Ξεφτιλίζοντας κάθε έννοια μαθητικής κινητοποίησης , συνδικαλισμού και
υπευθυνότητας, οι μαθητές που κατάφεραν να έρθουν σήμερα στο σχολείο
(Γυμνάσιο και Λύκειο ) Λίμνης αποφάσισαν τη λήξη των τάχα αγωνιστικών
τους κινητοποιήσεων.
Με προφανή λόγο να διοργανώσουν μια νομιμοποιημένη τριήμερη κοπάνα ,
και γελοία επιχειρήματα κάποιων «ηγετών» τους ότι «θέλαμε να δούμε αν
οι καθηγητές ήταν εκεί να μας κάνουν μάθημα», 5-6 μαθητές από κάθε
τάξη αποχαιρετούν σε μια θλιβερή σχολική εικόνα το 2009.
Το θέμα της λειτουργίας των σχολείων , της νομιμοποίησης της
λειτουργίας των φροντιστηρίων σαν αναγνωρισμένη βαθμίδα εκπαίδευσης σε
βάρος του δημόσιου σχολείου (τις ώρες της κατάληψης οι «αγωνιστές»
κατά των φροντιστηρίων δεν έχασαν ούτε ώρα παραπαιδείας), και της
ικανότητας των συνιστωσών της ελληνικής εκπαίδευσης να διαχειρίζονται
το μέλλον της παιδείας, είναι επί τάπητος και όλοι το ποδοπατούν.
Οι γονείς και ιδιαίτερα οι συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι, βγάζουν
κορώνες ενάντια στο δημόσιο σχολείο χωρίς να σκέφτονται όμως τα
ευρώπουλα που δίνουν οι «κατέχοντες» για ιδιωτική παραπαιδεία, το
κλείσιμο των σχολείων λειτουργεί μόνο ενάντια στο φτωχό κομμάτι της
κοινωνίας.
Και μάλιστα όταν το κλείσιμο των σχολείων γίνεται απλά για να κάνει ο
κάθε «κανακάρης» πιο βολικά φροντιστήριο, αυτό το «κλικαδόρικο»
κλείσιμο ισοδυναμεί με έγκλημα κατά της μόρφωσης των ανήμπορων-να
πληρώσουν φροντιστήρια-κοινών θνητών.
Νομίζω ότι η 23η Δεκέμβρη του 2009 είναι ημέρα ντροπής για την ιστορία
των μαθητικών κινητοποιήσεων και μακάρι να αποτελέσει μια αρχή για
περισυλλογή και συζήτηση γύρω από τα προβλήματα και την λύση τους που
έχει η εκπαίδευση , τόσο στη Λίμνη όσο και παντού.
Πάνος Βασιλόπουλος
υπευθυνότητας, οι μαθητές που κατάφεραν να έρθουν σήμερα στο σχολείο
(Γυμνάσιο και Λύκειο ) Λίμνης αποφάσισαν τη λήξη των τάχα αγωνιστικών
τους κινητοποιήσεων.
Με προφανή λόγο να διοργανώσουν μια νομιμοποιημένη τριήμερη κοπάνα ,
και γελοία επιχειρήματα κάποιων «ηγετών» τους ότι «θέλαμε να δούμε αν
οι καθηγητές ήταν εκεί να μας κάνουν μάθημα», 5-6 μαθητές από κάθε
τάξη αποχαιρετούν σε μια θλιβερή σχολική εικόνα το 2009.
Το θέμα της λειτουργίας των σχολείων , της νομιμοποίησης της
λειτουργίας των φροντιστηρίων σαν αναγνωρισμένη βαθμίδα εκπαίδευσης σε
βάρος του δημόσιου σχολείου (τις ώρες της κατάληψης οι «αγωνιστές»
κατά των φροντιστηρίων δεν έχασαν ούτε ώρα παραπαιδείας), και της
ικανότητας των συνιστωσών της ελληνικής εκπαίδευσης να διαχειρίζονται
το μέλλον της παιδείας, είναι επί τάπητος και όλοι το ποδοπατούν.
Οι γονείς και ιδιαίτερα οι συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι, βγάζουν
κορώνες ενάντια στο δημόσιο σχολείο χωρίς να σκέφτονται όμως τα
ευρώπουλα που δίνουν οι «κατέχοντες» για ιδιωτική παραπαιδεία, το
κλείσιμο των σχολείων λειτουργεί μόνο ενάντια στο φτωχό κομμάτι της
κοινωνίας.
Και μάλιστα όταν το κλείσιμο των σχολείων γίνεται απλά για να κάνει ο
κάθε «κανακάρης» πιο βολικά φροντιστήριο, αυτό το «κλικαδόρικο»
κλείσιμο ισοδυναμεί με έγκλημα κατά της μόρφωσης των ανήμπορων-να
πληρώσουν φροντιστήρια-κοινών θνητών.
Νομίζω ότι η 23η Δεκέμβρη του 2009 είναι ημέρα ντροπής για την ιστορία
των μαθητικών κινητοποιήσεων και μακάρι να αποτελέσει μια αρχή για
περισυλλογή και συζήτηση γύρω από τα προβλήματα και την λύση τους που
έχει η εκπαίδευση , τόσο στη Λίμνη όσο και παντού.
Πάνος Βασιλόπουλος