Μετά την 28η Οκτώβρη ο ερχομός του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη δημιουργεί αναπόφευκτες αντιστασιακές αγωνιστικές συγκρίσεις.
Ο εξωτερικός και ο εσωτερικός εχθρός της Ελλάδας τότε και τώρα όπως το Όχι του Μεταξά απέναντι στο Όχι του Λαού στους εισβολείς και στα ελληνικά τανκς.
Ποιος είναι σήμερα ο εχθρός που πρέπει να διδαχθούμε από την ιστορία μας και να αντιπαλέψουμε;
Ποιοι είμαστε εμείς που θα μπούμε απέναντι σε ποιόν;
Αντιστεκόμαστε άραγε κάπου σαν λαός ή δεν υπάρχει ακόμα αυτή η ανάγκη;
Η ιδέα ότι νυν υπέρ πάντων ο αγών για να σώσουμε τα δέντρα τα πουλιά τα ζώα τις λίμνες τα ποτάμια τον αέρα δεν χρειάζεται και αυτή να βαφτίσει έναν αντίπαλο;
Να τα σώσουμε από ποιόν;
Μήπως είναι πιο βολικό να αντισταθούμε στα Σκόπια να ονομάζονται Μακεδονία ή στη βόρεια Κύπρο να ονομασθεί νότια Τουρκία;
Η Βόρεια Ήπειρος είναι η ονομασία της Νότιας Αλβανίας ή η ανατολική Θράκη η ονομασία της Δυτικής Τουρκίας;
Η Βόρεια Εύβοια είναι τόπος ή γεωγραφικός προσδιορισμός ξεκομμένη από το ξεκομμένο της Ελλάδας νησί της Εύβοιας; Την συμφέρει να είναι μόνη της ή έχει κοινά προβλήματα και σχέση με την Κάρυστο;
Γιατί είναι βολικότερο από την Ιστιαία να πηγαίνουν στο Βόλο παρά στη Χαλκίδα;
Γιατί είναι κακό από τη Σάμο στο Κουσάντασι κι όχι στην Αθήνα;
Τελικά αισθανόμαστε μέλη του χωριού μας , του Δήμου μας , του νησιού μας της Ελλάδας , των Βαλκανίων , της Ευρώπης ή απλά παγκόσμιοι πολίτες;
Ποιός είναι ο διπλανός με τα κοινά συμφέροντα και ο απέναντι εχθρός;
Βρείτε μου σας παρακαλώ κάποιον να αντιπαλέψω και ένα λόγο να το κάνω για να μπω και γω στην ιστορία των προβληματισμών.
Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ' αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο