Η αναγκαιότητα για τη διοικητική μεταρρύθμιση έχει γίνει ήδη κοινή
αντίληψη, ιδιαίτερα στον αυτοδιοικητικό χώρο. Ήδη από το 2007 έχουν
υπάρξει ουσιαστικές προσεγγίσεις που έφτασαν μάλιστα μέχρι του σημείου
της κατάθεσης από πλευράς της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης
συγκεκριμένης, ακόμη και σε επίπεδο χωροταξίας, ομοφώνου πρότασης.
Η κυβέρνηση αγνοώντας όλη την προηγούμενη διαδικασία και διαβούλευση
έδωσε στη δημοσιότητα μια έκθεση ιδεών με το όνομα «Καλλικράτης» χωρίς
καμία αναφορά σε αρμοδιότητες, πόρους και συγκρότηση. Πρόκειται για
ένα κείμενο 50 σελίδων, γεμάτο ασάφειες και γενικότητες, που στοχεύει
στο προσφιλές γι' αυτήν κλίμα, τη δημιουργία επικοινωνιακών εντυπώσεων
με στόχο τον αποπροσανατολισμό από τη σκληρή καθημερινότητα.
Ο ΣΥΝ και γενικότερα ο χώρος της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής
αριστεράς εδώ και χρόνια αναφέρεται στην προσαρμογή σε μια διοικητική
συγκρότηση της χώρας σ' ένα σύστημα όπου το κεντρικό κράτος θα
περιοριστεί στον επιτελικό ρόλο και η τοπική Αυτοδιοίκηση θα κάνει
πράξη την αποκέντρωση. Κι αυτό σημαίνει για την Αυτοδιοίκηση ρόλους
και αρμοδιότητες που πρέπει να συνοδευτούν με συγκεκριμένους πόρους σε
όλα τα επίπεδα, από την περιφέρεια μέχρι τα τοπικά δημοτικά συμβούλια
και διαμερίσματα.
Το Σύνταγμα όρισε δύο βαθμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Η διεύρυνση του
β΄ στα όρια των σημερινών περιφερειών με την ανάδειξή τους σε
Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με αιρετό περιφερειακό συμβούλιο και αιρετό
περιφερειάρχη, αποτελεί απαραίτητη θεσμική και πολιτική επιλογή και
δημιουργεί τη βασική προϋπόθεση για την ισόρροπη περιφερειακή
ανάπτυξη. Η ανασυγκρότηση της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης με στόχο τη
δημιουργία οργανισμών που να μπορούν να παρέχουν ικανοποιητικές
υπηρεσίες και να αξιοποιούν τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας
καθιστούν, με προϋπόθεση βεβαίως την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών,
την Αυτοδιοίκηση εγγυητή και συντονιστή της τοπικής ανάπτυξης και
ευημερίας.
Για όλα αυτά η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού πρέπει
να εδράζεται σε τρεις θεμελιώδεις αρχές, την τοπική αυτονομία, το
τεκμήριο αρμοδιότητας και την επικουρικότητα. Η εφαρμογή αυτών στην
πράξη διαχωρίζει τις δημόσιες υποθέσεις σε τοπικές, περιφερειακές και
κριτικής σημασίας, ώστε οι ανώτεροι να ασκούν τις αρμοδιότητες που οι
πιο κάτω δεν μπορούν να ασκήσουν αποτελεσματικά.
Επιφυλασσόμεθα για τις προθέσεις της Κυβέρνησης. Στηρίζουμε τη
διοικητική αναδιάρθρωση με τους παραπάνω όρους.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΜΕΛΟΣ ΠΓ ΣΥΝ
ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
Χαλκίδα, 14/1/2010
αντίληψη, ιδιαίτερα στον αυτοδιοικητικό χώρο. Ήδη από το 2007 έχουν
υπάρξει ουσιαστικές προσεγγίσεις που έφτασαν μάλιστα μέχρι του σημείου
της κατάθεσης από πλευράς της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης
συγκεκριμένης, ακόμη και σε επίπεδο χωροταξίας, ομοφώνου πρότασης.
Η κυβέρνηση αγνοώντας όλη την προηγούμενη διαδικασία και διαβούλευση
έδωσε στη δημοσιότητα μια έκθεση ιδεών με το όνομα «Καλλικράτης» χωρίς
καμία αναφορά σε αρμοδιότητες, πόρους και συγκρότηση. Πρόκειται για
ένα κείμενο 50 σελίδων, γεμάτο ασάφειες και γενικότητες, που στοχεύει
στο προσφιλές γι' αυτήν κλίμα, τη δημιουργία επικοινωνιακών εντυπώσεων
με στόχο τον αποπροσανατολισμό από τη σκληρή καθημερινότητα.
Ο ΣΥΝ και γενικότερα ο χώρος της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής
αριστεράς εδώ και χρόνια αναφέρεται στην προσαρμογή σε μια διοικητική
συγκρότηση της χώρας σ' ένα σύστημα όπου το κεντρικό κράτος θα
περιοριστεί στον επιτελικό ρόλο και η τοπική Αυτοδιοίκηση θα κάνει
πράξη την αποκέντρωση. Κι αυτό σημαίνει για την Αυτοδιοίκηση ρόλους
και αρμοδιότητες που πρέπει να συνοδευτούν με συγκεκριμένους πόρους σε
όλα τα επίπεδα, από την περιφέρεια μέχρι τα τοπικά δημοτικά συμβούλια
και διαμερίσματα.
Το Σύνταγμα όρισε δύο βαθμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Η διεύρυνση του
β΄ στα όρια των σημερινών περιφερειών με την ανάδειξή τους σε
Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με αιρετό περιφερειακό συμβούλιο και αιρετό
περιφερειάρχη, αποτελεί απαραίτητη θεσμική και πολιτική επιλογή και
δημιουργεί τη βασική προϋπόθεση για την ισόρροπη περιφερειακή
ανάπτυξη. Η ανασυγκρότηση της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης με στόχο τη
δημιουργία οργανισμών που να μπορούν να παρέχουν ικανοποιητικές
υπηρεσίες και να αξιοποιούν τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας
καθιστούν, με προϋπόθεση βεβαίως την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών,
την Αυτοδιοίκηση εγγυητή και συντονιστή της τοπικής ανάπτυξης και
ευημερίας.
Για όλα αυτά η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού πρέπει
να εδράζεται σε τρεις θεμελιώδεις αρχές, την τοπική αυτονομία, το
τεκμήριο αρμοδιότητας και την επικουρικότητα. Η εφαρμογή αυτών στην
πράξη διαχωρίζει τις δημόσιες υποθέσεις σε τοπικές, περιφερειακές και
κριτικής σημασίας, ώστε οι ανώτεροι να ασκούν τις αρμοδιότητες που οι
πιο κάτω δεν μπορούν να ασκήσουν αποτελεσματικά.
Επιφυλασσόμεθα για τις προθέσεις της Κυβέρνησης. Στηρίζουμε τη
διοικητική αναδιάρθρωση με τους παραπάνω όρους.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΜΕΛΟΣ ΠΓ ΣΥΝ
ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
Χαλκίδα, 14/1/2010