Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

επιστολή για το εκκλησάκι "της Κοιμήσεως της Θετόκου"

Δημήτριος Μπάλτας και 
Μαρία Χριστίνα Νεζερίτη

Αγαπητά " Τα Λημνιώτικα", με λύπη θα σας ενημερώσω για τα τεκτενόμενα
που αφορούν το εκκλησάκι "της Κοιμήσεως της Θετόκου", και για την
δικαστική διαμάχη που έχει ενσκύψει, μεταξύ της οικογενείας μου και της
Ι.Μ.Γαλατάκη. Επειδή το θέμα θα λάβει και έκταση σε μεγάλα ΜΜΕ, θεωρώ
υποχρεωσή μου, να ενημερώσω τους Λυμνιώτες αλλά και να υπερασπιστώ τις
οικογενειακές μου παραδώσεις αλλά και τις παραδώσεις του τόπου, τις
οποίες αρκετοί εκμεταλεύονται για ίδιον όφελος.
Λέγομαι Μπάλτας
Δημήτριος και είμαι φαρμακοποιός. Έχω νυμφευτεί την Μαρία-Χριστίνα
Νεζερίτη εκπαιδευτικό, κόρη της Σουζάνας Νεζερίτη, η οποία ήταν κόρη της
Ερασμίας Βαρβούζου, η οποία ήταν κόρη του Σταμούλη Βαρβούζου και της
Πηνελόπης Μπενετή η οποία ήταν υιοθετημένη κόρη και μοναχοπαίδι, του
Θανάση Μπενετή. Οι Μπενετέοι ήταν μεγάλο και εύπορο σοϊ. Ήταν πλοικτήτες
και μετέφεραν κολοφόνιο,ρετσίνες και άλλα εμπορεύματα στη Πόλη, στη
Οδησσό και στο ευρύτερο Αιγαίο. Όταν επαναγκαταστάθησαν στη Λίμνη (είχαν
εκδιωχθεί από τους Τούρκους), εκπλήρωσαν το τάμα στη Παναγία και έκτισαν
προς τιμή της το εκκλησάκι της κοιμήσεως της Θεοτόκου, περίπου το 1850
τότε που έκτισαν και το αρχοντικό τους στη Λίμνη, το οποίο σώζεται μέχρι
σήμερα και μένουμε. Ο Θανάσης ο Μπενετής δεν είχε ανάγκη να κλέψει η να
καταπατήσει μισό στρέμμα γής και 5-10 ρίζες ελιές. Στο σημείο όπου
έκτισε το εκκλησάκι υπήρχε ένας βοσκός με υποτυπώδη στάνη, από τον οποίο
αγόρασε τον χώρο και έκτισε το εκκλησάκι.Μετα το εκκλησάκι, πήγε στη
κόρη του Πηνελόπη και τον άνδρα της Στ.Βαρβούζο γιατρό, μετά στη κόρη
τους Ερασμία, μετά στην κόρη της Σουζάνα και τώρα σε εμάς. Από τότε
μέχρι τώρα εμείς είχαμε την απόλυτη κυριότητα του χώρου. Είχαμε τα
κλειδιά (2ο κλειδί είχαμε δώσει σε κάποια γειτόνισα, φίλη χριστιανή να
το προσέχει όταν λείπαμε, οπως την Κα Μαναρίτσα την Κα Καρομένου την και
Κα Γεωργίου), το είχαμε δηλώσει στην εφορία, υπήρχε αναφορά σε συμβόλαια
και τέλος είχε δηλωθεί και στο Ε9. Εμείς ουδέποτε είχαμε προστριβές η
διενέξεις με την Ι.Μ.Γαλατάκη και ουδέποτε κάποιος απο την Ι.Μ.Γαλατάκη
μας επισκέφθηκε η μας ζήτησε κάτι. Ουδείς μας αξίωσε κάτι, κανείς δεν
μας επισκέφθηκε εις τον αιώνα τον άπαντα εκτος από την αγωγή εναντίον
μας!! Από το 1990 και μετα η πεθερά μου Σουζάνα Νεζερίτη (κόρη της
Ερασμίας Βαρβούζου), έχωντας να αντιμετωπίσει σοβαρές οικογενειακές
υποθέσεις υγείας, ερχόταν στην Λίμνη στο σπιτι της μόνο τα καλοκαίρια.
Είχε δώσει όμως 2ο κλειδί στη κα Γεωργίου για να ανάβει τα καντήλια όταν
χρειάζεται, και να προσέχει γενικά το εκκλησάκι.Πάντα φρόντιζε δε να τις
στέλνει χρήματα αν χρειαζόταν κάτι. Επείσης η πεθερά μου επισκεύασε την
σκεπή και έκτισε στο πλαϊ και ένα αντέρισμα για υποστήριξη. Όταν η κα
Γεωργίου δεν μπορούσε λόγω ηλικίας, να προσφέρει άλλο, πήγε και πήρε το
2ο κλειδι η Κα Γεωργαντζή. Η πεθερά μου γνωρίζοντας την μητέρα της Κας
Γεωργαντζή αλλά και γνωρίζοντας ότι η Κα Γεωργίου αδυνατεί να βοηθήσει
συμφώνησε. Με τον καιρό όμως μας έρχονταν πληροφορείες ότι στο εκκλησάκι
