Μετά το δάσος της Πάρνηθας και του Πηλίου φαίνεται ότι έχει έρθει και η σειρά μας.
Η Βόρεια Εύβοια καρτερικά περιμένει πάλι την πύρινη λαίλαπα που θα θερίσει την πρασινάδα της για άλλη μια φορά. Μπορεί το 1977 να φαίνεται μακρινό , μπορεί η ηλικία των αναγεννημένων πεύκων να μπαίνει στην ενηλικίωση αλλά το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.
Τα μέτρα που έχουν παρθεί από τότε είναι πολλά , οι υπηρεσίες έχουν εκσυγχρονισθεί, οι δορυφόροι και τα κινητά βοηθούν στον άμεσο εντοπισμό της εστίας της φωτιάς και στη καλύτερη πρόληψη, η πυροσβεστική υπηρεσία αντικατέστησε το δασαρχείο στη δασοπυρόσβεση και ξεπέρασε τα εφηβικά της προβλήματα και την απειρία, αλλά τα δάση συνεχίζουν να καίγονται , και ανάμεσά τους με μεγαλύτερη ευκολία και προτεραιότητα τα πευκοδάση.
Θα ξαναπαρακολουθήσουμε σαν τεθλιμμένοι συγγενείς τις φλόγες από την τηλεόραση, κάποιοι ελάχιστοι κι ανήμποροι θα καπνιστούν χτυπώντας τη φωτιά με κλάρες, ενώ οι άλλοι οι πολλοί, θαμώνες των καφενείων θα αρνούνται να σηκωθούν από την καρέκλα τους πριν η φωτιά τους κάψει το σπίτι.
Αν στη κυβέρνηση είναι το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ θα δώσουν το όνομά τους σε τυπικές καταγγελίες για το ποιος φταίει, ίδιες τόσα χρόνια, με τελίτσες στα ονόματα για εύκολη και γρήγορη συμπλήρωση.
Και πάλι μετά ο γεωργός θα μεγαλώσει τι κτήμα του προς το καμένο, ο οικοπεδούχος θα βάλει τα πασαλάκια του πιο πλάι, ο κατασκηνωτής θα ψάξει για νέα σκιά να ανάψει κάρβουνα για να ψήσει μπριτζόλες.Ο αφελής θα ξανακάψει τις καλαμιές δίπλα στα πεύκα, η ΔΕΗ θα συνεχίσει να φτιάχνει πυλώνες που πετάνε σπίθες μέσα στο δάσος, για να δίνει ρεύμα στα κλιματιστικά μας.
Η πρόσβαση των ανθρώπων στα λιγότερα δάση θα αυξηθεί με νέους δρόμους, τους οποίους τα αυτοκίνητα με ανοιχτά παράθυρα θα χρησιμοποιούν για τασάκια στα αναμμένα τσιγάρα των οδηγών τους.
Ο ψυχάκιας με τα γκαζάκια θα ξανατρέξει την ζεστή νύχτα των ανέμων να βάλει τη φωτιά εκεί που δεν πάει ο νους των περιπόλων για να εξυπηρετήσει την φασιστική του φιλοδοξία. Θα καταναλώσουμε το τελευταίο οξυγόνο της γης και οι πιο ματσοί θα το αγοράζουν μέχρι να σωθεί τελείως .
Κάποια στιγμή όμως και ο τελευταίος από μας θα έχει εκλείψει. Τότε που η πυρόσβεση δεν θα έχει νόημα επειδή δεν θα υπάρχουν πια πυροσβέστες το δάσος θα αρχίσει να αναγεννάτε ελεύθερο από τον δυνάστη του και θα κυριεύσει την βόρεια Εύβοια, την Πάρνηθα το Πήλιο και όλη τη γη.
Ιούλιος 2007
Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ' αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο