Μετά την 28η Οκτώβρη ο ερχομός του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη δημιουργεί αναπόφευκτες αντιστασιακές αγωνιστικές συγκρίσεις.
Ο εξωτερικός και ο εσωτερικός εχθρός της Ελλάδας τότε και τώρα όπως το Όχι του Μεταξά απέναντι στο Όχι του Λαού στους εισβολείς και στα ελληνικά τανκς.
Ποιος είναι σήμερα ο εχθρός που πρέπει να διδαχθούμε από την ιστορία μας και να αντιπαλέψουμε;
Ποιοι είμαστε εμείς που θα μπούμε απέναντι σε ποιόν;
Αντιστεκόμαστε άραγε κάπου σαν λαός ή δεν υπάρχει ακόμα αυτή η ανάγκη;
Η ιδέα ότι νυν υπέρ πάντων ο αγών για να σώσουμε τα δέντρα τα πουλιά τα ζώα τις λίμνες τα ποτάμια τον αέρα δεν χρειάζεται και αυτή να βαφτίσει έναν αντίπαλο;
Να τα σώσουμε από ποιόν;
Μήπως είναι πιο βολικό να αντισταθούμε στα Σκόπια να ονομάζονται Μακεδονία ή στη βόρεια Κύπρο να ονομασθεί νότια Τουρκία;
Η Βόρεια Ήπειρος είναι η ονομασία της Νότιας Αλβανίας ή η ανατολική Θράκη η ονομασία της Δυτικής Τουρκίας;
Η Βόρεια Εύβοια είναι τόπος ή γεωγραφικός προσδιορισμός ξεκομμένη από το ξεκομμένο της Ελλάδας νησί της Εύβοιας; Την συμφέρει να είναι μόνη της ή έχει κοινά προβλήματα και σχέση με την Κάρυστο;
Γιατί είναι βολικότερο από την Ιστιαία να πηγαίνουν στο Βόλο παρά στη Χαλκίδα;
Γιατί είναι κακό από τη Σάμο στο Κουσάντασι κι όχι στην Αθήνα;
Τελικά αισθανόμαστε μέλη του χωριού μας , του Δήμου μας , του νησιού μας της Ελλάδας , των Βαλκανίων , της Ευρώπης ή απλά παγκόσμιοι πολίτες;
Ποιός είναι ο διπλανός με τα κοινά συμφέροντα και ο απέναντι εχθρός;
Βρείτε μου σας παρακαλώ κάποιον να αντιπαλέψω και ένα λόγο να το κάνω για να μπω και γω στην ιστορία των προβληματισμών.
Ιδιοκτήτρια Σχολικού Κυλικείου, επί 8 έτη, μονογονέας, και ΑΜΕΑ με 50% ποσοστό αναπηρίας. Κάνω αυτό τον πρόλογο, για να επισημάνω ότι σε αυτές τις κοινωνικές αλλά και ευπαθείς ομάδες , ανήκει μεγάλο ποσοστό των συναδέλφων μου, μιας και ανήκουν στα κοινωνικά κριτήρια (πολύτεκνοι, ΑΜΕΑ, μονογονείς κλπ)που μοριοδοτούνται γι’ αυτές τις επαγγελματικές δραστηριότητες. Ο λόγος που σας στέλνω αυτό το μήνυμα είναι για να θίξω το πρόβλημα σχεδόν 10.000 επαγγελματιών , σε όλη την Ελλάδα, που από τις 10 Μαρτίου μείναμε εκτός εργασίας, με κρατική εντολή, χωρίς να έχουμε πλαισιωθεί από κάποιοι επιπλέον νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο θα μας προστατέψει-βοηθήσει , όλο αυτό το χρονικό διάστημα που είμαστε σε αναστολή λειτουργίας. Ακόμη και όταν τα σχολεία επαναλειτούργησαν, εμείς μείναμε κλειστά χωρίς καμία αιτιολογία. Θέλω να σημειώσω ότι όλοι οι επαγγελματίες του κλάδου μου, έχουν περάσει από ειδικά σεμινάρια του εφετ που καθορίζουν τον τρόπο λειτουργίας μας, κάτω από λεπτομερεί...