Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε γίνει μάρτυρες της κατάρρευσης πολλών τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Το παγκόσμιο σύστημα διαχείρισης πιστώσεων παρέλυσε και οι αγορές απέτυχαν να λύσουν το πρόβλημα. Στον πυρήνα της κρίσης βρίσκεται η εμμονή επιχειρήσεων και αγορών σε βραχυπρόθεσμες οπτικές, η κακοδιαχείριση κεφαλαίων από το τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα, η προώθηση του υπερδανεισμού και η επένδυση σε ένα αδιέξοδο υπερκαταναλωτικό και ενεργοβόρο μοντέλο για κράτη, επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Ταυτόχρονα, με τη χρηματοπιστωτική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη και η ενεργειακή κρίση, με εξάντληση των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου αλλά και η κρίση της κλιματικής αλλαγής.
Όμως η παρούσα κρίση έχει βαθύτερα αίτια και δεν αποτελεί απλά μια αστοχία του συστήματος, άσχετη από τη δομή της ίδιας της οικονομίας της εμπορευματοποιημένης γνώσης και του μοντέλου αέναης ανάπτυξης, όπως έγκαιρα έχει υποδείξει η οικολογική προσέγγιση.
Σήμερα πια οι κυβερνήσεις δε φαίνεται να έχουν άλλη επιλογή από το να διασφαλίσουν τις τράπεζες δίνοντας χρήματα ή εγγυήσεις. Αυτά τα τεράστια ποσά είναι περισσότερα από τα χρήματα που ξοδεύει η χώρα μας για την Παιδεία και την Υγεία μαζί και δεκάδες φορές μεγαλύτερα από το πολυδιαφημισμένο ταμείο για τη φτώχεια. Ειδικά στη χώρα μας τα 28 δις ευρώ του πακέτου στήριξης των τραπεζών (που, κατά τα άλλα, σε κάθε ευκαιρία ακούμε ότι «δεν επηρεάζονται από την κρίση») συγκρίνονται με όλα τα δημόσια χρήματα του ΚΠΣ (δηλαδή Κοινοτικά και ελληνικά), που είναι περίπου 40 δισ. Δηλαδή περίπου 5 δις. ετησίως για την οκταετία που «έτρεξε» το ΚΠΣ. Τα χρήματα που έδωσε δηλαδή η Ελλάδα μόνη της την περίοδο αυτή ήταν κατά έτος περίπου 1,75 δισ. ευρώ. Τα 28 δισ. για τις τράπεζες είναι ΜΟΝΟ ελληνικά (δηλαδή χρήματα από τον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό) και θα είναι μάλιστα άμεσα διαθέσιμα!
Ένα άλλο μέτρο σύγκρισης για το μέγεθος του ποσού είναι ότι τα ελληνικά κονδύλια (δηλαδή χρήματα του ελληνικού δημοσίου μόνο) για το 3ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (του 2000-2006, που κλείνει επισήμως λογιστικά το Δεκέμβριο) είναι 14 δισ.!
Οι Οικολόγοι Πράσινοι μοιράζονται, λοιπόν, την έκπληξη της κοινωνίας, που βλέπει ξαφνικά να δαπανώνται τεράστια ποσά από το δημόσιο πλούτο για τη διάσωση και κρατικοποίηση των ζημιών των πιο κερδοσκοπικών και ριψοκίνδυνων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, όταν μέχρι σήμερα η πολιτική ηγεσία εφάρμοζε σκληρές πολιτικές ιδιωτικοποίησης σε κάθε δυνατό τομέα, αδιαφορώντας για το κοινωνικό κόστος...........
......................www.ecogreens.gr - email: ecogreen@otenet.gr