Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γεωπάρκο UNESCO η Βόρεια Εύβοια


Η Ελλάδα, περιοχή όπου έχουν σημειωθεί κοσμογονικές γεωλογικές μεταβολές και με «παρελθόν» ενεργούς ορογένεσης που φτάνει στα απώτατα βάθη της «ιστορίας» του πλανήτη, είναι προικισμένη με μοναδικά και θαυμαστά παγκοσμίως φυσικά μνημεία.

Τα γεωπάρκα είναι περιοχές ιδιαίτερης γεωλογικής σημασίας, σπανιότητας  και  κάλλους, όπου η γεωλογική κληρονομιά προστατεύεται και αναπτύσσεται ταυτόχρονα. Είναι περιοχές όπου εκτός από τις διάφορες γεωλογικές εμφανίσεις, περιλαμβάνουν και άλλα
χαρακτηριστικά στοιχεία, όπως αρχαιολογικές, οικολογικές, ιστορικές ή/και πολιτιστικές αξίες και μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα για κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη, ενεργοποιώντας τον τουρισμό με τη μορφή του οικο- ή γεωτουρισμού. Τα γεωπάρκα έχουν καθορισμένη γεωγραφική έκταση και θεματολογία που επιτρέπει την ανάπτυξη οικονομικών/τουριστικών δραστηριοτήτων.

Μεχρι σημερα στην Ελλαδα εχουν αναγνωριστει ως παγκοσμια γεωπαρκα UNESCO πέντε τόποι εξαιρετικής ωραιότητας και παραδοξότητας: το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου, το Φυσικό Πάρκο Ψηλορείτη, το Εθνικό Πάρκο Χελμού-Βουραϊκού, ο Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου και το Απολιθωμένο Δάσος Αγίου Νικολάου στη Λακωνία. Πρόκειται για περιοχές μεγάλης γεωλογικής κληρονομιάς, όπου η γη μοιάζει να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις της με ταπεραμέντο καλλιτέχνη! 

Στα σκαρια βρισκεται και η προσπαθεια της Περιφερειας Στερεας Ελλαδας, για την αναγνωριση της Βορειας Ευβοιας ως παγκοσμιου Γεωπαρκου UNESCO, σε μια προσπαθεια προβολής της γωλογικής και οχι μονο ομορφιας της περιοχής, της τοποθετησης της στο χαρτη των τουριστικών προορισμών υψηλου επιπεδου και της αναγνωρισης της σημασίας της περιοχης σε  παγκόσμιο επιπεδο. 

Μέσα από την αναγνώριση της Βόρειας Εύβοιας ως παγκόσμιου γεωπαρκου UNESCO η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας στοχεύει  στην προβολή του  πλούτο της γεωλογικής κληρονομιάς  της περιοχής καθώς και την ανάδειξη της ιδιαίτερης αξία που έχει η γεωλογική, φυσική και πολιτισμική κληρονομιά της Εύβοιας σε παγκόσμια κλίμακα.

Η άγνοια της αξίας της γεωλογικής κληρονομιάς, αλλά και των εργαλείων ανάδειξής της, οδηγεί στην απομόνωση και την μη ορθολογική προβολή των περιοχών αυτών. Αυτό διαφάνηκε και στην αρνητική στάση, που επιδεικνύει ο Δήμος Ιστιαίας Αιδηψού στην προσπάθειά του να αποτρέψει την δημιουργία ενός παγκόσμιου γεωπάρκου UNESCO στην περιοχή της Βόρειας Εύβοιας, αποσιωπώντας το γεγονός ότι τα γεωπάρκα αποτελούν τοπικές πρωτοβουλίες, που αγκαλιάστηκαν από όλες τις ηπείρους και καλωσορίστηκαν θερμά από το σύνολο των 195 κρατών-μελών της UNESCO, καθώς και ότι η δημιουργία τους προτάθηκε ως ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης του αγροτικού  κατ’ αρχήν χώρου. 

Σύμφωνα με την UNESCO, «τα γεωπάρκα είναι περιοχές με σημαντική γεωλογική κληρονομία και πλούσιο φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον, οι οποίες μέσα από την προστασία της φύσης και την εκπαίδευση συμβάλλουν στην ανάπτυξη υπεύθυνου τουρισμού, ενισχύοντας την τοπική οικονομία και βιώσιμη ανάπτυξη».

Στην Ελλάδα δε, προσφέρουν την ευκαιρία να θαυμάσουμε τον οίστρο της φύσης και να περιπλανηθούμε σε φαινόμενα εκατομμυρίων ετών.

πηγή:http://www.insider.gr/eidiseis/ellada/86677/120-geoparka-unesco-ston-kosmo-51-apo-ayta-stin-ellada

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Λ. ΑΙΔΗΨΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΑΜ ( Η Αιδηψός στα άρματα και στα γράμματα )

  Γιώργος Κ. Σταραντζής Δικηγόρος «Ετούτο το σπίτι (το Πανεπιστήμιο) θα φάει το άλλο (το παλάτι)»  Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Το Γυμνάσιο-παράρτημα τότε, Λ. Αιδηψού ιδρύθηκε στα πιο βαριά , στα πιο σκοτεινά χρόνια της Κατοχής το 1944. Η φωτεινή πρωτοβουλία ανήκε στην τοπική οργάνωση του ΕΑΜ Αιδηψού της οποίας γενικός γραμματέας ήταν ο Γιάννης Βασιλάκος . Ένας νέος πλημμυρισμένος από τα ιδανικά του ΕΑΜ για μια Ελλάδα με εθνική ανεξαρτησία. Με δημοκρατικό σύστημα διακυβερνήσεως. Μια Ελλάδα της Ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δουλειάς, της προόδου και της ανόρθωσης. Μια Ελλάδα που, ως πρώτη προτεραιότητα θα έβαζε την παιδεία και την μόρφωση του λαού μας. Αυτός ήταν ο ιδεολογικός προσανατολισμός του νεαρού , τότε, γραμματέα του ΕΑΜ Αιδηψού, ο οποίος διέθετε και μόρφωση και σύνεση. Συνεπικουρούμενος από το ΕΑΜ Ιστιαίας του οποίου ο γενικός γραμματέας ήταν τότε ο δικηγόρος Κώστας Τσάμης - μου τον γνώρισε εδώ, στην Αθήνα ο φίλος μου γιατρός Σπύρος Περπατάρης - ανέπτυξε κα

Μετασχηματιστές που κάνουν... ΜΠΑΜ!

Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ'  αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο

ΚΛΗΜΗΣ ΖΩΚΑΡΗΣ-ΝΕΟ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ-

ΤΟΥ Γ. ΣΤΑΡΑΝΤΖΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ Ο Αρχ/της Κλήμης Ζώκαρης -εξ Αιδηψού, «ουκ ασήμου πόλεως πολίτης»-, έχει μία ακατάπαυστη πνευματική δημιουργία και παραγωγή στη θεολογική και φιλοσοφική σκέψη. Το τελευταίο χρονικά έργο του ο «Ωριγένης» είναι ένα σύγγραμμα άρτιο και ολοκληρωμένο μέσα στη θεολογική και φιλοσοφική γραμματεία μας. Αποδεικνύει το εύρος των γνώσεων του πάνω στην Αρχαία Ελληνική σκέψη - Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Επίκουρος, Κυνικοί, Στωικοί - αλλά και το βάθος της θεολογικής του παιδείας και το ύψιστο βεληνεκές των ερευνών του και των θεολογικών του μελετών που με τον τίτλο «ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ» ανέρχονται σε 10 τόμους! Αν δε σε αυτούς τους τόμους προστεθεί η λάμψη και η γοητεία του προσωπικού του ύφους, συγκροτούν μία ΑΡΙΣΤΗ πραγματεία πάνω σε θεολογικά θέματα και στους Μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. Μόλις μου έστειλε τον «ΩΡΙΓΕΝΗ» -ήταν καλοκαίρι στην Αιδηψό-τον διάβασα και ένοιωσα μεγάλη πνευματική απόλαυση. Τελώ πράγματι κάτω από τη γοητεία της Νέας αυτής μελέτης του και θ