ΑΝΑΔΑΣΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ –ΛΥΚΕΙΟΥ ΛΙΜΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΛΙΜΝΗΣ
Λίγα πράγματα για την ιστορία γι αυτούς που ξεχνούν ή θέλουν να ξεχνούν η κάνουν κριτική για την κριτική και χάνουν το δάσος μπροστά στο δένδρο.
..................
9.600 φυτά φυτεύτηκαν στα πρανή –ρεματιές – πλαγιές - γηπέδου και σχολικών συγκροτημάτων και τα υπόλοιπα 350 στον δρόμο από το Λιμεναρχείο μέχρι το κιόσκι και τα 100 στο χώρο αναψυχής «Κιόσκι». Τα είδη που παραλιακού δρόμου είναι κυρίως πικροδάφνες –βάγιες -κυπαρίσσια και. αλμυρίκια.
Η δενδροφύτευση κατά μήκος του δρόμου έχει ως σκοπό την αισθητική αναβάθμιση και προστασία του δασικού χώρου καθότι εργολάβοι και κάτοχοι χωματουργικών μηχανημάτων, είτε έκλεβαν χαλκοδέρα , είτε δημιουργούσαν πάρκιγκ σε βάρος του δάσους, είτε πετούσαν μπάζα στην παραλία.
Απορίες όμως και ερωτηματικά μου δημιουργούνται από τις απόψεις που εκφράσθηκαν σχετικά με την δενδροφύτευση από τον αγαπητό και αξιοσέβαστο δάσκαλο κο Τάκη Δήμου.
Βέβαια δεν εκφράζει απόψεις για όλη την έκταση της αναδάσωσης αλλά κύρια για τον παραλιακό δρόμο προς κατούνια.
Κατά την γνώμη μου η συγκεκριμένη επέμβαση της αναδάσωσης δεν αλλάζει την μορφή της Λίμνης αλλά προσπαθεί να κλείσει πληγές. Όσο για την μαντάρα η αύξηση του πράσινου μόνο μαντάρα δεν είναι. Μετά 2-3 χρόνια με το μεγάλωμα των φυτών ίσως αναθεωρήσει τις απόψεις του. Τα φυτά που φυτεύτηκαν κατά μήκος του παραλιακού δρόμου προς την πλευρά της παραλίας είναι αλμυρίκια. Η έκταση που καταλαμβάνουν έχει μήκος 20 μέτρα και φυτεύτηκαν σε έκταση που πετούσαν μπάζα ή ήταν εγκαταλελειμμένα τσιμέντα.
Κανένας δεν απολαμβάνει την θέα της Λίμνης και του ηλιοβασιλέματος πάνω από τα τσιμέντα και τα μπάζα ούτε τα 20 μέτρα θα κόψουν την θέα και θα δημιουργήσουν περιβαλλοντικό πρόβλημα. Περιβαλλοντικό πρόβλημα δημιουργείται από τα σκουπίδια που είναι πεταμένα κατά μήκος του δρόμου και της παραλίας, και από τα τσιμέντα που ρίχνονται στην θάλασσα και όχι από το φύτεμα δένδρων.
Η θέα στο παγκάκι που είναι μπροστά από την οικία του κ. Παπίλα κόβεται από τους αίλανθους που έχουν φυτρώσει και όχι από τα αλμυρίκια όταν μεγαλώσουν.
Οι εργασίες της αναδάσωσης αγαπητέ κ.Τάκη έχουν ανατεθεί σε εργολάβο ο οποίος είναι υπεύθυνος πέραν του φυτέματος για το πότισμα των φυτών τους καλοκαιρινούς μήνες Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγυστο,(6) έξη ποτίσματα το 1ο έτος και (5) πέντε το 2ο έτος. Οι λεκάνες συγκράτησης νερού μπορεί αισθητικά να μην σου αρέσουν αλλά είναι αναγκαίες για το πότισμα των φυτών. Επίσης ο εργολάβος είναι υπεύθυνος για το σκάλισμα των φυτών τέλος Μαΐου και για την αντικατάσταση των ξερών. Εγκατάλειψη δεν υπάρχει όπως αναφέρετε και τα ξερά (5) πέντε τον αριθμό αν μέτρησα καλά θα αντικατασταθούν την επόμενη φυτευτική περίοδο(φθινόπωρο).
Όσο για τα κονδύλια αυτά να ξέρεις ότι δίνονται με το σταγονόμετρο και με τεράστιες πιέσεις, και πιστεύω ότι η Δασική υπηρεσία του Δασαρχείου Λίμνης δεν έχει ανάγκη έκθεσης δραστηριοτήτων ή ανάγκη επίδειξης όσον αφορά την απορρόφηση πιστώσεων, ούτε υπάρχει σπατάλη. Τα έργα που εκτελούνται είναι ώριμα και με βάση τις εγκεκριμένες μελέτες. Το έργο της και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς αξιόλογο(κατασκευή δασικού χωριού-καταρράκτες Δρυμώνα-καθαρισμοί δασών-ζωνών - δρόμων –πρωτοβουλίες για εθελοντικό καθαρισμό των δασών από σκουπίδια-περιβαλλοντική εκπαίδευση μαθητών από όλη την Ελλάδα κλπ). Υπάρχουν εγκεκριμένες μελέτες για έργα αντιπυρικής προστασίας – βελτιώσεις δρόμων-περιηγητικών μονοπατιών- διευθετήσεις χειμάρρων -καθαρισμών κλπ και αν υπήρχαν πιστώσεις θα τα δημοπρατούσε και θα τα εκτελούσε άμεσα, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην προστασία των δασών και στην ανάπτυξη της περιοχής.
Όσο για αυτά που αναφέρετε σχετικά με την εγκατάλειψη των χώρων αναψυχής, μπορεί να έχετε δίκιο αλλά αυτό οφείλεται στην έλλειψη χρηματοδοτήσεων, και στον πολιτισμό που διακατέχει μεγάλο μέρος των επισκεπτών σε αυτούς τους χώρους (βανδαλισμοί-πέταμα σκουπιδιών κλπ).
Με εκτίμηση στο πρόσωπο σας
ΖΙΓΚΗΡΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΔΑΣΟΛΟΓΟΣ
το πλήρες κείμενο της επιστολής
Λίγα πράγματα για την ιστορία γι αυτούς που ξεχνούν ή θέλουν να ξεχνούν η κάνουν κριτική για την κριτική και χάνουν το δάσος μπροστά στο δένδρο.
..................
9.600 φυτά φυτεύτηκαν στα πρανή –ρεματιές – πλαγιές - γηπέδου και σχολικών συγκροτημάτων και τα υπόλοιπα 350 στον δρόμο από το Λιμεναρχείο μέχρι το κιόσκι και τα 100 στο χώρο αναψυχής «Κιόσκι». Τα είδη που παραλιακού δρόμου είναι κυρίως πικροδάφνες –βάγιες -κυπαρίσσια και. αλμυρίκια.
Η δενδροφύτευση κατά μήκος του δρόμου έχει ως σκοπό την αισθητική αναβάθμιση και προστασία του δασικού χώρου καθότι εργολάβοι και κάτοχοι χωματουργικών μηχανημάτων, είτε έκλεβαν χαλκοδέρα , είτε δημιουργούσαν πάρκιγκ σε βάρος του δάσους, είτε πετούσαν μπάζα στην παραλία.
Απορίες όμως και ερωτηματικά μου δημιουργούνται από τις απόψεις που εκφράσθηκαν σχετικά με την δενδροφύτευση από τον αγαπητό και αξιοσέβαστο δάσκαλο κο Τάκη Δήμου.
Βέβαια δεν εκφράζει απόψεις για όλη την έκταση της αναδάσωσης αλλά κύρια για τον παραλιακό δρόμο προς κατούνια.
Κατά την γνώμη μου η συγκεκριμένη επέμβαση της αναδάσωσης δεν αλλάζει την μορφή της Λίμνης αλλά προσπαθεί να κλείσει πληγές. Όσο για την μαντάρα η αύξηση του πράσινου μόνο μαντάρα δεν είναι. Μετά 2-3 χρόνια με το μεγάλωμα των φυτών ίσως αναθεωρήσει τις απόψεις του. Τα φυτά που φυτεύτηκαν κατά μήκος του παραλιακού δρόμου προς την πλευρά της παραλίας είναι αλμυρίκια. Η έκταση που καταλαμβάνουν έχει μήκος 20 μέτρα και φυτεύτηκαν σε έκταση που πετούσαν μπάζα ή ήταν εγκαταλελειμμένα τσιμέντα.
Κανένας δεν απολαμβάνει την θέα της Λίμνης και του ηλιοβασιλέματος πάνω από τα τσιμέντα και τα μπάζα ούτε τα 20 μέτρα θα κόψουν την θέα και θα δημιουργήσουν περιβαλλοντικό πρόβλημα. Περιβαλλοντικό πρόβλημα δημιουργείται από τα σκουπίδια που είναι πεταμένα κατά μήκος του δρόμου και της παραλίας, και από τα τσιμέντα που ρίχνονται στην θάλασσα και όχι από το φύτεμα δένδρων.
Η θέα στο παγκάκι που είναι μπροστά από την οικία του κ. Παπίλα κόβεται από τους αίλανθους που έχουν φυτρώσει και όχι από τα αλμυρίκια όταν μεγαλώσουν.
Οι εργασίες της αναδάσωσης αγαπητέ κ.Τάκη έχουν ανατεθεί σε εργολάβο ο οποίος είναι υπεύθυνος πέραν του φυτέματος για το πότισμα των φυτών τους καλοκαιρινούς μήνες Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγυστο,(6) έξη ποτίσματα το 1ο έτος και (5) πέντε το 2ο έτος. Οι λεκάνες συγκράτησης νερού μπορεί αισθητικά να μην σου αρέσουν αλλά είναι αναγκαίες για το πότισμα των φυτών. Επίσης ο εργολάβος είναι υπεύθυνος για το σκάλισμα των φυτών τέλος Μαΐου και για την αντικατάσταση των ξερών. Εγκατάλειψη δεν υπάρχει όπως αναφέρετε και τα ξερά (5) πέντε τον αριθμό αν μέτρησα καλά θα αντικατασταθούν την επόμενη φυτευτική περίοδο(φθινόπωρο).
Όσο για τα κονδύλια αυτά να ξέρεις ότι δίνονται με το σταγονόμετρο και με τεράστιες πιέσεις, και πιστεύω ότι η Δασική υπηρεσία του Δασαρχείου Λίμνης δεν έχει ανάγκη έκθεσης δραστηριοτήτων ή ανάγκη επίδειξης όσον αφορά την απορρόφηση πιστώσεων, ούτε υπάρχει σπατάλη. Τα έργα που εκτελούνται είναι ώριμα και με βάση τις εγκεκριμένες μελέτες. Το έργο της και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς αξιόλογο(κατασκευή δασικού χωριού-καταρράκτες Δρυμώνα-καθαρισμοί δασών-ζωνών - δρόμων –πρωτοβουλίες για εθελοντικό καθαρισμό των δασών από σκουπίδια-περιβαλλοντική εκπαίδευση μαθητών από όλη την Ελλάδα κλπ). Υπάρχουν εγκεκριμένες μελέτες για έργα αντιπυρικής προστασίας – βελτιώσεις δρόμων-περιηγητικών μονοπατιών- διευθετήσεις χειμάρρων -καθαρισμών κλπ και αν υπήρχαν πιστώσεις θα τα δημοπρατούσε και θα τα εκτελούσε άμεσα, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην προστασία των δασών και στην ανάπτυξη της περιοχής.
Όσο για αυτά που αναφέρετε σχετικά με την εγκατάλειψη των χώρων αναψυχής, μπορεί να έχετε δίκιο αλλά αυτό οφείλεται στην έλλειψη χρηματοδοτήσεων, και στον πολιτισμό που διακατέχει μεγάλο μέρος των επισκεπτών σε αυτούς τους χώρους (βανδαλισμοί-πέταμα σκουπιδιών κλπ).
Με εκτίμηση στο πρόσωπο σας
ΖΙΓΚΗΡΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΔΑΣΟΛΟΓΟΣ
το πλήρες κείμενο της επιστολής
ΑΝΑΔΑΣΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ –ΛΥΚΕΙΟΥ ΛΙΜΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΛΙΜΝΗΣ
Λίγα πράγματα για την ιστορία γι αυτούς που ξεχνούν ή θέλουν να ξεχνούν η κάνουν κριτική για την κριτική και χάνουν το δάσος μπροστά στο δένδρο.
Γυμνάσιο - Λύκειο Λίμνης.
Το Γυμνάσιο – Λύκειο Λίμνης είναι κτισμένο στο βορειοανατολικό άκρο του Δ.Δ. Λίμνης του Δήμου Ελυμνίων, με έκθεση δυτική που βλέπει στον ευβοϊκό κόλπο. Η έκταση που έχει κατασκευαστεί, συνολικής επιφάνειας 20,00 στρεμμάτων, έχει παραχωρηθεί σύμφωνα με την 74729/34/07-02-1989 απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας «Παραχώρηση δημόσιας δασικής έκτασης για ανέγερση σχολικών κτιρίων» Αναφέρονται μερικά ενδεικτικά σημεία της παραχώρησης που είναι χρήσιμα για συμπεράσματα και κρίσεις.
α. Η τοποθέτηση των εγκαταστάσεων να γίνει κατά το δυνατόν σε ακάλυπτους χώρους και σε ποσοστό όχι μεγαλύτερο του 25% της παραχωρούμενης έκτασης και η αρχιτεκτονική κατασκευή των να είναι προσαρμοσμένη με το περιβάλλον.
β. Να διατηρηθεί, προστατευθεί και βελτιωθεί η δασική βλάστηση στους μη καταλαμβανόμενους από κτιριακές εγκαταστάσεις χώρους.
γ. Να προβλεφθεί όλες οι εγκαταστάσεις στην τελική τους μορφή να περιβάλλονται με υψηλό και χαμηλό πράσινο, το οποίο τελικά θα κυριαρχεί στους ακάλυπτους χώρους, γιατί, ως γνωστό, όσο περισσότερο πράσινο υπάρχει τόσο περισσότερο βοηθάει στη διατήρηση της ηρεμίας και της αυτοσυγκέντρωσης των μαθητών.
δ. Κατά την κατασκευή των κτιριακών εγκαταστάσεων θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια να μην γίνουν υπερβολικές εκσκαφές, με στόχο να αποφευχθούν τα μεγάλα πρανή (εκχώματα – επιχώματα), λόγω των μεγάλων κλίσεων που επικρατούν, για να μην διαταραχθεί αισθητικά το τοπίο της περιοχής. Τα πρανή, όμως που θα δημιουργηθούν ύστερα από το όσο δυνατόν μικρότερες εκσκαφές, θα πρέπει να αποκατασταθούν πλήρως, με κάποια από τις γνωστές μεθόδους, ανάλογα με τη διαμορφούμενη κατάσταση.
ε. Δημιουργία πράσινου – φυτεύσεις. Έχοντας υπόψη ότι η έκταση είναι υποβαθμισμένη, αλλά και μετά τις απαραίτητες εκσκαφές που θα πραγματοποιηθούν, οι επιφάνειες που θα παραμείνουν ελεύθερες θα πρέπει να φυτευτούν με ενδημικά φυτά, σύμφωνα με την εγκεκριμένη μελέτη.
Το Γυμνάσιο – Λύκειο κτίστηκε και άρχισε να λειτουργεί πριν 15 χρόνια. Οι βασικοί όροι παραχώρησης ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, με αποτέλεσμα να γίνουν μεγάλες εκσκαφές και να δημιουργηθούν τεράστια πρανή, μελέτη αποκατάστασης του περιβάλλοντος χώρου ποτέ δεν έγινε, γεγονός που προκαλεί μια αντιαισθητική εικόνα στην όλη περιοχή (Φωτ. 1).
 |
Φωτ. 1. Εγκαταστάσεις Γυμνασίου-Λυκείου – ανατολικά της Λίμνης. |
Δημοτικό Στάδιο Λίμνης
Το Δημοτικό Στάδιο κατασκευάσθηκε σε παραχωρημένη δημόσια δασική έκταση 22,10 στρεμμάτων στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, στη θέση «Άγιος Νικόλαος», ανατολικά της Λίμνης σύμφωνα με την 161797/4409/81 απόφαση Υπουργείου Γεωργίας. Ο παραπάνω χώρος βρίσκεται στο ανατολικό μέρος της έκτασης που έχει παραχωρηθεί για Γυμνάσιο-Λύκειο και η μη εφαρμογή των μελετών αποκατάστασης του περιβάλλοντος έχει ως αποτέλεσμα να παρουσιάζει τα ίδια προβλήματα με την αντιαισθητική εικόνα των σχολικών μονάδων, τα δε προβλήματα με τα μπαζώματα των ρεμάτων έγιναν εμφανή στα έργα πολιτισμού που βρίσκονται κατάντη αυτού και στις ιδιοκτησίες πολιτών(μπαζώματα σπιτιών κλπ).
Κατά το παρελθόν έγιναν πολλές προσπάθειες αναδάσωσης της περιοχής αυτής , από εθελοντές , σχολεία , στρατό, Δήμο Ελυμνίων σε συνεργασία με το Δασαρχείο Λίμνης.. Παρ΄ όλα αυτά όμως εξακολουθούν να υπάρχουν αρκετά κενά ενδιάμεσα των συστάδων και το κυριότερο είναι ότι με την κατασκευή του κτιρίου που στεγάζει το Γυμνάσιο και το Λύκειο Λίμνης , δημιουργήθηκαν τεράστια κατακόρυφα πρανή στην πλαγιά η οποία είναι γυμνή από βλάστηση. Εδώ πρέπει να τονίσω ότι η θέα της περιοχής αυτής από την είσοδο της κωμοπόλεως της Λίμνης που βρίσκεται στην απέναντι Δυτική πλευρά δημιουργεί ακόμη και σήμερα (μετά τις προαναφερόμενες προσπάθειες βελτίωσης του τοπίου) αντιαισθητική εικόνα στα μάτια των κατοίκων και των επισκεπτών. Πέραν των ανωτέρω τα γυμνά πρανή δημιουργούν προβλήματα στους μαθητές των σχολείων. Όσοι εμπλέκονται στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών πρεσβεύουν ότι η ποιότητα του περιβάλλοντος, εσωτερικού και εξωτερικού παίζει ουσιαστικό ρόλο. Μια σχολική αυλή διαμορφωμένη με φυτικά είδη πραγματικά έχει πολύ μεγάλη εκπαιδευτική αξία. Ο μαθητής σε επαφή με τη φύση μαθαίνει τον κύκλο της ζωής, τους κανόνες που την διέπουν, το σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον, την προσπάθεια διατήρησής του. Η φύση των μαθητών έχει άμεση και αστείρευτη ανάγκη από το πράσινο και τις διαμορφώσεις του, ενώ η εικόνα του τσιμέντου και της ασφάλτου του προκαλεί μελαγχολία και κατάθλιψη.
Έπρεπε μετά από αυτά να επέμβει ο άνθρωπος για να αποκαταστήσει το τοπίο;.
Κατά την γνώμη μου ήταν επιτακτική ανάγκη η μελέτη αναδάσωσης.
Μελέτη αναδάσωσης έγινε και εγκρίθηκε απο την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.
Σκοπός της μελέτης είναι κυρίως η προστασία και η αισθητική αναβάθμιση της ανατολικής πλευράς της Λίμνης , χωρίς φυσικά να παραλείπονται και οι άλλοι σκοποί της δασοπονίας όπως:
α) Προστατευτικός : Εμποδίζοντας την απόπλυση του εδάφους και τη μεταφορά αυτού προς τα κατάντη από τα ρέματα, αποτρέποντας έτσι σε μεγάλο βαθμό την διάβρωση. Επίσης η μείωση της χειμαρικότητας επιτυγχάνεται και από το φύλλωμα και γενικά την κόμη των δέντρων και κάθε είδους βλάστηση, διότι αυτό μειώνει την ορμητικότητα των κατακρημνισμάτων ώστε, όταν αυτά φτάνουν στο έδαφος να μην είναι ικανά να το διαβρώσουν.
β) Υδρονομικός : Δεδομένου ότι το ριζικό σύστημα των δένδρων αυξάνει την διηθητικότητα του εδάφους, με αποτέλεσμα μεγαλύτερες ποσότητες ύδατος να εισέρχονται σε αυτό και να εξέρχονται αφού υποστούν το φιλτράρισμα (του εδάφους) ως πόσιμο νερό η και αρδευτικό από τις πηγές.
γ) Αισθητικός- υγιεινός :Προσφέροντας τις γνωστές πολύ σημαντικές υπηρεσίες στον δασόβιο και παραδασόβιο πληθυσμό αλλά και σε κάθε επισκέπτη του δάσους.
Επιλογή δασοπονικών ειδών
Επειδή ο σκοπός των αναδασώσεων είναι η προστασία της έκτασης και η βελτίωση της αισθητικής του τοπίου , η επιλογή των δασοπονικών ειδών έγινε βάση αυτών των παραμέτρων .
Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται τα δασοπονικά είδη που χρησιμοποιήθηκαν.
Α/Α | ΚΟΙΝΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ | Επ. ονομασία | ΤΕΜΑΧΙΑ |
1 | Χαλέπιος πεύκη | P. Halepensis | 4.200 |
2 | Κουκουναριά | P. Pinea | 200 |
3 | Κυπαρίσσι Ορθόκλαδο | Cupressus semprervirens var pyramidalis | 600 |
4 | Κυπαρίσσι Πλαγιόκλαδο | Cupressus semprervirens var horizontalis | 700 |
5 | Αλμυρίκι | tamarix | 50 |
6 | Σπάρτο | Spartium junceum | 1.100 |
7 | Δάφνη Απόλλωνος | Laurus nobilis | 1.000 |
8 | Χαρουπιά | Ceratonia siliqua | 200 |
9 | Ακακία κοινή | Robinia pseudoacacia | 300 |
10 | Αγριοπήγανος | Coronilla emeroides | 500 |
11 | Χνοώδης δρύς | Quercus pubescens | 500 |
12 | Πικροδάφνη | Nerium oieander | 500 |
13 | Αγριελιά | Olea europaea var. Oleaster | 200 |
50 | |||
Σύνολο | 10.050 |
Όλα τα παραπάνω είδη είναι ενδημικά είδη.
9.600 φυτά φυτεύτηκαν στα πρανή –ρεματιές – πλαγιές - γηπέδου και σχολικών συγκροτημάτων και τα υπόλοιπα 350 στον δρόμο από το Λιμεναρχείο μέχρι το κιόσκι και τα 100 στο χώρο αναψυχής «Κιόσκι». Τα είδη που παραλιακού δρόμου είναι κυρίως πικροδάφνες –βάγιες -κυπαρίσσια και. αλμυρίκια.
Η δενδροφύτευση κατά μήκος του δρόμου έχει ως σκοπό την αισθητική αναβάθμιση και προστασία του δασικού χώρου καθότι εργολάβοι και κάτοχοι χωματουργικών μηχανημάτων, είτε έκλεβαν χαλκοδέρα , είτε δημιουργούσαν πάρκιγκ σε βάρος του δάσους, είτε πετούσαν μπάζα στην παραλία.
Απορίες όμως και ερωτηματικά μου δημιουργούνται από τις απόψεις που εκφράσθηκαν σχετικά με την δενδροφύτευση από τον αγαπητό και αξιοσέβαστο δάσκαλο κο Τάκη Δήμου. Βέβαια δεν εκφράζει απόψεις για όλη την έκταση της αναδάσωσης αλλά κύρια για τον παραλιακό δρόμο προς κατούνια.
Κατά την γνώμη μου η συγκεκριμένη επέμβαση της αναδάσωσης δεν αλλάζει την μορφή της Λίμνης αλλά προσπαθεί να κλείσει πληγές. Όσο για την μαντάρα η αύξηση του πράσινου μόνο μαντάρα δεν είναι. Μετά 2-3 χρόνια με το μεγάλωμα των φυτών ίσως αναθεωρήσει τις απόψεις του.
Τα φυτά που φυτεύτηκαν κατά μήκος του παραλιακού δρόμου προς την πλευρά της παραλίας είναι αλμυρίκια. Η έκταση που καταλαμβάνουν έχει μήκος 20 μέτρα και φυτεύτηκαν σε έκταση που πετούσαν μπάζα ή ήταν εγκαταλελειμμένα τσιμέντα. Κανένας δεν απολαμβάνει την θέα της Λίμνης και του ηλιοβασιλέματος πάνω από τα τσιμέντα και τα μπάζα ούτε τα 20 μέτρα θα κόψουν την θέα και θα δημιουργήσουν περιβαλλοντικό πρόβλημα. Περιβαλλοντικό πρόβλημα δημιουργείται από τα σκουπίδια που είναι πεταμένα κατά μήκος του δρόμου και της παραλίας, και από τα τσιμέντα που ρίχνονται στην θάλασσα και όχι από το φύτεμα δένδρων. Η θέα στο παγκάκι που είναι μπροστά από την οικία του κ. Παπίλα κόβεται από τους αίλανθους που έχουν φυτρώσει και όχι από τα αλμυρίκια όταν μεγαλώσουν.
Οι εργασίες της αναδάσωσης αγαπητέ κ.Τάκη έχουν ανατεθεί σε εργολάβο ο οποίος είναι υπεύθυνος πέραν του φυτέματος για το πότισμα των φυτών τους καλοκαιρινούς μήνες Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγυστο,(6) έξη ποτίσματα το 1ο έτος και (5) πέντε το 2ο έτος. Οι λεκάνες συγκράτησης νερού μπορεί αισθητικά να μην σου αρέσουν αλλά είναι αναγκαίες για το πότισμα των φυτών.
Επίσης ο εργολάβος είναι υπεύθυνος για το σκάλισμα των φυτών τέλος Μαΐου και για την αντικατάσταση των ξερών.
Εγκατάλειψη δεν υπάρχει όπως αναφέρετε και τα ξερά (5) πέντε τον αριθμό αν μέτρησα καλά θα αντικατασταθούν την επόμενη φυτευτική περίοδο(φθινόπωρο).
Όσο για τα κονδύλια αυτά να ξέρεις ότι δίνονται με το σταγονόμετρο και με τεράστιες πιέσεις, και πιστεύω ότι η Δασική υπηρεσία του Δασαρχείου Λίμνης δεν έχει ανάγκη έκθεσης δραστηριοτήτων ή ανάγκη επίδειξης όσον αφορά την απορρόφηση πιστώσεων, ούτε υπάρχει σπατάλη. Τα έργα που εκτελούνται είναι ώριμα και με βάση τις εγκεκριμένες μελέτες. Το έργο της και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς αξιόλογο(κατασκευή δασικού χωριού-καταρράκτες Δρυμώνα-καθαρισμοί δασών-ζωνών - δρόμων –πρωτοβουλίες για εθελοντικό καθαρισμό των δασών από σκουπίδια-περιβαλλοντική εκπαίδευση μαθητών από όλη την Ελλάδα κλπ). Υπάρχουν εγκεκριμένες μελέτες για έργα αντιπυρικής προστασίας – βελτιώσεις δρόμων-περιηγητικών μονοπατιών- διευθετήσεις χειμάρρων -καθαρισμών κλπ και αν υπήρχαν πιστώσεις θα τα δημοπρατούσε και θα τα εκτελούσε άμεσα, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην προστασία των δασών και στην ανάπτυξη της περιοχής. Όσο για αυτά που αναφέρετε σχετικά με την εγκατάλειψη των χώρων αναψυχής, μπορεί να έχετε δίκιο αλλά αυτό οφείλεται στην έλλειψη χρηματοδοτήσεων, και στον πολιτισμό που διακατέχει μεγάλο μέρος των επισκεπτών σε αυτούς τους χώρους (βανδαλισμοί-πέταμα σκουπιδιών κλπ).
Με εκτίμηση στο πρόσωπο σας ΖΙΓΚΗΡΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΔΑΣΟΛΟΓΟΣ