Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Oι Λιμνοθάλασσες Μεγάλο και Μικρό Λιβάρι στο Δήμο Ιστιαίας Αιδηψού

ΣΙΜΟΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ


Γύρω από τον οικισμό Κανατάδικα – πανάρχαιο κέντρο επεξεργασίας των αργιλικών πηλών- υπάρχουν δύο λιμνοθάλασσες, αβαθείς. Ονομάζονται Μεγάλο Λιβάρι- είναι προς τα ανατολικά- και Μικρό Λιβάρι- είναι προς τα Δυτικά των Κανατάδικων. Και τα δύο συνορεύουν βόρεια με τον αιγιαλό και έχουν μπροστά τους εξαιρετική αμμουδιά μεγάλου πλάτους. Το μεγάλο Λιβάρι, είναι καταγεγραμμένο από την Κτηματική Υπηρεσία ως δημόσια ιδιοκτησία, με έκταση (1000) χίλια στρέμματα. Το μικρό Λιβάρι δεν φέρεται καταγεγραμμένο ούτε στα μητρώα ιδιοκτησίας της ΔΟΥ Ιστιαίας ούτε και στην Κτηματική Υπηρεσία. Εξ όσων γνωρίζουμε τα τελευταία 60 – 70 χρόνια κανείς, επωνύμως, δεν φέρεται να έχει ασκήσει πράξεις νομής και κατοχής σ’ αυτά εκτός του πρώην δήμου Ιστιαίας, ο οποίος μεριμνά λίαν πλημμελώς για την καθαριότητα και διατήρηση ανοικτών των στομίων- ρεύματα επικοινωνίας με την θάλασσα- για την ανανέωση των υδάτων του λιβαριού με νέα οξυγονωμένα ύδατα. Από τον λόγο αυτό την απουσία διαχείρισης, πλην του Δήμου, τεκμαίρεται πως και το μικρό λιβάρι πρέπει να ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο. Η έκταση του μικρού λιβαριού εκτιμάται ότι είναι περίπου (400) τετρακόσια στρέμματα.

Τα λιβάρια αν και είναι πολύ σημαντικές πηγές εισοδήματος και πλούτου έχουν αφεθεί στο περιθώριο. Ειδικότερα : τα λιβάρια είναι πλούσια σε ιχθυϊκό πληθυσμό. Πιο συγκεκριμένα είναι πλούσια σε γαρίδες, ευμεγέθη καβούρια, μικρά ψάρια και μεγάλα ψάρια. Το μικρό μέγεθος των ιχθυϊκών πληθυσμών οφείλεται κατά τους ειδικούς στο μικρό βάθος των λιμνών και στη συχνή έμφραξη των στομίων ιδίως το καλοκαίρι. Το μικρό βάθος δεν είναι ικανό να προφυλάξει τα θαλασσινά όντα από το ψύχος τον χειμώνα και από την ζέστη το καλοκαίρι. Τα ψάρια καταναλώνουν το οξυγόνο των υδάτων η ποσότητα όμως υδάτων και οξυγόνου δεν επαρκεί. Η έμφραξη των στομίων αποκλείει την ανανέωση των υδάτων και τον δι’ αυτής εμπλουτισμό τους με οξυγόνο, με συνέπεια την νέκρωση των πληθυσμών. Η διατήρηση ανοικτών των στομίων είναι βασικός περιβαλλοντικός όρος ζωής και η έμφραξη πρώτη ρύπανση και περιβαλλοντική καταστροφή, τα μη ανανεωμένα ύδατα χάνουν το οξυγόνο με αποτέλεσμα τη νέκρωση των πληθυσμών. Τα αβαθή ύδατα και τα φραγμένα στόμια είναι από τις κύριες συνθήκες που οδηγούν τα ψάρια από τα λιβάρια προς τη θάλασσα με συνέπεια τη μειωμένη παραγωγή αλλά και το μικρό μέγεθος των ιχθυηρών γενικά. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 συστήθηκε δημοτική επιχείρηση η οποία χρηματοδοτήθηκε για την αξιοποίηση του μεγάλου λιβαριού. Κατασκευάστηκε μόνιμο στόμιο και ανοίχθηκαν διώρυγες εντός της λίμνης. Το λιβάρι στην επιφάνεια των διώρυγων απέκτησε βάθος. Άμεσο αποτέλεσμα είναι να έχουμε μεγάλα ψάρια και μεγάλη ποικιλία. Στο μικρό λιβάρι μέχρι πριν λίγα χρόνια κατέληγαν λύματα κτηνοτροφείων έχοντας ως συνεπεία να εξαφανιστούν καβούρια και ψάρια σε μέγιστο ποσοστό. Σήμερα έχουν επανέλθει τα ιχθυηρά με τα προβλήματα στην ανάπτυξη τους όπως παραπάνω περιγράφηκε. Έμπειροι φίλοι ιχθυολόγοι οι οποίοι μετά από παράκληση μετέβησαν στην περιοχή, την εξέτασαν και βεβαιώνουν ότι οι λίμνες με μικρές επενδύσεις στα δύο λιβάρια μπορούν να εξελιχθούν σε μεγάλα φυσικά ιχθυοτροφεία έως και ιχθυοπαραγωγικά κέντρα από νωπά ψάρια έως κυρίως αυγοτάραχο, καβούρια κονσερβοποιημένα. Οι κέφαλοι από τους οποίους παράγεται το αυγοτάραχο- οι μπάφες- ευδοκιμούν ιδιαίτερα.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ιχθυολόγων οι απαιτούμενες επενδύσεις είναι μόνιμα στόμια, πλέον των δύο για καθένα λιβάρι, και εμβάθυνση με διώρυγες αλλά και εκσκαφή και εναπόθεση των προϊόντων της εκσκαφής μέσα στα λιβάρια, δημιουργία νησίδων και φωλεών. Μια προκαταρκτική μελέτη, μικρού κόστους, περίπου στις 25.000 € είναι απαραίτητη ώστε να υπάρξει προσανατολισμός των ενεργειών. Με μικρό κόστος μπορεί να αναπτυχθεί φαρδιά διώρυγα περιμετρικά και εναπόθεση των προϊόντων της εκσκαφής περιφερειακά κατά μήκος ώστε να αποτελέσουν μια ζώνη μόνωσης και περιβαλλοντικής προστασίας. Τα λιβάρια βρίσκονται εντός της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) και στα πλαίσια αυτής πρέπει να ενταχθεί η μελέτη και αξιοποίησης των λιβαριών αλλά και εκμετάλλευσης των παραλιών που βρίσκονται μπροστά από αυτές.

