Σε άρθρο της Καθημερινής στις 7 του περασμένου μήνα μπήκε το θέμα του Καποδίστρια- 2, της αναδιάταξης δηλαδή των νομαρχιών και των δήμων της χώρας.
Απ’ ότι φαίνεται η κυβερνητική πρόταση για μια νομαρχία Κεντρο- Ανατολικής Στερεάς αντί των υφιστάμενων νομαρχιών είναι προαποφασισμένη και εντάσσει την Εύβοια μαζί με τους άλλους «φτωχονομούς» Φθιώτιδας , Ευρυτανίας και Βοιωτίας να βγάλουν μαζί τα μάτια τους στη διεκδίκηση μεριδίου από τις κοινοτικές επιχορηγήσεις, βελτιώνοντας τις επιδόσεις της περιφερειακής αυτοδιοίκησης και αντικαθιστώντας τις απλά ανήμπορες νομαρχίες με απλές υπηρεσίες δημοσίων υπαλλήλων.
Το ενδιαφέρον ξεκινάει από την πρόταση για ακόμα μεγαλύτερη σύμπτυξη των δήμων.
Η Βόρεια Εύβοια σε αυτό οφείλει να διεκδικήσει την ευκαιρία της ισχυροποίησής της. Επτά κατακερματισμένες τοπικές αυτοδιοικήσεις για πενήντα χιλιάδες κόσμο πάνω από τον Άγιο δεν έχουν λόγο δεν δείχνουν πυγμή σε κανένα από τα τεκταινόμενα τόσο στην Εύβοια όσο και στο πανελλήνιο. Πέρα από το μοιρολόι για το Μαντούδι του Σκαλιστήρη, που μετά τόσα χρόνια έγινε αρνητικό παράδειγμα φτωχολογιάς σαν την Δραπετσώνα του Μπιθικώτση και το Λαύριο του Σαββόπουλου δεν καταφέραμε να γίνουμε διάσημοι για κάτι.
Ο στόχος λοιπόν φαντάζει ένας:
Εμπρός για Ένα Δήμο Βόρειας Εύβοιας, μια φωνή των βορειοευβοιωτών, μια πολιτική γροθιά.
Ένας Δήμος, ένα νοσοκομείο, ένας δρόμος , ένα αεροδρόμιο.
Ένας Δήμος με μια ισχυρή πολιτική εξουσία που να γίνεται σεβαστή και να ακούγεται όπως μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.
Ένας Δήμος πέρα από τα κουτοπόνηρα χωριάτικα συμφέροντα των τόσων και τόσων δημάρχων αντιδημάρχων και παρατρεχάμενων που απλά δικαιολογούν το μισθό τους με δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία και αμφισβητούμενες ικανότητες για τις τεράστιες απαιτήσεις προόδου του τόπου μας.
Μην αφήσουμε την Βόρεια Εύβοια να γίνει ένα ακατοίκητο γραφικό χωριό της Ελλάδας.
Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ' αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο