Λένε το νερό νεράκι στα Γιάλτρα και στην παραλία των Γιάλτρων οι κάτοικοι μιας και δεν υπάρχει πόσιμο νερό στο δίκτυο ύδρευσης του χωριού. Το πολυτιμότερο αγαθό της φύσης στον άνθρωπο δεν μπορούν να χαρούν εδώ και χρόνια κάτοικοι και τουρίστες στα Γιάλτρα μιας και για να το κάνουν αυτό πρέπει να πηγαίνουν με παγούρια, μπουκάλια και στάμνες (εν έτη 2010) στης λιγοστές βρύσες με
πόσιμο νερό που βρίσκονται δίπλα στον κεντρικό δρόμο για να πάρουν λίγο νεράκι ή να αγοράσουν αναγκαστικά εμφιαλωμένο. Το νερό του δικτύου δεν είναι μόνο ακατάλληλο για πόσιμο αλλά ακατάλληλο για κάθε χρήση μιας και είναι κατάμαυρο με έντονη άσχημη μυρωδιά. Πολλές οι ζημιές λόγο του νερού στις σωληνώσεις και τις συσκευές των κατοικιών, ενώ αποτελεί το μεγαλύτερο μείον για τον τουρισμό. Γενικότερα η περιοχή των Γιάλτρων ζει μια πλήρης εγκατάλειψη από την πολιτεία και τον δήμο τα τελευταία χρόνια, μιας και παλιότερα έσφυζε από ζωή και τουρισμό.
Το νερό, το εγκατελειμένο μουράγιο, τα κρηπιδώματα που έμειναν μόνο στο τσιμέντο, ο δημοτικός φωτισμός, το οδικό δίκτυο, η έλλειψη ακτοπλοϊκής γραμμής, η έλλειψη ενός μικρού ιατρείου, το ανεκμετάλλευτο ιαματικό νερό ( που σύμφωνα με αναλύσεις είναι καλύτερο σε θεραπευτικά συστατικά από αυτό της Αιδηψού ) είναι μερικά από τα προβλήματα της περιοχής. Όλα αυτά οδήγησαν στην κάθετη πτώση του τουρισμού και στο κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων ( πλέον δεν υπάρχει μάρκετ, φούρνος, μανάβικο, χασάπικο, κουρείο, ζαχαροπλαστείο όπως παλιότερα ).
