Του Π Β
Στα μέσα της δεκαετίας του 70, τον περασμένο αιώνα, ένα
παιχνίδι, δυο κοκάλινες μπάλες δεμένες με ένα σχοινάκι, ήταν το μέγιστο γκάτζετ
της νεολαίας. Το τάκα-τάκα γέννησε αγώνες, ανταγωνισμούς και θόρυβο. Αφού
πούλησε χιλιάδες κομμάτια και έκανε χιλιάδες δάχτυλα , νεύρα και αυτιά σμπαράλια, αποσύρθηκε με αστυνομικές
διώξεις για την
υπεράσπιση της κοινής ησυχίας. Θεωρητικά η απαξίωσή του , συνοδεύτηκε
από το ρητό: «Το πολύ το τάκα τάκα, κάνει το παιδί …σα βλάκα» ή κάπως έτσι
τέλος πάντων…
Έτσι μετά από 25 χρόνια παρουσίας και ανάπτυξης του
τάκα-τούκου του μεταχουντικού φασισμού , η περιρρέουσα δεξιά ιδεολογία
αποφάσισε, ότι υπάρχει δικαιοσύνη, η αστυνομία άρχισε να υπηρετεί τον λαό και
τους μετανάστες και οι φυλακές είναι πια για τους εγκληματίες.
Τα κανάλια-ξαναπέφτοντας από τα σύννεφα-ανακάλυψαν λέξεις
όπως φασίστας, χιτλερικός, ναζιστής που αντικατέστησαν βιαστικά την ανεξαρτησία
των φασιστορατσιστικοναζιστικών ιδεών , με γλάστρες σαν τον μπρατσαρά
χαστουκοκασιδιάρη, ή τον νυν και αεί φασίστα
Μιχαλολιάκο.
Είχε άραγε κανείς απορία γιατί δολοφονήθηκε ο Φύσσας;
Βλέποντας τους ομοιόμορφους σβέρκους με το ρυπαρό μυαλό των ναζιστών , είχε
κανείς την εντύπωση ότι βρέθηκαν τυχαία στη Νίκαια και έπεσε ο Παύλος μόνος του
πάνω στο στιλέτο του Ρουπακιά; Ή μήπως αμφιβάλλει κανείς ότι ο ξαφνικός πόνος
της κυβέρνησης, δεν ενδιαφέρεται διόλου για το ναζισμό αλλά έχει στόχο ποσοστά
και συγκαλύψεις;
Το 24ωρο λιβανιστήρι της ξαφνικής αποφασιστικοποίησης των
ΜΜΕ, ο Πρετεντέρης να μηνύεται από τη ΧΑ, ο ΣΚΑΙ το ΜΕΓΚΑ να εγκαλούνται γιατί
δεν την προβάλουν, δημιουργούν ένα πυκνό
νέφος, που πίσω του εξαφανίσθηκε η τρόϊκα, οι απολύσεις στα Σπρίντερ,
Λάρκο, Αμυντικά συστήματα. Πνίγηκε το 25άρι στα νοσοκομεία, τα άδεια σχολεία
που συρρικνώνονται, οι συντάξεις που απειλούνται ξανά.
Το κράτος δικαίου εξαντλείται στους φασίστες, χωρίς να
βλέπει τη «λίστα Λαγκαρντ» που σε λίγο παραγράφει τα αδικήματά της, τους
χιλιάδες νεκρούς, πεινασμένους, ανέργους της μνημονιακής πολιτικής, που
περιμένουν δικαίωση.
Ο ψεύτης βοσκός φωνάζει «δικαιοσύνη-δικαιοσύνη» αλλά όχι
μόνο δεν τον πιστεύει κανείς, αλλά ξεπλένει τα εγκλήματα του φασισμού με το πολύ
Τάκα-Τάκα. Γιατί η γυναίκα του Καίσαρα δεν μπορεί να είναι τίμια μόνο στο
κουμκάν!
Κάτι είναι κι αυτό όμως, λένε οι συνοδοιπόροι. Στάχτη στα
μάτια, λένε οι εθνικοσοσιαλιστές δολοφόνοι. Γιατί όμως θα ‘πρεπε ο λαός να
διαλέξει ανάμεσα στο τι λένε οι ψεύτες ή οι φονιάδες;
Δεν έχουμε περάσει και δει αρκετά, ώστε να κλείσουμε τη
πόρτα και στους δύο;
Εκτός αν αρχίσαμε να βαριόμαστε να βλέπουμε τα πράγματα όπως
είναι. Γιατί το «πολύ το Κύριε Ελέησον , κάνει το παιδί πιο βλάκα», όπως-κάπως
έτσι-έλεγε ο λαός…
Δημοσιεύθηκε στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας στις 5-10-2013