τελούνταν πράγματα χωρίς την εγκρισή μας. Εγώ, ως νέος γαμπρός στην
οικογένεια, κατόπιν εγκρίσεως της πεθερας μου, επισκέφθηκα την Κα
Γεωργαντζή μαζί με την συζηγό μου, και ζήτησα το 2ο κλειδι, ως νέος
ιδιοκτήτης. Η κουβέντα έγεινε στο σπίτι της Κας Γεωργαντζή, παρουσία και
του συζήγου της. Η Κα Γεωργαντζή μου είπε με πόση ευλάβεια και προσοχή
είχε φροντίσει το ναό και ότι θα ήθελε να κρατήσει το κλειδί, εγώ όμως
την ευχαρίστησα της ευχήθηκα ότι καλλίτερο αλλά επέμενα ότι θα ήθελα το
κλειδί γιατί θέλω να αλλάξω τον τρόπο διαχείρησης, παρέλαβα στο κλειδί
το οποίο μου έδωσε χωρίς αντίρηση αλλά συγκινημένη και αφήνοντας μια
ευγενική και καλή συζήτηση αποχώρησα. Επιστρέφοντας όμως στο
εκκλησάκι,θέλω επίσης να αναφερθώ ότι στον πίσω αύλειο χώρο υπάρχουν σε
οστεοφυλάκειο όλα τα οστά των προγόνων μας, όπως και τα οστά των
γυναικών που κρατούσαν το 2ο κλειδί (τιμής ένεκεν), και ενός αγαπημένου
μας συγγενή. Στο Εκκλησάκι αυτό αυτό δεν υπάρχει τίποτα που να
χρονολογείται πριν την ημερομηνία κτισεώς του από τον Θανάση Μπενετή
(και της οικογενείας του, του πατρός του και των αδελφών του). Το
εκκλησάκι αυτό μεταβιβάστηκε στον γιατρό Σταμούλη Βαρβούζο (γαμπρό του
Μπενετή), και όπως προείπα κατέληξε σε εμάς. Όταν όμως αναλάβαμε εμείς
την διαχείρηση αποκλειστικά και άλλαξαν τα δεδομένα (όπως έπρεπε), οι
νέοι ιερείς της Λίμνης αντέδρασαν. Σε αντίθεση με τον προηγούμενο ιερέα
(Παπα-Μπλέτσο) ο οποίος λόγω ηλικίας ήξερε το καθεστώς, οι νέοι ιερείς
έρχονταν για να τελέσουν την παράκληση με ύφος χιλιών καρδηναλίων, και
με απαιτησεις όπως "..εδω να παρετε νε χαλακι γιατί γονατιζουμε" κλπ.
Όταν εγώ απαίτησα σεβασμό στους ιδιοκτήτες και να υμνήσουν και "υπέρ
κτητώρων" αρνήθηκαν. Μου ανακοίνωσαν ότι το εκκλησάκι θα μου το πάρουν,
και το διεδιδαν βασισμένοι σε ένα σιγήλιο το 1700 και μία απόφαση του
Ρετζέπ Πασά το 1600.Επειδή η πεθερά μου ήταν ταπεινός άνθρωπος, καθόταν
παντα στη άκρη και ήταν χαμηλών τόνων, είχε δημιουργηθεί ένα κενό στις
νέες γενιές που έρχονταν καθε χρόνο στην παράκληση στις 14 Αυγούστου,
όσο αφορούσε το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Οι πιστοί (οι νέοι άνθρωποι γιατί
οι παλαιότεροι γνωρίζουν) έρχονταν άναβαν έν κεράκι προσευχοντο και δεν
έβλεπαν παρα μόνο το ιερέα να λειτουργεί, δεν τους εννοιαζε και δεν τους
απασχολούσε σε ποιόν ανήκε το εκκλησάκι. Με αυτή την πραγματικότητα και
με την συμπεριφορά των ιερέων, αναγκάστηκαμε να βάλουμε στις εισόδους
ταμπέλα που να δηλώνει ότι το εκκλησάκι αυτό είναι ιδιόκτητο στο όνομα
της πεθεράς μου ΣΟΥΖΑΝΑΣ ΝΕΖΕΡΙΤΗ. Εμείς βέβαια ανελειπώς φροντίζαμε και
φροντίζουμε αυτο το εκκλησάκι και τον περιβάλοντα χώρο, συνολικής
έκτασης περίπου 700 μέτρων. Ώσπου πριν μερικά χρόνια (πριν περιπου 3
έτη), και μετά το σιγήλιο και τον Ρετζέπ Πασσά, "εμφανίστηκε" η
Ι.Μ.Γαλατάκη με αγωγή εναντίον μας. Στη Αγωγή της λέει οτι έχουμε το
εκκλησάκι από το 1890, ότι ο Μπενετής τα καταπάτησε για να το
εμπορεύεται και για το λάδι των ελιών της, αλλά αυτό δεν φτάνει για να
το έχουμε εμείς,γιατι επρεπε να ειναι 40 χρόνια πριν το 1920 (την ίδρυση
