν αλλά τις πληρώνουμε. σε ερώτηση πως φαίνεται αυτό η απάντηση ήταν να ρωτάμε όποιον πέρνουμε τηλέφωνο , ( πχ ξέρεις φίλε έχεις άλλο πάροχο για αυτό στο κλέινω για οικονομία....) Επειδή υποθέτω ότι το ίδιο "απεριόριστες" θα είναι και οι δωρεάν κλίσεις των άλλων παρόχων φτιάξτε μια διαμαρτυρία-μούτζα και την προσυπογράφω. Πάνος Βασιλόπουλος

ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ

---------- Forwarded message ---------- From: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ < roviessunset@yahoo.gr > Date: 28 Ιουλ 2007 11:39 μμ Subject: BOREIA EYBOIA/ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ To: voriaevia@gmail.com Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ               Πριν από μερικές μέρες πέρασα από τις ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ και θέλησα να σταθώ ώστε να δω σε τι κατάσταση βρίσκεται αυτός ο ιερός τόπος, εκεί όπου 300 Σπαρτιάτες με 700 θεσπιείς   θέλησαν να παραμείνουν και να πολεμήσουν μέχρι θανάτου ενώ οι Πέρσες ακολουθούσαν τα βήματα του Εφιάλτη και τους προσέγγιζαν. Εκεί όπου οι Έλληνες αντιμετώπισαν για τρείς μέρες εκατονταπλάσιο τουλάχιστον στρατό και   <<ηττήθηκαν>> κατόπιν   προδοσίας κάτι μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία.             Το θέαμα που αντίκρισα στις 10 Ιουλίου 2007 ήταν αποκαρδιωτικό. Καταρχήν δεν υπήρχε δυνατότητα παρκαρίσματος διότι οι φωστήρες της Ελληνικής Αστυνομίας είχαν στήσει <<μπλόκο>> γεμίζοντας όλη την δεξιά μεριά της εθνικής με   περιπολικά μη επιτρέπον

ΚΟΧΥΛΙ, Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ

Μετά τα τελευταία σοβαρά τροχαία δυστυχήματα στην παραλία στο Κοχύλι Λίμνης κάναμε εκτεταμένη έρευνα απόψεων κάτω από την σκιά του μεγάλου Πλάτανου, ανάμεσα σε διακεκριμένους συνδημότες μας και διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν δύο διαφορετικές απόψεις-λύσεις για το σοβαρό θέμα της κυκλοφορίας στην περιοχή. Η πρώτη ομάδα απόψεων θεωρεί υπευθύνους τους οδηγούς και προτείνει να δημιουργηθούν «σαμαράκια», να μπουν φανάρια και πινακίδες με ταχύτητα 20 χιλιόμετρα. Επίσης να γίνει αστυνόμευση της περιοχής. Η δεύτερη ομάδα απόψεων διαπιστώνει την καταπάτηση της απαλλοτριωμένης ζώνης του εθνικού δρόμου που από 30 μέτρα έχουν μείνει μόνο 10. Οι κόμβοι για τις τουριστικές μονάδες της περιοχής είναι ανύπαρκτοι αφού με πολεοδομικά «τερτίπια» τους ξεπέρασαν. Μόνο τα βενζινάδικα και το Μπελαβίστα τηρούν τις προδιαγραφές έχοντας κόμβο πρόσβασης στο δρόμο. Έχουν γίνει επικίνδυνες περιφράξεις μέσα στη ζώνη απαλλοτρίωσης και επιτρέπεται το παρκάρισμα σε αυτοκίνητα πάνω στην εθνική οδό στενεύοντας ακόμα περισσότ

Ανασταίνεται το Μαντούδι-(από το Βήμα)

Ανασταίνεται το Μαντούδι * Υστερα από 30 χρόνια μια ολόκληρη περιοχή στη Βόρεια Εύβοια ελπίζει να ξεφύγει από τον οικονομικό μαρασμό Α. Γ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ Τα ανενεργά εδώ και πολλά χρόνια μεταλλεία Σκαλιστήρη στο Μαντούδι της Βόρειας Εύβοιας Αναβιώνει εδώ και λίγες ημέρες μια ιστορική επιχειρηματική μονάδα της Εύβοιας, το περιβόητο «Μαντούδι», που είχε αντικείμενο τη μεταλλευτική δραστηριότητα για πολλές δεκαετίες ώσπου να καταρρεύσει οικονομικά και να οδηγήσει στην ανεργία και στην εσωτερική μετανάστευση εκατοντάδες οικογένειες. Βεβαίως η μονάδα θα λειτουργήσει με άλλη δραστηριότητα και με κατεύθυνση τον ενεργειακό τομέα, αφού έχει υποβληθεί αίτηση για μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με πρώτη ύλη τον άνθρακα, ωστόσο η σημασία της λειτουργίας της είναι και συμβολική: μια ολόκληρη περιοχή στη Βόρεια Εύβοια, με τεράστιο πρόβλημα ανεργίας και αποβιομηχάνιση επί 30 χρόνια, αλλά και με μακρά παράδοση κινητοποιήσεων και αγώνων των κατοίκων που έχει αποτυπωθεί ως και σε ντοκυμαντέρ, προσπαθεί να α

έχει έρθει η σειρά μας...

Μετά το δάσος της Πάρνηθας και του Πηλίου φαίνεται ότι έχει έρθει και η σειρά μας. Η Βόρεια Εύβοια καρτερικά περιμένει πάλι την πύρινη λαίλαπα που θα θερίσει την πρασινάδα της για άλλη μια φορά. Μπορεί το 1977 να φαίνεται μακρινό , μπορεί η ηλικία των αναγεννημένων πεύκων να μπαίνει στην ενηλικίωση αλλά το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Τα μέτρα που έχουν παρθεί από τότε είναι πολλά , οι υπηρεσίες έχουν εκσυγχρονισθεί, οι δορυφόροι και τα κινητά βοηθούν στον άμεσο εντοπισμό της εστίας της φωτιάς και στη καλύτερη πρόληψη, η πυροσβεστική υπηρεσία αντικατέστησε το δασαρχείο στη δασοπυρόσβεση και ξεπέρασε τα εφηβικά της προβλήματα και την απειρία, αλλά τα δάση συνεχίζουν να καίγονται , και ανάμεσά τους με μεγαλύτερη ευκολία και προτεραιότητα τα πευκοδάση. Θα ξαναπαρακολουθήσουμε σαν τεθλιμμένοι συγγενείς τις φλόγες από την τηλεόραση, κάποιοι ελάχιστοι κι ανήμποροι θα καπνιστούν χτυπώντας τη φωτιά με κλάρες, ενώ οι άλλοι οι πολλοί, θαμώνες των καφενείων θα αρνούνται να σηκωθούν από την καρέκλα