Η θάλασσά μας!
Μετά το κλείσιμο των χωματερών των Δήμων, τα σκουπίδια της βόρειας
Εύβοιας, δίνουν ραντεβού στο ΧΥΤΑ Ιστιαίας, με πολλά προβλήματα.Οι
αποστάσεις , η ανεπάρκεια μεγάλων απορριμματοφόρων και προσωπικού,
είναι προβλήματα που σιγά σιγά με την θέληση των δημοτικών αρχών και
τις κατάλληλες επιχορηγήσεις θα βρουν τον δρόμο τους.
Από την άλλη χρειάζεται να επιταχυνθούν οι διαδικασίες της ανακύκλωσης
στα χωριά της περιοχής , έτσι ώστε να μειωθεί ο όγκος των
απορριμμάτων για το ΧΥΤΑ και να αρχίσει και η Βόρεια Εύβοια να
συνεισφέρει στην προστασία του περιβάλλοντος.Η κατάσταση εδώ μπορούμε
να πούμε ότι είναι τραγικά πίσω με βασική ευθύνη των δημάρχων που δεν
έχουν οργανωθεί πάνω στα θέματα ενημέρωσης των πολιτών για τα
ανακυκλούμενα υλικά, την δημιουργία κέντρων διαλογής, την ανάδειξη
πιθανά εργολάβων για το έργο της ανακύκλωσης.
Το μεγάλο θέμα όμως του πιο ανυπεράσπιστου σκουπιδοτενεκέ της Βόρειας
Εύβοιας , είναι ανοικτό. Η Θάλασσα από όλες τις μεριές δέχεται
ανυπολόγιστες ποσότητες λυμάτων και απορριμμάτων που σε λίγο , το
βάθρο της οικονομικής ανάπτυξης του τουρισμού στην περιοχή μας θα
καταρρεύσει.
Μια βόλτα της «Βόρειας Εύβοιας» στον υποθαλάσσιο χώρο σε διάσημες
παραλίες της περιοχής, δείχνει μια άσχημη εικόνα του βυθού , από την
ορατή ρύπανση.Κάθε λογής απορρίμματα συντροφεύουν τους αχινούς και τα
ελάχιστα ψάρια που υπάρχουν δίπλα στις ακρογιαλιές.
Ανήμπορη η Θάλασσα να πει όχι , χωρίς πρακτικά φύλακες και
υπερασπιστές δέχεται το κάθε τι στα σωθικά της ,υποθηκεύοντας το
μέλλον της ζωής μέσα και δίπλα της.
Ακόμα σοβαρότερα τα περιστατικά της μη ορατής ρύπανσης της Θαλάσσιας
περιοχής, με την αλόγιστη διοχέτευση αστικών λυμάτων , χωρίς καμιά
επεξεργασία σε αυτήν.Με τα χοντρά περιστατικά από τη σκουριά της Λάρκο
μέχρι τα τάχα πιο «ανώδυνα» των βοθρολυμάτων που καταλήγουν εκεί, η
θάλασσα πεθαίνει και μεις μαζί της.
Ο τουριστικός φόρτος της εποχής αυξάνει και αναδεικνύει το πρόβλημα
ακόμα περισσότερο , με τους διάφορους προσωρινούς επισκέπτες να πετάνε
οτιδήποτε παντού.
Το περιτύλιγμα από το κρουασανάκι και την αμίτα συντροφεύουν πια το
κάθε βότσαλο στη παραλία, τα αποτσίγαρα μουμιοποιούνται στην άμμο,οι
σακούλες πετιούνται στα ρήθρα των επί αιώνες ακαθάριστων νομαρχιακών
δρόμων περιμένοντας τα πρωτοβρόχια να τα κουβαλήσουν τα ρυάκια και να
τα αποθέσουν , εκεί που η ανθρωπότητα θάβει τα κακά της.Στη Θάλασσα.
Αξίζει να τσακωθούμε με τον καθένα για να σταματήσουμε αυτή την
εξέλιξη. Από τον διπλανό μας, τον γείτονά μας , το παιδί μας μέχρι
τον Δήμαρχο, τον Νομάρχη ,τον καθένα που συνεισφέρει ή δεν ανατρέπει
αυτή την κατάσταση.
Οι εικόνες που σας προσφέρουμε, από τον βυθό που κολυμπάτε, είναι
ψύλλος στα άχυρα όσον αφορά την πραγματική κατάσταση. Θα θέλατε όμως η
μπανιέρα σας στο σπίτι να ήταν σε αυτή την κατάσταση; Ή χειρότερα θα
τρώγατε ψάρια από ένα τέτοιο ενυδρείο;