Του Π Β
Ο περίγελος για το Λιάπη κομματικοποιήθηκε. Η ΝΔ τον
διέγραψε λες και ήταν ενεργός και η αντιπολιτευόμενοι τον στηλίτευσαν λες και
ήταν νεοδημοκράτης. Αυτός ήταν απλά , μόνο ένας ανιψιός.
Στο απυρόβλητο πέρασαν όσοι τον ψήφισαν. Ξεγελάστηκαν; Νόμιζαν
ότι είχαν να κάνουν με την εξυπνάδα του; Γιατί όταν του έβγαζε εισιτήριο για το
ματς ο Χριστοφοράκος δεν εξεμάνη κανείς τους; Μήπως και οι ψηφοφόροι πρέπει να
απολογηθούν; Ή ο λαός (όπως ο πελάτης) έχει πάντα δίκιο;
Πιθανά τώρα πελάτες να είχε πολλούς. Για τα πολιτικά του
ανδραγαθήματα δεν θα τον θυμηθεί ποτέ κανείς. Για το ελληνικό του ταπεραμέντο
πολλοί θα τον συμπαθήσουν. Λέτε να είναι ο μόνος που κυκλοφορεί με
πλαστές
πινακίδες , χωρίς ασφάλεια , τέλη και δίπλωμα. Για πάτε στη Καστέλα και ψάξτε
το λιγάκι.
Ας πούμε τα πλαστά ή ψευδώνυμα πτυχία στα πολιτικά
βιογραφικά δεν είναι ηθικός ξεπεσμός; Ας ξαναπούμε οι πλαστές φορολογικές
δηλώσεις και το πόθεν έσχες(ες) των διαφόρων Παπαντωνίου δεν είναι για φτύσιμο; Ας πούμε πάλι, γιατί κι
αυτούς κάποιος ξεγελασμένος τους ψηφίζει;
Μαντέλης, Τσοχατζόπουλος, Τσουκάτος, Παπαντωνίου, Πάχτας, Κουτσόγιωργας, Παπακωνσταντίνου,
Βουλγαράκης, Παπαγεωργόπουλος, Εφραίμ ,Χρυσαυγίτες, και πόσοι ακόμα στη λήθη.
Οικονομικά πταίσματα, πλημμελήματα, κακουργήματα ή πραγματικοί δολοφόνοι , πίσω
από τα σίδερα κι από τις δύο πάντες. Δεν ξέρω πια αν καθαρίζουμε από τους
ανήθικους ή απλά παίρνουμε κάποια ανταλλάγματα ηθικής από το πολιτικό σύστημα,
έτσι για να συνεχίσει τη δουλειά του. Οι έμποροι ναρκωτικών «δίνουν» τον
αδύναμο για να παίρνουν μέρες ατιμωρησίας.
Η ηθική της πολιτικής δεν μοιάζει με την ηθική του κόσμου.
Κι ο κόσμος δεν μοιάζει ηθικός όταν ψηφίζει για να του διοριστεί το δικό του
παιδί, να γίνει η δική του δουλειά, να υπερισχύσει με τον κομματισμό του
διπλανού του.
Η ηθική του άνεργου και η ηθική του εργαζόμενου των 400 ευρώ
ταυτίζονται, αλλά δεν θα γίνουν ποτέ ηθική του Λιάπη ή των καναλαρχών. Οι
λογαριασμοί της ΔΕΗ και του ΙΚΑ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ μένουν απλήρωτοι, αλλά
ποτέ τους δεν θα πηδήξουν από τα μπαλκόνια της Συγγρού ή της Τρικούπη από
απόγνωση ή ευθιξία. Σίγουρα ούτε μαγκάλια ανάβουν εκεί για να ζεσταίνονται.
Αντίθετα με την ηθική αυτών που η
απόγνωσή τους, κατά χιλιάδες τους οδήγησε στην επιλογή του θανάτου απέναντι στο
ρεζίλι του έφορα , του τραπεζίτη ή του τοκογλύφου.
Οι δημοτικές εκλογές είναι μπροστά μας, μαζί με τις
ευρωπαϊκές. Η πρόκληση επιλογής πολιτικής είναι και πρόκληση ηθικής. Και οι
ηθικοί πολίτες τώρα γνωρίζουν ακόμα περισσότερα για να ψηφίσουν ηθικότερα και να ζητήσουν το συγχωροχάρτι για του
Λιάπηδες της ζωής τους.
Δημοσιεύθηκε στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας στις 22-12-2013