του Εληνικού κράτους). Για αυτό μας ζητάνε την κυριότητα του μικρού
αυτού ναού και του οικοπέδου. Στη αγωγή τους αναφέρουν ότι περιπου το
1600 και 1700 ειχαν αρκετά στρέματα στην τοποθεσία αυτή.Για την οποία
περιοχή αυτή όμως δεν έχουν κάνει ούτε μια πώληση (ενώ εχουν δεκαδες
αγοροπωλησίες σε άλλες περιοχές)..Επείσης δεν προσκόμισαν ουδεμία
απόδειξη ιδιοκτησίας, παρά μόνο ψευδομάρτυρες. Πριν αναπτύξω κάποια
ερωτήματα είναι αναγκαίο να στιγματίσω την διαπλοκή που έχει υπάρξει,
μεταξύ φορέων της εκκλησίας και του κρατους. Στην Λίμνη υπάρχει
παράρτημα του ΓΑΚ (Γενικό Αρχείο του Κράτους), με μοναδικό
υπάλληλο-υπεύθυνο τον Κο Δούκουρη. Ο Κος Δούκουρης δεν κατάγεται από την
Λίμνη έχει αναλάβει όμως (ελέω θεού και ανθρώπων) την ιστορία αυτού του
τόπου. Ο Κος Δούκουρης επείσης δεν είναι ιστορικός αλλά θεολόγος!!!και
ειναι αυτός που έχει ανακαλύψει το σιγήλιο και την απόφαση του Ρετζέπ
Πασά!!!μια απόφαση και ένα σιγήλιο που σε καμμία περίπτωση δεν
οριοθετουν τον χώρο μας, αλλά μάλλον την Παναγία η κάποιον άλλον. Ο Κος
Δούκουρης έχει συγγράψει την Ιστορία της Ι.Μ.Γαλατάκη (υπό τα ευχάς του
Σεβ Μητροπολίτη Χαλκίδας), και άλλα συγγράματα, τα οποία πωλούνται
έναντι αντιτίμου στη Ι.Μ.Γαλατάκη αλλά και στα βιβλιοπωλεία της περιοχής
και τα πανηγύρια της περιοχής (stands που πωλλούνται διάφορα βιβλία).
Την όλη ιστορία εξύφανε ο Κος Δούκουρης, ο οποίος και ήταν μάρτυρας
υπεράσπισης της Ι.Μ.Γαλατάκη (δηλ. υπεράσπισε την ιστορία του)!! Όλα
αυτά και άλλα, ενώ πουθενά στα αρχεία της Λίμνης ούτε στα
συμβολαιογραφεία Λίμνης υπάρχει κάποια διαθήκη η κάποιο συμβόλαιο των
Μπενεταίων και των Βαρβουζαίων τηε εποχής εκείνης! Τελείωνω με τα εξής.
Είναι όντως η Ι.Μ.Γαλατάκη πίσω από αυτήν την αγωγή?έχει ιδέα η Ηγουμένη
ποιοί είμαστε, και τι κάνει? Δεν έχω καμμία διάθεση να καταχραστώ ξένη
περιουσία, αλλά ούτε να παραδώδω αμαχητί πράγματα που μας ανήκουν. Αν η
Ι.Μ.Γαλατάκη μου προσκομίσει οποιοδήποτε έγγραφο ιδιοκτησίας του χώρου
από το 1880 και μετά θα της τον παραδώσω, απαιτώ όμως τιμή σε όλους εμάς
που έχουμε θυσιάσει και προσφέρει πολλά. Αν η Ι.Μ.Γαλατάκη είχε αξιώσεις
εναντίον μας, πριν κάνει την αγωγή, έπρεπε με χριστιανική αγωγή να μας
μιλήσει πρώτα. Η Ι.Μ.Γαλατάκη έπρεπε πρώτα να εκθειάσει το έργο μας και
την προσπαθειά μας περίπου 150 ετών Αν η Ι.Μ.Γαλατάκη θεωρεί ότι το
οικόπεδο (μη οικοδομήσιμο) με το εκκλησάκι της ανήκει, τι ισχύει για τα
γύρω οικόπεδα και σπίτια? θα εγείρω εισαγγελική παρέμβαση με πρόσχημα
την επιλεκτική αγωγή εναντίον μου. Ας υποθέσουμε ότι το εκκλησάκι το
καταπατήσαμε το 1890 και όχι το το 1880 η πριν, Αυτό δεν τους φτάνει?
Και αυτή τη χρονιά ανοίξαμε και κάναμε την παράκληση με δικά μας έξοδα
και κόπους, όπως κάθε χρόνο. Τελειώνω λέγοντας ότι θα κάνω ότι περνάει
από το χερι μου για να υπερασπιστώ τις οικογενειακες μου αξίες και
παραδόσεις, και ότι θα χρησιμοποιήσω ότι ενδικα μέσα υπάρχουν Ελληνικά
και Ευρωπαικά για να παταχθούν τέτοια φαινόμενα που δηλητηριάζουν την
εκκλησία και την κοινωνία μας. Χρόνια πολλά στους/στις εορτάζοντες και
είθε η Παναγία να ευλογεί και να οδηγεί τους πάντες.
Με αγάπη Δημήτριος Μπάλτας και Μαρία Χριστία Νεζερίτη 15-08-2010

