Του Π Β
Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις
βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των
πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος,
της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων.
Οι «προσπάθειες» των υπουργών παιδείας και υγείας τις
τελευταίες μέρες προσπαθούν να ανατρέψουν ακόμα και την ουσία του Συντάγματος.
Ο στόχος για ιδιωτικοποίηση της υγείας και της παιδείας
γίνεται ακόμα
περισσότερο ορατός, σαν βασική επιδίωξη μνημονιακών υποχρεώσεων και
κυβερνητικής πολιτικής. Ακόμα όμως και τα ξύλινα λόγια, δεν έχουν νόημα αν δεν
έχουν αποδέκτες.
Η απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης έχει αρχίσει εδώ και
χρόνια.Η σύγκριση της εκπαιδευτικής διαδικασίας στα ελληνικά με τα ξένα
πανεπιστήμια από πληροφορίες τόσων μεταναστών εκπαιδευτικών και φοιτητών ,
δημιουργεί τη πεποίθηση ότι έξω γίνονται μαθήματα ενώ μέσα επικρατεί αναρχία.
Στη μέση εκπαίδευση, το κόστος των φροντιστηρίων καθορίζει τη ποιότητα της
επιτυχίας στις πανελλαδικές εξετάσεις, ενώ το κόστος διαβίωσης σπουδαστών στις
πόλεις των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων πολλές φορές αναγκάζει τους φτωχότερους σε
διακοπή των σπουδών τους. Να μη πούμε για τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών ή την
ανυπαρξία της δημόσιας καλλιτεχνικής αγωγής.
Η απαξίωση της υγείας, από το «φακελάκι» μέχρι τη κατάργηση
των νοσοκομείων , τις απολύσεις
νοσηλευτών ενώ ήδη δεν επαρκούν ,το εισιτήριο στα Κέντρα Υγείας και το
25ευρο για να μπει κάποιος σε
νοσοκομείο, τα ακριβά φάρμακα και τα λιγότερο ακριβά «φτηνοφάρμακα», οριοθετούν
τον ασφυκτικό περιορισμό των υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες.
Αυτά τα χρόνια στους δύο βασικούς άξονες του «κοινωνικού
κράτους» η πορεία προς την ιδιωτικοποίηση επιταχύνεται. Εξ άλλου η χαρά του
Άδωνι για τους ιδιώτες δεν μπορεί να κρυφτεί ,ούτε και οι προτιμήσεις των
υπουργών παιδείας για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, μένουν μυστικές.
Ακόμα και η πρώην μεσαία τάξη, των χωρίς ιδεολογία
μικρομεσαίων που συντηρητικά στηρίζουν αυτές
τις πολιτικές τόσα χρόνια με τη ψήφο τους, θέλει στις συζητήσεις των σαλονιών,
καλύτερα τα φροντιστήρια από τα σχολεία, καλύτερα το Ιασώ από το Έλενα,
καλύτερα το ιδιωτικό πανεπιστήμιο της Βουλγαρίας από το ΤΕΙ Πάτρας, καλύτερα η
Ιντεραμέρικαν από την ασφάλιση του ΙΚΑ.
Η ουσία της αντισυνταγματικότητας των επιλογών που καταργούν
ή περιορίζουν δικαιώματα υγείας και παιδείας, αντιμετωπίζεται με τη γενίκευση
αδυναμιών για ιδιαιτερατζήδες καθηγητές, χρηματιζόμενους γιατρούς, από τα
καθολικά χρηματιζόμενα ΜΜΕ. Όλοι τα ίδια κάνουν. Αντί λοιπόν για την οφειλόμενη
θεραπεία των δημοσίων συστημάτων προωθείται, μετά τον μαρασμό και την
υποβάθμισή τους, η αυτονόητη κατάργησή τους.
Στη περιοχή μας ήδη έχει καταργηθεί ο γιατρός που να δέχεται
το ασφαλιστικό βιβλιάριο, σχολεία λειτουργούν χωρίς βασικούς καθηγητές και τα
Κέντρα Υγείας σαν προορισμός δημιουργούν μεγαλύτερη ανασφάλεια παρά ανακούφιση
και συμπαράσταση, στους ασθενείς.
Οι πολιτικές επιλογές προχωρούν ακάθεκτες προς το Ιδιωτικό
σύστημα υγείας και την παιδεία για όσους πληρώνουν. Το κράτος των Ιδιωτών είναι
στη φάση εξέλιξης, που αντικαθιστά τη κοινωνική μέριμνα με το κέρδος.
Για όσους δεν κατάλαβαν, η πρώτη παράγραφος του κειμένου
είναι από τα άρθρα 16 και 21 του συντάγματος της Ελλάδας. Υπάρχουν και άλλα
άρθρα σε αυτό, που αν το διαβάσετε, θα σας φέρουν αμηχανία για το που ζούμε.
Το Σύνταγμα έχει κάποιους που το παραβιάζουν και κάποιους
που αφήνουν να το παραβιάζουν. Από το «ένα ένα τέσσερα» μέχρι το 120 πέρασαν
αρκετά χρόνια. Θα αφήσουμε να επικρατήσει το κράτος των Ιδιωτών;
Με υστερόγραφο (-Χρήστο συνέχισε τον αγώνα των λέξεων!!!-),από
ερμηνευτικό λεξικό:
Ιδιώτης:
1. άτομο
χωρίς δημόσια ιδιότητα.
2. Κάθε
άτομο, όταν ενεργεί στο πλαίσιο της προσωπικής του ζωής, πχ: ο υπουργός
επισκέφθηκε το Μόναχο ως ιδιώτης
3. Στα
Αρχαία Ελληνικά σημαίνει αυτόν που ζει
απομονωμένος και δεν ενδιαφέρεται για τα κοινά, άρα κατ΄ επέκταση και
αμόρφωτος.
4. Στην
επιστημονική (ιατρική) έννοια του όρου που σημαίνει αυτόν που πάσχει από ιδιωτεία, είναι δηλαδή πνευματικά ανάπηρος, ηλίθιος (ιατρική).