Μια βδομάδα και κάτι πριν, προχωρώντας μπροστά!
Του Πάνου Β.
Η πολιτικολογία των εκλογών είναι ελάχιστη. Περισσότερο η
επιλογή βασίζεται στη διαίσθηση, παρά στην ανάλυση των πολιτικών δεδομένων. Παρακολούθησα
λοιπόν το περίφημο ντιμπέϊτ των 7 ,
ευτυχώς παράλληλα με το τουίτερ. Τα σμάρτφον των κομματικών επιτελείων πήραν
φωτιά, καταγράφηκαν πάνω από 100.000 μηνύματα(!!!) και …σιγά μην είχε τόσο ενδιαφέρον, η
προδιαγεγραμμένη και αποστεωμένη συζήτηση που έγινε.
Η εκτίμησή μου (δεν είμαι αντικειμενικός) είναι ότι ο
Τσίπρας έχει και το καρπούζι και το
μαχαίρι. Γεννηματά μια επαγγελματίας
πολιτικός χωρίς ψυχή, ο τετριμμένος Κουτσούμπας, ο αερολογών Θεοδωράκης, ο
ανεπαρκής και ανέτοιμος Λαφαζάνης, ο αντιΒαγγέλας Καμένος, καθώς και ο «βουρ
και τους συσπειρώσαμε» Μεϊμαράκης,
έπαιξαν το ρόλο του κομπάρσου. Το δημοσιογραφικό πάνελ, εκτός του Σρόϊτερ,
φάνηκε να δικαιολογεί το «αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι» με απροετοίμαστες
ερωτήσεις, για αλλοπρόσαλλες απαντήσεις.
Έτσι στην μεγάλη τηλεμαχία μετά από 6 χρόνια, το μόνο νέο
ήταν η ΕΡΤ και το βέβαιο ότι ο κάθε ψηφοφόρος ενέκρινε μόνο τον δικό του
υποψήφιο, ότι και να έλεγε αυτός.
Εκλογές λοιπόν γιατί; Στην ουσία μετά το «Καραμανλής ή
τανκς» και πιο μετά το «ΠΑΣΟΚ ή δεξιά» και το ακόμα πιο μετά «μνημόνιο ή όχι»
έχει έρθει η ώρα της ωριμότητας. Η επιλογή των υπεύθυνων πολιτικών ανδρών για μια δεδομένη, ξενόφερτη και εκβιαστικά
επιβεβλημένη πολιτική πορεία, μοιάζει με μεγάλο ξενέρωμα σε σχέση με τα
διλήμματα του παρελθόντος.
Έτσι λοιπόν είμαστε χάλια σαν χώρα, ποιοι μπορούν να το
παλέψουν να πάμε λίγο καλύτερα; Και εδώ δεν είναι ζήτημα πολιτικής αλλά
πειθούς, φάτσας και αληθοφάνειας. Τα «θα» πέθαναν , και φτάνουμε στο λευκό
πρόγραμμα της ΝΔ, των μηδενικών υποσχέσεων. Εγγύηση επειδή απλά υπάρχει ο
Μεϊμαράκης που επιβάλλει τη σιγή με τεχνητή απόκρυψη του Βορίδη, του Άδωνη και
γενικά ακροδεξιών αστεριών, που βολεύονται με τη λίστα, ενώ ξεφεύγει ο
επιτηδευμένα αγανακτισμένος τραμπουκισμός του Κεφαλογιάννη. Ο Τσίπρας φαίνεται
να καταφέρνει να απαλλαγεί από πολλά «φρένα»
της πολιτικής του και ταυτόχρονα οι διασπαστές της ΛΑΕ να μη μπορούν να
δρέψουν τις επιθυμητές δάφνες της σταθερότητας. Οι υπόλοιπες πολιτικές ομάδες
–όχι κόμματα-απλά παραδέρνουν για να ανακαλύψουν μια διαφορετική ταυτότητα. ΚΚΕ
και λοιποί ορθόδοξοι «τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα», δεν μπορούν από
περιχαρακωμένη πεποίθηση να αλλάξουν τίποτα.
Εκτιμώ ότι οι μικρές διαφορές των γκάλοπ θα είναι ακόμα μια
αποτυχία των δημοσκόπων. Εκτιμώ πάλι ότι και οι επόμενες εκλογές δεν θα
μπορέσουν να αποτρέψουν άμεσα τις μεθεπόμενες. Η πολιτική του εφικτού και των
μικρών βημάτων παίρνουν αργά και σταθερά τη θέση των εξεγέρσεων και τα
εκατομμύρια των μεταναστών και προσφύγων που διασταυρώνουν το δρόμο τους με
τους δικούς μας, μας κάνουν να σκεφτόμαστε:
Ε! δεν πάθαμε και τίποτα με δυο εκλογές παραπάνω!
Δημοσιεύθηκε στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας στις 12-9-2015