Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

άσκοπη δεντροφύτευση - γράφει ο ΤΑΚΗΣ ΔΗΜΟΥ



    

           'Ένα απ' τα πιο ωραία τοπία που άφθονα διαθέτει η Λίμνη,είναι ο παραλιακός δρόμος προς τα Κατούνια . Πολλοί περιπατητές τον εκμεταλλεύονται,γιατί είναι ο μόνος ομαλός δρόμος στην περιοχή ,που μπορεί κανείς  να βαδίζει, χωρίς μεγάλη κυκλοφορία τροχοφόρων και εξαιρετικά απολαυστικός.
Απ 'το ένα μέρος απλώνονται τα νερά του Ευβοϊκού , με τις συνεχείς εναλλαγές τους κι' απ' την άλλη το βουνό με μια μοναδική ποικιλία. Πεύκα σκαρφαλωμένα πάνω στην πρασινωπή  χαλκοδέρα, σχίνα, κνούκλες, ρείκια,ένα σωρό αγριολούλουδα και ανάμεσά τους γυμνά  βράχια πού ζωγραφίζονται το Φθινόπωρο με  ένα  ροζ  χρώμα από κυκλάμινα.
          Σ' αυτή την ομορφιά έρχεται να επέμβει ο άνθρωπος , της αλλάζει μορφή και τα κάνει μαντάρα. Και δεν μιλάω μόνο, που με την δικαιολογία της στήριξης του υπάρχοντος  ασφαλτόδρομου ρίχνονται κάθε λογής μπάζα στην παραλία απ' οποιονδήποτε θέλει να τα ξεφορτωθεί, ενώ  θα μπορούσε να υπάρχει κάποιο σχέδιο στήριξης από ειδικούς , που να μην την καταστρέφει καλαισθητικά, αλλά συμβαίνει και κάτι χειρότερο με δράστες υποτιθέμενους ειδικούς.
         Ανοίχτηκαν λακκούβες πλάι στο δρόμο απ' την πλευρά του δάσους, που χάσκουν και φυτεύτηκαν διάφορα φυτά άσχετα με την χλωρίδα της περιοχής, κάτω από σχίνα ,από πεύκα, πλατάνια, κυριολεκτικά στη σκιά τους,” ατάκτως  ερριμμένα” χωρίς κατά τα φαινόμενα κάποιο σχεδιασμό.
       Και δεν έφτανε αυτό,αλλά φυτεύτηκαν και αρκετά προς την πλευρά της παραλίας,ώστε όταν μεγαλώσουν να σού κρύβουν τη θέα της θάλασσας. Κι ακόμα μπροστά από παγκάκια που μπορεί να καθίσει κάποιος και να ξεκουράσει το βλέμμα του στο απέραντο γαλάζιο με τα μοναδικά ηλιοβασιλέματα, φύτευσαν αρμυρίκια σε απόσταση ένα με ενάμιση μέτρο το ένα από το άλλο ,έτσι που όταν κάθεσαι να αισθάνεσαι παλουκωμένος. Δεν ξέρω ποιων ιδέα ήταν να ξοδεύονται χρήματα σ' αυτήν την δύσκολη οικονομική κατάσταση , που βρίσκεται αυτή την περίοδο η χώρα ,για να ξαναφυτεύεται ένα φυτεμένο μέρος. Σαν να μην υπήρχαν στην Ελλάδα τόποι ερημωμένοι από πυρκαγιές η άλλη ανθρώπινη παρέμβαση, που έχουν πραγματική ανάγκη αναδάσωσης. Κι αφού τέλος πάντων αποφασίστηκε κάτι να φυτευθεί δεν θα ήταν καλλίτερα αυτά να ήταν φυτά από την πλούσια χλωρίδα της περιοχής έτσι που να μην αλλάζει το τοπίο;  Η αυτά είχαμε αυτά βάλαμε;  Γιατί  έτσι μοιάζει. Σα να είχαμε κάποια φυτά που έπρεπε κάπου να φυτευτούν ή για να κάνουμε κάποια σχετική έκθεση δραστηριότητας της υπηρεσίας μας ή για να ξοδευτούν κάποια κονδύλια η δεν μπορώ να υποθέσω για ποιον άλλο λόγο. Όχι πάντως γιατί είναι χρήσιμο η καλαίσθητο, κατά τη γνώμη μου φυσικά, και το εξηγώ γιατί. Και ακόμη αφού φυτεύτηκαν αφέθηκαν στο έλεος του καιρού με αποτέλεσμα αρκετά από αυτά να έχουν μαραθεί. Ίσως να έχουν και αυτά την τύχη διαφόρων πολύ ωραίων πράγματι μικρών πάρκων που έγιναν από τη δασική υπηρεσία,όπως το παρκάκι του Σταυρού , της διασταύρωσης των Κεχριών,το πρώτο στο Βαθύρρεμα και ίσως άλλα που δεν ξέρω και που τα άφησαν και ρήμαξαν χωρίς καμιά φροντίδα.
     Τόσος  κόπος τόσα έξοδα χαμένα στην άβυσσο για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη ,κατά παράφραση του Σεφέρη.
    Πότε άραγε θα σοβαρευτούμε σ'αυτή τη χώρα και θα κάνουμε κάτι όχι για να λέμε ότι το κάναμε ή για εντυπώσεις ,αλλά γιατί είναι καλό και χρήσιμο , με την ανάλογη σοβαρότητα και σχέδιο και την ανάλογη φροντίδα για να πάψουμε να είμαστε στη δυσάρεστη θέση να αγανακτούμε για κάποια FOCUS.
                                                  Τ Α Κ Η Σ   Δ Η Μ Ο Υ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Λ. ΑΙΔΗΨΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΑΜ ( Η Αιδηψός στα άρματα και στα γράμματα )

  Γιώργος Κ. Σταραντζής Δικηγόρος «Ετούτο το σπίτι (το Πανεπιστήμιο) θα φάει το άλλο (το παλάτι)»  Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Το Γυμνάσιο-παράρτημα τότε, Λ. Αιδηψού ιδρύθηκε στα πιο βαριά , στα πιο σκοτεινά χρόνια της Κατοχής το 1944. Η φωτεινή πρωτοβουλία ανήκε στην τοπική οργάνωση του ΕΑΜ Αιδηψού της οποίας γενικός γραμματέας ήταν ο Γιάννης Βασιλάκος . Ένας νέος πλημμυρισμένος από τα ιδανικά του ΕΑΜ για μια Ελλάδα με εθνική ανεξαρτησία. Με δημοκρατικό σύστημα διακυβερνήσεως. Μια Ελλάδα της Ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δουλειάς, της προόδου και της ανόρθωσης. Μια Ελλάδα που, ως πρώτη προτεραιότητα θα έβαζε την παιδεία και την μόρφωση του λαού μας. Αυτός ήταν ο ιδεολογικός προσανατολισμός του νεαρού , τότε, γραμματέα του ΕΑΜ Αιδηψού, ο οποίος διέθετε και μόρφωση και σύνεση. Συνεπικουρούμενος από το ΕΑΜ Ιστιαίας του οποίου ο γενικός γραμματέας ήταν τότε ο δικηγόρος Κώστας Τσάμης - μου τον γνώρισε εδώ, στην Αθήνα ο φίλος μου γιατρός Σπύρος Περπατάρης - ανέπτυξε κα

Μετασχηματιστές που κάνουν... ΜΠΑΜ!

Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ'  αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο

ΚΛΗΜΗΣ ΖΩΚΑΡΗΣ-ΝΕΟ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ-

ΤΟΥ Γ. ΣΤΑΡΑΝΤΖΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ Ο Αρχ/της Κλήμης Ζώκαρης -εξ Αιδηψού, «ουκ ασήμου πόλεως πολίτης»-, έχει μία ακατάπαυστη πνευματική δημιουργία και παραγωγή στη θεολογική και φιλοσοφική σκέψη. Το τελευταίο χρονικά έργο του ο «Ωριγένης» είναι ένα σύγγραμμα άρτιο και ολοκληρωμένο μέσα στη θεολογική και φιλοσοφική γραμματεία μας. Αποδεικνύει το εύρος των γνώσεων του πάνω στην Αρχαία Ελληνική σκέψη - Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Επίκουρος, Κυνικοί, Στωικοί - αλλά και το βάθος της θεολογικής του παιδείας και το ύψιστο βεληνεκές των ερευνών του και των θεολογικών του μελετών που με τον τίτλο «ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ» ανέρχονται σε 10 τόμους! Αν δε σε αυτούς τους τόμους προστεθεί η λάμψη και η γοητεία του προσωπικού του ύφους, συγκροτούν μία ΑΡΙΣΤΗ πραγματεία πάνω σε θεολογικά θέματα και στους Μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. Μόλις μου έστειλε τον «ΩΡΙΓΕΝΗ» -ήταν καλοκαίρι στην Αιδηψό-τον διάβασα και ένοιωσα μεγάλη πνευματική απόλαυση. Τελώ πράγματι κάτω από τη γοητεία της Νέας αυτής μελέτης του και θ