Του Π Β
Είναι αδιανόητο φυσικά να περιμένει κανείς ότι θα μπορούσαν
να υπεξαιρέσουν 10-15 εκατομμύρια ευρώ οι δικοί μας άρχοντες, μιας και ο τζίρος
στα χωριά είναι ψίχουλα, σε σχέση με τη Θεσσαλονίκη, για τέτοιο φαγοπότι.
Είναι πάλι αδιανόητο μιας και σαν άνθρωποι της διπλανής μας
πόρτας, φαίνεται από τον τρόπο ζωής τους αν έφαγαν, κάτι περισσότερο από το
μισθό τους.
Αν γίνουν δίκες όμως για διορισμούς, χάρες, αναθέσεις
,παραλείψεις και τέτοια «ψιλικά», τότε βλέπω να μη τους σώνει ούτε το …εκτελεστικό
απόσπασμα.
Η τοπική αυτοδιοίκηση , πρωταθλήτρια στη διαφθορά δεν είναι
μόνο η αυτοδιοίκηση των άλλων
δήμων. Είναι (πιθανά) και η δικιά μας. Με όρους
αδιαφάνειας ή ετσιθελισμού, με επιτροπές που τυπικά κάνουν ότι θέλει ο ένας, με
ανύπαρκτες συλλογικές δράσεις και λαϊκές συνελεύσεις, τόσα χρόνια επιτρέπουν τα
«γελάκια» γύρω από κάθε οικονομική διαχείριση ή από κάθε διοικητική πράξη που
ευνοεί τον …ημέτερο.
Ήδη οι ορκωτοί λογιστές έφτιαξαν πορίσματα τα οποία θάφτηκαν,
οι καταγγελίες για ελλείμματα πέρασαν στη λήθη του χρόνου, ο καθαρός
οικονομικός ουρανός είναι θύμα είτε της στελεχιακής αποδιοργάνωσης, είτε της κεκτημένης ταχύτητας από τον παραδοσιακό
τρόπο λειτουργίας.
Το τεράστιο φέσι του μνημονίου στη τοπική αυτοδιοίκηση
εξωραΐζει ή εκμηδενίζει τελικά τα όποια «πταίσματα» κακοδιαχείρισης είχαν ή
έχουν οι σημερινοί μικρο-δήμοι μας.
Ποινές και ευθύνες όμως υπάρχουν για όλους και οτιδήποτε. Αν
ξεκινήσουμε από τη χρέωση πετρελαίου στο ένα αυτοκίνητο ενώ δικαιούται το άλλο
και φτάσουμε στο ποιος έφτιαξε και πόσο τον τάδε δρόμο, τότε η απονομή
δικαιοσύνης θα έκανε φυλακή την Ελλάδα. Η τυπική υπέρβαση για τη λειτουργία των
δημοτικών οικονομικών δεν είναι πάντα η δικαιολογία για την τσαπατσουλιά τους.
Επειδή όμως ο μεγεθυντικός φακός της απαίτησης
για αδιάφθορους άρχοντες (και παρατρεχάμενους)σε περίοδο κρίσης, κάνει τη
τρίχα τριχιά, μετά τον Τσοχατζόπουλο ο Παπαγεωργόπουλος θα περιμένει αρκετούς
συναδέλφους του ακόμα, να του κάνουν παρέα. Και ιδιαίτερα όταν οι πολιτικοί φίλοι
φανούν αρκετά αδύναμοι για τον εαυτό τους, πόσο μάλλον να εξακολουθούν να
κάνουν πλάτες στους τοπικούς.
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και για τους πολιτικούς της
αυτοδιοίκησης. Το ψάρι βρώμαγε ήδη από το πολιτικό του κεφάλι, αλλά ακόμα αυτό αν
και δύσοσμο κυβερνάει. Πρέπει να πεταχτεί και να αλλαχτεί σαν διατροφή. Το
μοσχάρι όμως μπλέχτηκε με το άλογο, στους κεφτέδες. Τα πρόβατα τα θέλουμε για
να ψηφίζουν. Τι λέτε λοιπόν για τα κοτόπουλα; Έτσι για αλλαγή!