Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δίκτυο «όμβριων» υδάτων Κεχριών: ένα –ακόμα– παράδειγμα λαϊκισμού και ψηφοθηρίας

Του Δημ. Θ. Κλωτσοτύρα

Το δίκτυο αγωγών «όμβριων» υδάτων στο Δ. Δ. Κεχριών αποτελεί
χαρακτηριστικό παράδειγμα δημόσιου έργου που εκτελέστηκε με
επιπολαιότητα και προχειρότητα. Η παρακολούθηση της πορείας κατασκευής
και λειτουργίας του μας δείχνει ξεκάθαρα τα προβλήματα που
δημιουργούνται, όταν οι (δημοτικές) αρχές επιλέγουν την προσωρινή
διευθέτηση αντί για την μεθοδική επίλυση των προβλημάτων.

Το δίκτυο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2002 με σοβαρές ατέλειες:
δεν εφαρμόστηκε η σχετική μελέτη, περνούσε πάνω από τον αγωγό ύδρευσης
(άμεσος κίνδυνος δημόσιας υγείας), οι σχάρες απορροής ήταν σε σημεία
ψηλότερα από τις θέσεις που έρρεε το νερό της βροχής (!), δεν
προέβλεπε που θα διοχετεύονταν τα νερά που θα συγκεντρώνονταν, κλπ. Οι
αντιδράσεις ήταν ελάχιστες. Οι πιο πολλοί αδιαφόρησαν, ενώ αρκετοί
είδαν στον αγωγό την ευκαιρία για διοχέτευση των νερών από πλυντήρια
και κουζίνες που πια δε θα φαίνονταν στην επιφάνεια των δρόμων.
Μερικοί, που ακούγεται πως αυξάνονται με τον καιρό, άδραξαν την
ευκαιρία για να αδειάζουν περιστασιακά και βοθρολύματα. Το ότι όλα
αυτά θα κατέληγαν στις πηγές και τα υπόγεια νερά της περιοχής και,
μέσω της τροφικής αλυσίδας, θα δηλητηρίαζαν αργότερα τους ίδιους, τα
παιδιά και τα εγγόνια τους θεωρήθηκε ασήμαντο μπροστά στην άμεση
εξοικονόμηση λίγων ευρώ από την καθυστέρηση στο άδειασμα των βόθρων.
Οι δημοτικές αρχές, που θα μπορούσαν τουλάχιστον να ελέγξουν την
κατάσταση, προτίμησαν διαχρονικά να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με τη
μέθοδο που γνώριζαν καλύτερα απ' όλες: τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις
και ταυτόχρονα το «κλείσιμο του ματιού» στους παρανομούντες. Η
πελατειακή και ψηφοθηρική αντίληψη στη διαχείριση των κοινών δεν τους
επέτρεψε καμία ουσιαστική παρέμβαση, τουλάχιστον μέχρι σήμερα.

Έτσι, 7 χρόνια μετά, το δίκτυο «όμβριων» υδάτων συνεχίζει να
«εμπλουτίζει» το κεχριώτικο υπέδαφος με χημικά. Οι παράνομες συνδέσεις
με ιδιωτικούς αγωγούς οικιακών λυμάτων αυξάνονται και όσοι δεν έχουν
ακόμα συνδεθεί παραπονιούνται για την «αδικία». Η διοχέτευση των
οικιακών λυμάτων στον αγωγό των «όμβριων» υδάτων έγινε πια «κεκτημένο
δικαίωμα».

Κάνοντας έναν πρόχειρο απολογισμό της υπόθεσης του δικτύου, στα
χρόνια που έχουν περάσει, διακρίνουμε τα εξής:

* ένας πρώην δήμαρχος έχει παραπεμφθεί στο Εφετείο και θα δικαστεί
σύντομα για πολεοδομικές και υγειονομικές παραβάσεις,
* για τις ευθύνες της νυν δημοτικής αρχής διεξάγεται εισαγγελική έρευνα,
* η ρύπανση αυξάνεται αντί να περιορίζεται,
* το θράσος και ο κυνισμός επιβραβεύονται καθημερινά διαβρώνοντας
την τοπική κοινωνία.

Η υπόθεση του δικτύου «όμβριων» υδάτων στις Κεχριές φανερώνει τα
αδιέξοδα στα οποία οδηγεί η προχειρότητα, ο λαϊκισμός και το «χάιδεμα
στα αφτιά» των ψηφοφόρων/πελατών. Λύσεις υπάρχουν, όμως απαιτούν
σοβαρότητα, δουλειά, ενημέρωση των κατοίκων και σύγχρονη αντίληψη για
το ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μέχρι τώρα τα παραπάνω έλειπαν. Ας
ελπίσουμε ότι θα υπάρξουν στο μέλλον, γιατί ο τόπος μας τα αξίζει.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Λ. ΑΙΔΗΨΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΑΜ ( Η Αιδηψός στα άρματα και στα γράμματα )

  Γιώργος Κ. Σταραντζής Δικηγόρος «Ετούτο το σπίτι (το Πανεπιστήμιο) θα φάει το άλλο (το παλάτι)»  Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Το Γυμνάσιο-παράρτημα τότε, Λ. Αιδηψού ιδρύθηκε στα πιο βαριά , στα πιο σκοτεινά χρόνια της Κατοχής το 1944. Η φωτεινή πρωτοβουλία ανήκε στην τοπική οργάνωση του ΕΑΜ Αιδηψού της οποίας γενικός γραμματέας ήταν ο Γιάννης Βασιλάκος . Ένας νέος πλημμυρισμένος από τα ιδανικά του ΕΑΜ για μια Ελλάδα με εθνική ανεξαρτησία. Με δημοκρατικό σύστημα διακυβερνήσεως. Μια Ελλάδα της Ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δουλειάς, της προόδου και της ανόρθωσης. Μια Ελλάδα που, ως πρώτη προτεραιότητα θα έβαζε την παιδεία και την μόρφωση του λαού μας. Αυτός ήταν ο ιδεολογικός προσανατολισμός του νεαρού , τότε, γραμματέα του ΕΑΜ Αιδηψού, ο οποίος διέθετε και μόρφωση και σύνεση. Συνεπικουρούμενος από το ΕΑΜ Ιστιαίας του οποίου ο γενικός γραμματέας ήταν τότε ο δικηγόρος Κώστας Τσάμης - μου τον γνώρισε εδώ, στην Αθήνα ο φίλος μου γιατρός Σπύρος Περπατάρης - ανέπτυξε κα

Μετασχηματιστές που κάνουν... ΜΠΑΜ!

Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ'  αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο

ΚΛΗΜΗΣ ΖΩΚΑΡΗΣ-ΝΕΟ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ-

ΤΟΥ Γ. ΣΤΑΡΑΝΤΖΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ Ο Αρχ/της Κλήμης Ζώκαρης -εξ Αιδηψού, «ουκ ασήμου πόλεως πολίτης»-, έχει μία ακατάπαυστη πνευματική δημιουργία και παραγωγή στη θεολογική και φιλοσοφική σκέψη. Το τελευταίο χρονικά έργο του ο «Ωριγένης» είναι ένα σύγγραμμα άρτιο και ολοκληρωμένο μέσα στη θεολογική και φιλοσοφική γραμματεία μας. Αποδεικνύει το εύρος των γνώσεων του πάνω στην Αρχαία Ελληνική σκέψη - Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Επίκουρος, Κυνικοί, Στωικοί - αλλά και το βάθος της θεολογικής του παιδείας και το ύψιστο βεληνεκές των ερευνών του και των θεολογικών του μελετών που με τον τίτλο «ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ» ανέρχονται σε 10 τόμους! Αν δε σε αυτούς τους τόμους προστεθεί η λάμψη και η γοητεία του προσωπικού του ύφους, συγκροτούν μία ΑΡΙΣΤΗ πραγματεία πάνω σε θεολογικά θέματα και στους Μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. Μόλις μου έστειλε τον «ΩΡΙΓΕΝΗ» -ήταν καλοκαίρι στην Αιδηψό-τον διάβασα και ένοιωσα μεγάλη πνευματική απόλαυση. Τελώ πράγματι κάτω από τη γοητεία της Νέας αυτής μελέτης του και θ