Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα Τέμπη της Λίμνης



στο μονοπάτι προς το Προσκοπείο




πάνω από τη Σκήτη υπάρχουν ρωγμές




στου "Βοριά το Ρέμα" ο δρόμος είναι σε κίνδυνο


Επειδή με τις κατολισθήσεις ο κόσμος περπατάει πια και κοιτάει προς τα
πάνω, έτσι έκανα και γω στην Κυριακάτικη βόλτα μου.
Στην πορεία προς το προσκοπείο της Λίμνης στην περιοχή της σκήτης του
Όσιου Χριστόδουλου ήδη φαίνεται κάτι να ξεκολάει.
Ο φίλος Βασίλης ο ψαράς, μου έδειξε κανα-δυό σημεία που φαίνονται
ετοιμόρροπα, και μου μίλησε για μεγάλες πέτρες που ήδη έχουν πέσει.
Μπορεί η θεία Χάρις να έβαλε μέχρι σήμερα το χέρι της και να γλύτωσε
τους περιπατητές της ωραίας περιοχής αλλά μέχρι πότε θα τα προφταίνει
όλα;
Ένα ακόμα μελανώτερο σημείο, στο δρόμο προς Κατούνια - Μονή Γαλατάκη ,
κάποιες βραχώδεις κορυφές δείχνουν έντονη διάθεση να κατέβουν για
κολύμπι.
Εκεί ο δρόμος είναι ακόμα πιο πολυσύχναστος και ελπίζουμε ο πρώτος που
θα φάει την πέτρα να είναι κανένας Δήμαρχος ,(Μάρκου πλάκα κάνω!) μπας
και φιλοτιμηθεί να γίνει κάτι άμεσα και αποτελεσματικά.
Στον εθνικό δρόμο επίσης (εδώ γελάνε) πάνω από την Παναγιά , τα
πρειοδοποιητικά της τροχαίας καταναλώνονται σαν καραμέλες από τους
απρόσεκτους ΙΧδες , και με τη βοήθεια της Αγίας Άννας παραδίπλα, δεν
έχει ακόμα καταπλακωθεί από τα "άψογα" πρανή του εργολάβου , κάποιο
αυτοκίνητο.
Πάντως πιστεύω ότι με την οικονομική κρίση , περιόδου ΠΑΣΟΚ πια και
Αλμούνια , πρέπει να θεσπισθεί το κράνος ακόμα και για τους ΙΧδες.
Ακόμα πιο χρήσιμο μια και όλα τα πιθανά μέρη δένονται με προσκυνήματα
(Γαλατάκη, Σκήτη, Παναγίτσα) καλό είναι μαζί με πυροσβεστήρα -τρίγωνο
να έχετε υποχρεωτικά, κερί και καντήλι.

τα πρανή στη Παναγιά, λίγο πριν τη Λίμνη 

(Χρόνια Πολλά και ευτυχισμένο το 2010)
ΠΒ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Λ. ΑΙΔΗΨΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΑΜ ( Η Αιδηψός στα άρματα και στα γράμματα )

  Γιώργος Κ. Σταραντζής Δικηγόρος «Ετούτο το σπίτι (το Πανεπιστήμιο) θα φάει το άλλο (το παλάτι)»  Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Το Γυμνάσιο-παράρτημα τότε, Λ. Αιδηψού ιδρύθηκε στα πιο βαριά , στα πιο σκοτεινά χρόνια της Κατοχής το 1944. Η φωτεινή πρωτοβουλία ανήκε στην τοπική οργάνωση του ΕΑΜ Αιδηψού της οποίας γενικός γραμματέας ήταν ο Γιάννης Βασιλάκος . Ένας νέος πλημμυρισμένος από τα ιδανικά του ΕΑΜ για μια Ελλάδα με εθνική ανεξαρτησία. Με δημοκρατικό σύστημα διακυβερνήσεως. Μια Ελλάδα της Ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δουλειάς, της προόδου και της ανόρθωσης. Μια Ελλάδα που, ως πρώτη προτεραιότητα θα έβαζε την παιδεία και την μόρφωση του λαού μας. Αυτός ήταν ο ιδεολογικός προσανατολισμός του νεαρού , τότε, γραμματέα του ΕΑΜ Αιδηψού, ο οποίος διέθετε και μόρφωση και σύνεση. Συνεπικουρούμενος από το ΕΑΜ Ιστιαίας του οποίου ο γενικός γραμματέας ήταν τότε ο δικηγόρος Κώστας Τσάμης - μου τον γνώρισε εδώ, στην Αθήνα ο φίλος μου γιατρός Σπύρος Περπατάρης - ανέπτυξε κα

Μετασχηματιστές που κάνουν... ΜΠΑΜ!

Η ΔΕΗ χρησιμοποιεί στο δίκτυο της μετασχηματιστές διανομής με πλήρωση ελαίων (λαδιού), γιατί το λάδι έχει διηλεκτρικές και ψυκτικές ιδιότητες. Όταν προκληθεί εσωτερικό βραχυκύκλωμα το λάδι διασπάται σε εύφλεκτα αέρια (μεθάνιο, κτλ) και τότε δημιουργείται υπερπίεση η οποία οδηγεί σε διάρρηξη του δοχείου του μετασχηματιστή, σε ανάφλεξη των αερίων (λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στο σημείο του βραχυκυκλώματος και της επαφής του με το οξυγόνο του αέρα) και στη συνέχεια σε έκρηξη. Το σημείο ανάφλεξης του λαδιού είναι 140 βαθμοί Κελσίου. Το λάδι δεσμεύει το νερό, για το λόγο αυτό απαιτείται θέρμανση με παράλληλη δημιουργία κενού και φυγοκέντριση του με μηχανή καθαρισμού για την αφύγρανση του. Κατά τη διαδικασία μείωσης του φορτίου ενός μετασχηματιστή, δηλαδή της συστολής του υγρού πλήρωσης, δημιουργείται συμπύκνωση υδρατμών στο δοχείο διαστολής, τους οποίους φέρνει ο αέρας που εισέρχεται σ'  αυτό μέσω του αφυγραντήρα στους μετασχηματιστές ισχύος ή του αναπνευστικού πώματο

ΚΛΗΜΗΣ ΖΩΚΑΡΗΣ-ΝΕΟ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ-

ΤΟΥ Γ. ΣΤΑΡΑΝΤΖΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ Ο Αρχ/της Κλήμης Ζώκαρης -εξ Αιδηψού, «ουκ ασήμου πόλεως πολίτης»-, έχει μία ακατάπαυστη πνευματική δημιουργία και παραγωγή στη θεολογική και φιλοσοφική σκέψη. Το τελευταίο χρονικά έργο του ο «Ωριγένης» είναι ένα σύγγραμμα άρτιο και ολοκληρωμένο μέσα στη θεολογική και φιλοσοφική γραμματεία μας. Αποδεικνύει το εύρος των γνώσεων του πάνω στην Αρχαία Ελληνική σκέψη - Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Επίκουρος, Κυνικοί, Στωικοί - αλλά και το βάθος της θεολογικής του παιδείας και το ύψιστο βεληνεκές των ερευνών του και των θεολογικών του μελετών που με τον τίτλο «ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ» ανέρχονται σε 10 τόμους! Αν δε σε αυτούς τους τόμους προστεθεί η λάμψη και η γοητεία του προσωπικού του ύφους, συγκροτούν μία ΑΡΙΣΤΗ πραγματεία πάνω σε θεολογικά θέματα και στους Μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. Μόλις μου έστειλε τον «ΩΡΙΓΕΝΗ» -ήταν καλοκαίρι στην Αιδηψό-τον διάβασα και ένοιωσα μεγάλη πνευματική απόλαυση. Τελώ πράγματι κάτω από τη γοητεία της Νέας αυτής μελέτης του και θ