Είναι αυτονόητο ότι με την προκαταρκτική μελέτη θα διαφανούν όλες οι δυνατότητες της αξιοποίησης αυτής της δημόσιας περιουσίας. Η μελέτη μπορεί να συνταχθεί είτε από την περιφέρεια είτε από τον Δήμο( αν εξουσιοδοτηθεί) είτε από τα Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης κ ΥΠΕΚΑ. Λόγω του μεγέθους της όμως και του είδους της σκόπιμο είναι να συνταχθεί με μέριμνα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και να εγκριθεί από το ΥΠΕΚΑ. Με βάση την μελέτη να προκηρυχθεί διαγωνισμός εξεύρεσης επενδυτού αξιοποίησης των λιμνοθαλασσών μάλλον με εκχώρηση. Με την αξιοποίηση και χρήματα μπορεί να εισπραχθούν άμεσα αλλά και φορολογικά έσοδα από την παραγωγική διαδικασία (ΦΠΑ, Φόρος εισοδήματος κ.λ.π)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Εκδήλωση για την ΕΛΔΥΚ στο Σπαθάρι

  της Γιάννας Κορέλη -Μπουλουγούρη φωτο Γιάννη Δραπανιώτη Το Σάββατο   14 Σεπτεμβρίου 2019 έγινε με κάθε επισημότητα   η καθιερωμένη τελετή απόδοσης τιμών στους πεσόντες αξιωματικούς και οπλίτες της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου κατά την Τουρκική εισβολή τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974. Τη φετινή εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι εξής: Ο πρέσβης   της Κυπριακής   Δημοκρατίας κ. Κενεβέζος Κυριάκος   Ο εκπρόσωπος της   Σχολής Πεζικού Χαλκίδας συνταγματάρχης κ.   Πράγιας Αντώνιος, επικεφαλής στρατιωτικής αντιπροσωπείας.    Ο εκπρόσωπος της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας περιφερειακός σύμβουλος κ. Τοουλιάς Ανδρέας,     Ο   διοικητής του Αστυνομικού τμήματος Μαντουδίου     Αστυνόμος Β’ κ. Ντούλμας Δημήτριας   Ο προϊστάμενος του Λιμενικού Σταθμού Μαντουδίου   Υποπλοίαρχος Λιμενικού κ . Ζυγογιάννης Κωνσταντίνος    Ο προϊστάμενος του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Μαντουδίου,   πυρονόμος   κ. Φίφας Αθανάσιος     Ο Δήμαρχος   Μαντουδίου-Λίμνης-Αγ. Άννας κ. Τσαπουρν

Μετασχηματιστές που κάνουν... ΜΠΑΜ!

Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ'  αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο

ο δρόμος της απώλειας

του ΠΒ   στις Ροβιές οι ταμπέλες κλείνουν ένα ανοιχτό δρόμο... Φαντάσου να βιάζεσαι να προφτάσεις το φέρρυ στον Αγιόκαμπο ξεκινώντας από τη Λίμνη.Μόλις φτάσεις στη στροφή για Βουτά Ιστιαία, βλέπεις και τρελαίνεσαι, τα τόξα να σου δείχνουν υποχρεωτικά πορεία για Αιδηψό μέσω Ιστιαίας. Να γκαζώνεις στο δρόμο προς Βουτά για να κερδίσεις τον παραπάνω χρόνο που χρειάζεσαι,