του Πάνου Β.
Πόσο άραγε κοστολογούμε τη ζωή μας;Πόσο θα πληρώναμε για αυτή ή πόσο θα συνεισφέραμε για να επιμηκύνουμε τη ζωή ενός συνανθρώπου μας;
Υπάρχει ζωή που αξίζει περισσότερο από μια άλλη;
Θα δίναμε τα πάντα για να σώσουμε τη ζωή μας,τη ζωή των παιδιών μας.
Θα δίναμε κάτι για να σώσουμε τη ζωή κάποιου άλλου;
Το κίνημα αλληλεγγύης για τον μικρό Παναγιώτη-Ραφαήλ με συγκίνησε.
Απηύδησα με το κράτος που απέρριψε την αίτηση της οικογένειας και συμφώνησα με το Κράτος της Κύπρου που ενέκρινε την αίτηση ενός Κυπριοτόπουλου με τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά.
Πριν από χρόνια μια επιτροπή του ΙΚΑ στη Χαλκίδα μου είχε απαντήσει αρνητικά στο αίτημα να πάρουμε ακουστικά βαρηκοΐας για συγγενή μου με τη προφορική αιτιολογία ότι "αφού θα πεθάνει από καρκίνο τι τα χρειάζεται;"
Από τότε οι επιτροπές και οι γνωματεύσεις τους πέρασαν στη θεϊκή τους υπόσταση που τους αξίζει: αποφασίζουν για τη ζωή,τον θάνατο,τη γιατρειά ή την κατάντια του καθενός μας.
Του καθενός που πληρώνει για να στηρίζει τα συστήματα υγείας, που ακούει ότι ο άλλος χρωστάει 200 μύρια και κυβερνάει και παίρνει απορριπτικές αποφάσεις για την ελπίδα ενός μικρού παιδιού στη ζωή.
Μετά μαζευόμαστε όλοι εμείς.
Επειδή έχουμε παιδιά,επειδή έχουμε γνωστούς που υπέφεραν.
Επειδή η μνήμη της γιαγιάς Ανθής που έφυγε πριν από λίγο ή και της μάνας μου ,με παρακινεί αντί για λουλούδια και κόλλυβα,να βοηθήσω να σωθεί ένα παιδί,ένας άνθρωπος ακόμα.
Επειδή η δύναμη των ¨ανθρώπινων" ανθρώπων είναι μεγάλη,επειδή η ελπίδα που λέγεται παιδί είναι ζωντανή,επειδή όσο υπάρχουν παιδιά υπάρχει ελπίδα για όλους.
3-4,5 μύρια λέει η οικογένεια του μικρού σε απόγνωση χρειάζονται για αυτή την ελπίδα.
Τις ίδιες μέρες στο παράλληλο σύμπαν ένα μωρό πατήθηκε μέσα στο χαρτόκουτο που κοιμόταν , ένα άλλο ψήθηκε από τη φωτιά στη Μόρια και 4-5 πνίγηκαν στις Οινούσες. Αυτά δεν έχουν ίντερνετ αλλά γύρω τους έχουν την Ευρώπη και τον πολιτισμό.Άφθονα δις ρέουν σε κυβερνήσεις, ΜΚΟ, διακινητές για να σωθούν τα μωρά του κόσμου,αλλά μην ελπίζεται σε τίποτα αν δεν παρέμβουν οι "ανθρώπινοι" άνθρωποι.
Να παρέμβουμε με τη δύναμη της λογικής,των αισθημάτων,της πολιτικής,της κοινής γνώμης, με ότι χρειάζεται για να πεισθούν οι ανεγκέφαλοι ότι η ανθρώπινη ζωή και η ελπίδα δεν κοστολογείται.
Ξοδέψαμε τρεις Ελλάδες σε σκάνδαλα,θα φαλιρίσει τα ταμεία για ψίχουλα ο μικρούλης Παναγιώτης Ραφαήλ;Πάμε επίσκεψη στα παιδιά μας στις ΗΠΑ με κρατικά έξοδα ,δυσκολευόμαστε να πούμε Ναι στην αίτηση ενός παιδιού για ζωή;
(Κλείνω με άλλη μια Βορειοευβοιώτικη μνήμη:Αυτή του παπά Παύλου που κίνησε γη και ουρανό για να χειρουργηθεί κάποτε ο Γιάννης Καλυβιώτης, να γίνει φίλος με τη Νταϊάνα και να μάθει όλος ο κόσμος ότι όσο μικρός και όσο μεγάλος και να είσαι η ανθρωπιά είναι αυτή που σε διακρίνει από τα ζώα και τους συνανθρώπους γενικά)
Εδώ όλοι στον αγώνα:(υπάρχουν λινκ και οδηγίες για λογαριασμούς)
Γίνε ο ήρωας του Παναγιώτη-Ραφαήλ