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Εκδήλωση για την ΕΛΔΥΚ στο Σπαθάρι

  της Γιάννας Κορέλη -Μπουλουγούρη φωτο Γιάννη Δραπανιώτη Το Σάββατο   14 Σεπτεμβρίου 2019 έγινε με κάθε επισημότητα   η καθιερωμένη τελετή απόδοσης τιμών στους πεσόντες αξιωματικούς και οπλίτες της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου κατά την Τουρκική εισβολή τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974. Τη φετινή εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι εξής: Ο πρέσβης   της Κυπριακής   Δημοκρατίας κ. Κενεβέζος Κυριάκος   Ο εκπρόσωπος της   Σχολής Πεζικού Χαλκίδας συνταγματάρχης κ.   Πράγιας Αντώνιος, επικεφαλής στρατιωτικής αντιπροσωπείας.    Ο εκπρόσωπος της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας περιφερειακός σύμβουλος κ. Τοουλιάς Ανδρέας,     Ο   διοικητής του Αστυνομικού τμήματος Μαντουδίου     Αστυνόμος Β’ κ. Ντούλμας Δημήτριας   Ο προϊστάμενος του Λιμενικού Σταθμού Μαντουδίου   Υποπλοίαρχος Λιμενικού κ . Ζυγογιάννης Κωνσταντίνος    Ο προϊστάμενος του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Μαντουδίου,   πυρονόμος   κ. Φίφας Αθανάσιος     Ο Δήμαρχος   Μαντουδίου-Λίμνης-Αγ. Άννας κ. Τσαπουρν

Μετασχηματιστές που κάνουν... ΜΠΑΜ!

Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ'  αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο

ο δρόμος της απώλειας

του ΠΒ   στις Ροβιές οι ταμπέλες κλείνουν ένα ανοιχτό δρόμο... Φαντάσου να βιάζεσαι να προφτάσεις το φέρρυ στον Αγιόκαμπο ξεκινώντας από τη Λίμνη.Μόλις φτάσεις στη στροφή για Βουτά Ιστιαία, βλέπεις και τρελαίνεσαι, τα τόξα να σου δείχνουν υποχρεωτικά πορεία για Αιδηψό μέσω Ιστιαίας. Να γκαζώνεις στο δρόμο προς Βουτά για να κερδίσεις τον παραπάνω χρόνο που χρειάζεσαι,