ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
Η συζήτηση για τον ερχομό Γερμανικής Επιτροπείας φέρνει στο νου των Ελλήνων τις αντίστοιχες μέρες του Οκτώβρη του 1944 τότε που οι Γερμανοί αποχωρούσαν και μας άφηναν πίσω τους τρεισήμισι χρόνια λεηλασίας , τρόμου , θανάτου , βασανιστηρίων , ομηρίας , εκτελέσεων( ακόμη και τη τελευταία ώρα) και τους ένοπλους συνεργάτες τους , τα Τάγματα Ασφαλείας να συνεχίζουν το έργο τους.
Η τωρινή άφιξή τους βέβαια προκύπτει ως αποτέλεσμα της εκχώρησης της κυριαρχίας της Ελλάδας στη Τρόϊκα και έχει διαφορετικό στόχο - την απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας του Έλληνα πολίτη. Έρχονται αποφασισμένοι όχι μόνο να του κοντύνουν τα εισοδήματα και τα
δικαιώματα ( το κάνει ήδη και μάλιστα επαρκώς η εντολοδόχος τους σημερινή Κυβέρνηση ) αλλά και να πουλήσουν τα ασημικά του - τη δημόσια περιουσία .
Ακόμη και σε μέρες ανέχειας η ελληνική οικογένεια φύλαγε κάτι για τον κακό καιρό , κάπου βαθειά στο σεντούκι , στη στεφανοθήκη - τα « ασημικά» της .Ένα δαχτυλίδι , ένα ζευγάρι σκουλαρίκια , τα κειμήλια της μάνας που θα κληρονομούσε η εγγονή . Κι όταν σκοτείνιαζαν τα χρόνια τα «ασημικά» έβγαιναν από την «καλή» πετσέτα που ήταν τυλιγμένα για τον σαράφη και το σπίτι άδειαζε . Θα ΄φταναν όμως καλές μέρες και τα «ασημικά» πάλι θα ξαναζέσταιναν τις καρδιές , θα ξαναήταν η απαντοχή .
Όμως αυτό το ξαναζέσταμα μετά την αποχώρηση του 1944 έκανε 30 χρόνια νάρθει και το ερώτημα που μπαίνει σήμερα είναι όχι μόνο πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να ξανάρθει η απαντοχή αλλά και αν θα υπάρξει τέτοια δυνατότητα , αφού για τη Τρόϊκα-τωρινό σαράφη κύριο ζητούμενο πλέον δεν είναι η ενεχυρίαση των ασημικών του ελληνικού κράτους (έχει ήδη γίνει με την υπογραφή του μνημονίου) αλλά η εκποίησή τους .
Το μεσοπρόθεσμο σχέδιο διάσωσης της χώρας μας προβλέπει για τη δημόσια περιουσία το ολοκληρωτικό της ξεπούλημα με στόχο να εισπραχτούν τουλάχιστον 50 δις ευρώ που θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή μέρους των υποχρεώσεων προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Μηχανισμό Στήριξης της Τρόϊκας , ενώ την ίδια περίοδο θα συνεχίζεται η επιχείρηση -κάθε δόση κι άλλα μέτρα- υποβάθμισης της ζωής του ελληνικού λαού . Κι όταν βέβαια η λεηλασία τόσο του έλληνα πολίτη όσο και της δημόσιας περιουσίας θα έχει ολοκληρωθεί , προκαλώντας τέτοια ύφεση που θα καθιστά αδύνατη την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων , τότε θα κριθούμε « μη σωζόμενη» χώρα , δηλαδή με απλά λόγια θα οδηγηθούμε(δεν έχει σημασία ποιος θα πάρει τη πρωτοβουλία) εκτός Ευρωζώνης .
Κι εδώ μπαίνει το μεγάλο ερώτημα : Μήπως θα ήταν καλύτερα να αναζητήσουμε , με δεδομένη και την αγωνία της Ευρωζώνης για αλυσιδωτές επιπτώσεις και σ΄ αυτήν, άλλες λύσεις που μπορεί να φτάνουν μέχρι και την έξοδο, σήμερα που τουλάχιστον δεν έχουμε ξεπουλήσει και τα ασημικά μας , μια λύση που είναι καλύτερη από την αυριανή που θα μας επιβάλλουν οι δανειστές μας ;
Όμως για μια τέτοια κίνηση χρειάζεται και ο κατάλληλος πρωθυπουργός - ο σημερινός δεν μπορεί , έβγαλε το περίστροφό του σε λάθος χρόνο και πυροβόλησε λάθος στόχο - τη χώρα του .Γι αυτό και κρίνεται απαραίτητο , μέσα από τη προσφυγή στις κάλπες να ανατραπούν οι δεσμεύσεις της χώρας μας που φτάνουν μέχρι και την απώλεια των ασημικών της . Επί πλέον οι εκλογές θα δώσουν τη δυνατότητα στον Ελληνικό λαό να εκφραστεί σε μια κρίσιμη περίοδο και να επιβάλλει λύσεις που δεν μπορεί δυστυχώς μια Κυβέρνηση , όπως η σημερινή να υπηρετήσει .