Λεωνίδας Τζάνης
Ώρα 23:55. Πορεία Ανατολική. Προορισμός (39ο 02 λ 59,91δ Β – 23ο 20λ 18,64δ Αν.) Ποντικονήσι το νησί στο Ακρωτήριο του Αρτεμισίου. Ένα στοίχημα προσωπικό που είχε να κάνει με τη μέγιστη δυνατή ημερήσια απόσταση που θα μπορούσα να διανύσω κωπηλατώντας. Βέβαια ο όρος ημερήσια είναι λίγο αδόκιμος αν κρίνετε την ώρα αναχώρησης αλλά και το γεγονός ότι το μισό σκέλος έγινε μια αφέγγαρη βραδιά του Ιούλη. Το Ποντικονήσι σημάδεψα στο χάρτη και μου προέκυψε μία απόσταση 15 Ναυτικά Μίλια (28 χλμ ) Mια διαδρομή που θα με έφερνε φυσικά και στον φάρο του νησιού, ευδιάκριτο κυρίως από τους ταξιδιώτες που κατευθύνονται προς τα νησιά των Βορείων Σποράδων.
Έτσι πριν το χωριό του Νέου Πύργου παραδοθεί στην αγκάλη του Μορφέα, με τις λιγοστές παρέες να βρίσκονται ακόμα στην παραλία έκανα τις ετοιμασίες καθέλκυσης, άναψα τα πλοϊκά φώτα και…. σαλπάρισα.
Αν και εξοικειωμένος πια με την νυχτερινή κωπηλασία, η αφέγγαρη νύχτα με περιέβαλε με ένα απόκοσμο σκοτάδι που διακοπτόταν όμως τις πρώτες ώρες από τα φώτα των Ωρεών, και τα Κανατάδικα, μέχρι το Ασμήνι και το Πευκί. Φώτα που συντροφευόταν με ήχους και μελωδίες από τα παραθαλάσσια καταστήματα. Από κει και πέρα σχεδόν όλα σώπασαν, η ησυχία πήγε να κυριέψει την ακτή της Βόρειας Εύβοιας. Σχεδόν, γιατί πιο ανατολικά Ήχος μα και Φως άλλαξαν διάθεση … ο ήχος έγινε παφλασμός του κουπιού στην ήρεμη θάλασσα, αναμεμιγμένος με τον απόμακρο βόμβο από τα τρεχαντήρια μα και το φώς επιβίωσε, οργανώνοντας χορό σκιών ανάμεσα στα βράχια της Άκρας του Αρτεμισίου που άρχισα να περιπλέω. Όμως τέτοια ώρα αυτό που απολαμβάνεις περισσότερο είναι η αίσθηση της οσμής …το Άρωμα των πεύκων που κατακλύζουν τούτα εδώ τα μέρη και όπως το πυκνό Πευκοδάσος έρχεται και γονατίζει μπροστά στη Θάλασσα αναμιγνύεται το άρωμα του με την φρεσκάδα της αλμύρας.
περισσότερα με πανέμορφες φωτογραφίες και οδηγούς στο:
http://atraposroute.blogspot.gr/2013/07/blog-post_27.html