Έχουμε υποχρέωση να γίνουμε όσο το δυνατόν πιο υπεύθυνοι στην προστασία του φυσικού μας πλούτου. Είμαστε υπόχρεοι, απέναντι στους εαυτούς μας και απέναντι στα παιδιά μας που θα μείνουν και θα μεγαλώσουν εδώ σε αυτόν τον τόπο . Δεν επιτρέπεται μετά από τα περσινά παθήματα περιοχών του Νομού μας, να έχουμε καταντήσει την περιοχή μας ναρκοπέδιο! Σκουπίδια, παλιές οικιακές συσκευές και ψηλά χόρτα ακόμα και γύρω από τα χωριά και τις πόλεις. Ποιος και με τι τρόπο θα μας προστατεύσει στη δύσκολη στιγμή, από όλες αυτές τις εύφλεκτες ύλες, όταν εμείς οι ίδιοι αδιαφορούμε και για τα πιο απλά πράγματα,, όπως π.χ να καθαρίσουμε το οικόπεδο μας από τα ξερά χόρτα;
Η μόλυνση του περιβάλλοντος μας αφορά όλους. Οι επιπτώσεις στη ζωή μας είναι αδιαμφισβήτητα άμεσες, το βλέπετε καθημερινά γύρω μας. Το δείχνουν οι μετρήσεις. Τα εδάφη και ο υδροφόρος ορίζοντας μολύνονται από τη χρήση φυτοφαρμάκων, τα οποία έχουν γίνει δυστυχώς απαραίτητα για τη δημιουργία παραγωγής. Η χώρα μας δεν έχει καταφέρει ακόμα να εφαρμόσει τις επιταγές του Κιότο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία του περιβάλλοντος. Στα αστικά κέντρα στη χώρα μας αυξάνεται συνεχώς η δόμηση, μειώνοντας αισθητά τους χώρους πρασίνου, που αποτελούν πνεύμονες οξυγόνου. Η μείωση αυτή σε συνδυασμό και με τη ρύπανση της ατμόσφαιρας λόγω της αύξησης της κυκλοφορίας των οχημάτων κτυπούν τον ανθρώπινο οργανισμό ανελέητα.
Ο κίνδυνος μας κτυπάει την πόρτα, αλλά εμείς δυστυχώς κωφεύουμε. Η γη αργοπεθαίνει και αποκλειστικά υπεύθυνος για αυτό είναι ο άνθρωπος. Το οικοσύστημα απειλείται άμεσα από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι πάγοι λιώνουν και μέχρι σήμερα οι επιστήμονες λένε ότι έχει χαθεί ένα σημαντικό κομμάτι της Γροιλανδίας!
Όλοι μας οφείλουμε να ευαισθητοποιηθούμε και να βάλουμε ένα λιθαράκι στην επίλυση του προβλήματος, ακόμα και με ένα χαρτάκι που δεν θα το πετάξουμε στο δρόμο, αλλά στο καλάθι, ακόμα και από το οικόπεδό μας που θα το καθαρίσουμε από τα χόρτα απομακρύνοντας τον κίνδυνο της φωτιάς. Από τα μικρά και ασήμαντα ξεκινάμε για να φτάσουμε στα μεγάλα. Ο κόσμος μας έγινε επισφαλής, από τις πράξεις και τις παραλείψεις των κατοίκων του. Ας ελπίσουμε να ξυπνήσει το αίσθημα της επιβίωσης του ανθρώπινου είδους, πριν να είναι αργά και να επαναπροσδιορισθούν οι απαιτήσεις και οι ανάγκες άμεσης βελτίωσης του φυσικού μας περιβάλλοντος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ.Σ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΙΣΤΙΑΙΑΣ
ΜΕΛΟΣ Δ.Σ Ε.Α.Υ.Ν.ΕΥΒΟΙΑΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ Π.Ο.ΑΣ.Υ