Η κρίση επανέφερε τις μπετονιέρες και το φτυάρι; Παρατηρήσαμε ότι ο εργολάβος που έχει αναλάβει την κατασκευή της προέκτασης του Κ.Υ. Ιστιαίας ρίχνει τα μπετά με τον παλιό τρόπο, δηλαδή φτυάρισμα, τα υλικά, σκίζουμε τον τσιμεντόσακο και τον ρίχνουμε με το μάτι, νερό, κλπ. Δηλαδή οι αναλογίες με το μάτι, όπως εκείνα τα χρόνια. Καλά οι προδιαγραφές του μπετόν πως κατορθώνονται; Με το μάτι; Λοιπόν
κανονίστε μετά από ένα χρόνο η οροφή του να στάζει η να πιάνει υγρασία. Ε! Θα μου πείτε τότε θα τρέχουμε για στεγανωτικά για να μην στάζει. Και ποιος ακούει τον Τσελίκα στο Ράδιο Ιστιαία. Πάντως σήμερα ενημερωτικά θα επισημάνουμε ότι η τεχνολογία έχει αλλάξει. Το μπετόν παρασκευάζεται στα σχετικά εργοτάξια, μεταφέρονται με μπετονιέρες και συνοδεύονται με τα απαραίτητα δικαιολογητικά καταλληλότητας και προδιαγραφών. Όλα αυτά γίνονται για να μην στάζει η οροφή.
Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ' αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο