ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΖΟΥΔΗΣ
Δεν έχει φέξη απόψε το φεγγάρι
κάτι παιδιά αμούστακα τα κράνη τους φορούν,
το γύρω του θριάμβου θα κάνουν πάλι
ληγμένα χημικά στο δρόμο πετάμενα.
Μια απορία στα μάτια όλων
όταν το άδικο του λεμέ
αυτό να μας πετροβολή .
Μια κοπέλα διπλά αιμορραγεί
αδεία μυαλά που είναι οι κάδοι,
φωτιά να βγάζουν ποιο εκεί.
Συνθήματα στο δρόμο σκορπισμένα
ξεχασμένες μορφές και αγωνίες,
Λαχτάρες ,σκέψεις για την ζωή.
Παιδιά νέα πως τρέχουν,
πως μας προσπερνούν,
συνθήματα για ενότητα και ανατροπής
σε όλο τον κόσμο διαλαλούν.
Και ο μπάτσος την βιτρίνα κατεβάζει,
δάνεια και επιταγές, ληγμένες οι πολιτικές,
όλα στον αέρα.
Απειλούν οι ιθύνοντες για το φονικό
με ένα χαστούκι στην δημοκρατία.
Ένα σύνθημα ποιο περά μουδιασμένο,
ενότητα, ενότητα για την ανατροπή.