του Πάνου Β.
Η εικόνα των αγανακτισμένων παντού, να μην αφήνουν ούτε ιερό ούτεόσιο, ούτε καν αδάκρυστο τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν με ξάφνιασε
γιατί την περίμενα χρόνια.
Στη μνήμη, η φωνή του Χάρυ Κλυν «τι τους κοιτάτε ρε, βαράτε τους» μαζί
με το «σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους, με ρόλεξ στα χέρια και
γούνες στους ώμους».
Ακούγοντας τώρα και στο Καραισκάκη και στο ΟΑΚΑ τους φιλάθλους να
φωνάζουν «είναι π.. του Παπανδρέου η μάνα», χωρίς να παίζει κανείς
Παπανδρέου παίχτης ή διαιτητής, κατάλαβα ότι πια δεν έμεινε τίποτα
όρθιο.
Σε μια τέτοια κρίση, η χλεύη μετά την απαξίωση του πολιτικού
συστήματος, έρχεται να σφραγίσει τον αναπότρεπτο κατήφορο, την
κατάκτηση του πάτου , με τη συνειδητοποίηση από χιλιάδες κοψοχέρηδες
του τι κάναν τόσα χρόνια, με τον δικοματισμό.
Το γκάλοπ στο Βήμα με 35% ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, βάζει το παγκόσμιο οικονομικό
σύστημα σε μπελάδες, μιας και τώρα οι «αγορές» δεν χάνουν μόνο τα
λεφτά τους , αλλά και τους εντολοδόχους διαχειριστές των τοκογλύφων
που μας κυβερνούν τόσο καιρό.
Και αυτό είναι το μήνυμα στην Ιταλία, στην Ισπανία, στη Πορτογαλία που
στέλνει ο λαός που σταματάει την ψευδαίσθηση της εθνικής ενότητας,
καταργώντας τις παρελάσεις.
Εθνική ενότητα μαζί εγώ και ο Προβόπουλος; Κλάψε όσο θες Παπούλια, ΟΧΙ!
Μήπως και ο ΓΑΠ δεν έκλαιγε από τα δακρυγόνα της Νέας Δημοκρατίας στο
λιμάνι , σαν αλάνι; Τώρα κλαίνε όλοι μαζί, με το ΜΕΓΑ,το ΣΚΑΙ και τον
κάθε καλοβολεμένο συνοδοιπόρο της καταστροφής της Ελλάδας, για αυτά
που χάνουν.
Χάνουν την αυθεντία της εθνικής διαχείρισης, το ψέμα της τάχα
εκλογικής υπεροχής των καλπονοθευτικών συστημάτων που τους βόλεψαν, το
ότι υπερασπίζονται ακόμα τους κλέφτες στήνοντας στο τοίχο τον Ελληνικό
λαό.
Το σπασμένο ανθοδοχείο του θεσμού του Προέδρου της ανύπαρκτης
Δημοκρατίας, δεν συγκινεί κανέναν. Πιθανά να κάνει κάποιους να
ονειρεύονται τανκς, αλλά ευτυχώς κι αυτά τα έχουν πουλήσει.
Η εθνική αντίσταση των προέδρων Κάρολε , ανέδειξε κάποτε ένα
Στεφανόπουλο να ξεχέζει ευγενικά έναν πλανητάρχη Κλίντον.Το δικό σου
το ύψος έφτασε μέχρι τη λύπηση του λαού σου.
Τώρα ο λαός θα δοκιμάσει πέρα από σας την τύχη του σε ένα διαφορετικό
μέλλον, καλό η κακό αλλά ευτυχώς τα αποβράσματα , αρχίζει και τα
ξεβράζει.
Ο Μανώλης Γλέζος , γεράκος φτωχός κι αγωνιστής ξαναβλέπει στο φετινό
Οκτώβρη νόημα μετά από 71 χρόνια.
Μαζί του και γω.