Κύριε Υπουργέ
Ένας νέος νόμος δίνει πάντα την ελπίδα για καλύτερη ρύθμιση του
θεματικού αντικειμένου που αποτελεί και το λόγο ψηφίσεως του. Ο
νομοθέτης, φορέας θεωρητικών αρχών αλλά και έμφορτος εμπειρία ζωής
και πράξεως θέλει να αποκριθεί το παρελθόν ως αναπαράγωγο και
αναποτελεσματικό και στοχεύει στο μέλλον που ταυτίζεται με την
εξέλιξη και την πρόοδο.
Αν ένα εξαγγελόμενο σχέδιο νόμου γεννά πάντα ελπίδες, ο νέος
διοικητικός χάρτης που δημοσιεύτηκε, γέννησε όχι μόνο δυσπιστία στον
έλληνα πολίτη, αλλά και φόβο για την συρρίκνωση των θεσμών της
τοπικής αυτοδιοίκησης όλων των βαθμίδων.
Το ότι οι κοινότητες ήταν...τα πιράνχας της τοπικής αυτοδιοίκησης της
χώρας είναι γεγονός. Το ότι η μέχρι τώρα διοικητική διαίρεση της χώρας
παρήγαγε αδιακόπως, αθρόως «βλαχοδήμαρχους» και «βλαχοκοινοτάρχες»
είναι γεγονός.
Γεγονός όμως οδυνηρό - εάν εφαρμοστεί - είναι και ο νέος διοικητικός
χάρτης της χώρας που εξαφανίζει στην Εύβοια πχ όλη την πρωτοβάθμια
και δευτεροβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση και την συρρικνώνει σε τρεις
δήμους!! Αυτό πλέον είναι διοικητικό τέρας, είναι έκτρωμα και αντί
για ανάπτυξη θα φέρει παρακμή και εξαφάνιση του πρωτοκύτταρου της
δημοκρατίας που είναι η ΤΑ.
Ο Υπουργός Εσωτερικών Προκοπής Παυλόπουλος του οποίου τα συγγράμματα
του ο γράφων έχει στην βιβλιοθήκη του με προσωπική αφιέρωση του
οποίου ο γράφων γνώρισε τις ικανότητες του στο ΣτΕ, ως μαχόμενου
παλαιά δικηγόρου, θα καταθέσει σε λίγο σχέδιο νόμου για την
διοικητική διαίρεση.
Είναι γεγονός ότι οι δήμοι και οι κοινότητες στη χώρα φύτρωναν με την
ίδια ευκολία που φύτρωναν τα μανιτάρια μετά από μπουρίνι, δίχως
θεσμοθετημένους οικονομικούς πόρους, δίχως αποτελεσματικότητα και
παραγωγικότητα στη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων.
Η συρρίκνωση αυτής της γιγαντώσεως είναι οπωσδήποτε αναγκαία και θα
είναι επιτυχημένη εάν τηρηθεί μέτρο και γίνει με κριτήρια
αναφερόμενα στην εδαφολογική ανομοιότητα του ελλαδικού χώρου και της
αστικής η γεωργικής συνθέσεως του πληθυσμού.
Μια γεωργική περιφέρεια ορεινή η πεδινή δεν μπορεί να συγχωνευτεί και
να ενωθεί με μια αστική γιατί κάθε δήμος πρέπει να διαχειρίζεται τον
προϋπολογισμό του ανάλογα με την σύνθεση του πληθυσμού. Η κάλυψη των
αστικών αναγκών απαιτούν υψηλές δαπάνες ενώ των γεωργικών
χαμηλότερες.
Όταν όμως η έδρα του δήμου είναι σε παραδοσιακή γεωργική περιοχή και
τα αστικά στοιχεία είναι μειοψηφία είναι φυσικό να δοθεί
προτεραιότητα στη κάλυψη των γεωργικών αναγκών, ενώ οι αστικές ανάγκες
να είναι σε δεύτερη η τρίτη σειρά ενδιαφέροντος.
Η τουριστική έπειτα δραστηριότητα στην οποία η κυβέρνηση έχει
επενδύσει ελπίδες, ιδρύοντας και το υπουργείο τουρισμού, δεν μπορεί
να υπαχθεί σε ένα δήμο που θα έχει την έδρα του σε μια γεωργική
περιοχή όπου παραδοσιακά ο πληθυσμός του ασχολείται με την γεωργία.
Φανταστείτε πχ την ΑΙΔΗΨΟ, την μεγαλύτερη λουτρόπολη της Ευρώπης και
του κόσμου να υπαχθεί πχ στην Ιστιαία που είναι εκ παραδόσεως καθαρώς
γεωργο-κτηνοτροφική περιοχή.
Οι γεωργικές περιοχές αγνοούν την τουριστική δραστηριότητα την
θεωρούν περίπου ως παρασιτική και είναι περίπου αδύνατη η συνύπαρξη
των οικονομιών τους. Οι μεγάλες εθνικές λουτροπόλεις - Αιδηψός,
Λουτράκι, Καμένα Βούρλα - εάν υπαχθούν σε δήμους, όπου το κυρίαρχο
στοιχείο είναι η γεωργία, ο μαρασμός τους και η εξαφάνιση τους είναι
βεβαία και σύντομη.
Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αντιλήφθηκε τον τουρισμό της χώρας
ως μεγάλη πλουτοπαραγωγική πηγή.
Είναι πράγματι ο τουρισμός της χώρας η βαριά βιομηχανία και χωρίς
...φουγάρο. Κατεχόμενος απ' αυτές τις σωστές και ορθές αντιλήψεις
ίδρυσε το υπουργείο με καλλιέργεια τουριστικής συνείδησης, πνεύματος
και πολιτισμού, ο οποίος παραδίδεται από γενιά σε γενιά των ανθρώπων
που έζησαν, ζουν και θα ζήσουν στα τουριστικά αυτά κέντρα της χώρας.
Μια παράδοση 2500 ετών, ένας τουριστικός πολιτισμός 25 αιώνων πρέπει
να μείνει ανέπαφος έξω από τον Καποδίστρια 2 και με την ιστορία του,
τη συνείδηση του, τις νοοτροπίες του, το έθος και το ήθος του να
βαδίσει προς το μέλλον το δικό του και της χώρας. Όπου εθνική
Λουτρόπολη ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣ.
Ο Δήμος Αιδηψού πρέπει να μείνει εκεί, ακίνητος, αμετακίνητος,
ακατάργητος ΜΟΝΟΣ του με την μοναδική μοναξιά του να πορευτεί προς το
τουριστικό μέλλον της χώρας. Στις εθνικές λουτροπόλεις ας τους
εξασφαλιστεί μια μεταχείριση αντάξια με την τουριστική τους ιστορία,
τον τουριστικό τους πολιτισμό που πρόσφεραν και προσφέρουν μέσα
στους αιώνες στη χώρα μας και παγκόσμια.
Κάποτε ο ναύαρχος Κουντουριώτης επισκέφτηκε τη Λάρισα και ένας
παράγων του τόπου τον ρώτησε. Ναύαρχε εσύ Υδραίος, θαλασσινός, τι
γυρεύεις στη Λάρισα ; Δημοτική Αρχή του λόγκου και του κάμπου - καμιά
απαξίωση δεν έχουν οι φράσεις μου - δεν είναι ενδεδειγμένες για
διαχείριση τουριστικών προϊόντων. Κάθε μεγάλη εθνική λουτρόπολη θέλει
όχι το Γερμανό της, αλλά κάτι καλύτερο τον.,.Γεωργατζή της !! όπως
δεν αναθέτεις στη Γεωπονική Σχολή να διαχειριστεί την... Ακρόπολη
και τα ιστορικά μνημεία της χώρας έτσι δεν θα ενώσεις αναγκαστικά τις
εθνικές λουτροπόλεις με αγροκτηνοτροφικούς δήμους.
Πιστεύω ένας ευφυής υπουργός, ένας διακεκριμένος δημόσιος άνδρας και
πανεπιστημιακός δάσκαλος, δεν θα θέσει ταφόπλακα στις εθνικές
λουτροπόλεις.
Ειδικά για την μεγαλύτερη λουτρόπολη της Ευρώπης την Αιδηψό, υπάρχει
ένας ειδικός και πολύ σοβαρός πρόσθετος λόγος για να παραμείνει
αυτοτελής δήμος.
Ο δήμος Αιδηψού βρίσκεται σε δικαστική αντιδικία με την
κατασκευαστική εταιρεία που έχει αναλάβει την κατασκευή του
αποχετευτικού δικτύου της λουτρό-πολης.
Ο δικαστικός αγώνας προβλέπεται μακρύς και απαιτεί προπαρασκευή για
την διεξαγωγή του, ενώ παράλληλα η δημοτική αρχή πρέπει να εξασφαλίσει
νέες χρηματοδοτήσεις για την συνέχιση του πιο σπουδαίου και
απαραίτητου έργου στην ιστορία της Αιδηψού.
Όλο αυτό ο πλέγμα προβλημάτων που συνιστά ο αποχετευτικό της
Αιδηψού, ούτε κληρονομείται ούτε μεταβιβάζεται. Εάν κληρονομηθεί θα
ενταφιαστεί μαζί...με τον κληρονομούμενο Δήμο Αιδηψού.
Με τιμή Γ. Σταραντζής «ουκ άσημου πόλεως», ΠΟΛΙΤΗΣ
από την "Βόρεια Εύβοια" Σεπτέμβρης 2008