Του Χάρη Κοραχάη
Τα πουλιά ερωτεύονται στη δύση του ήλιου, την ημέρα αναζητούν την τροφή τους και χορτάτα πια, επιστρέφουν στα ραντεβού τους, με χαρούμενα τιτιβίσματα και ερωτικά σμιξίματα πριν κρυφτούν στις φυλλωσιές των δέντρων για να περάσουν την νύχτα τους.
Η τουλάχιστον έτσι θα 'θελαν να ζουν …
Με γεμάτες τις καραμπίνες κάποιοι αγανακτισμένοι πολίτες όμως έχουν άλλα σχέδια. Με στολές καμουφλάζ κρυμμένοι και οπλισμένοι είναι αποφασισμένοι να τιμωρήσουν τα πουλιά για την ανεμελιά τους. Ξέρουν τις ώρες και τα σημεία συνάντησης, δεν έχουν παρά να περιμένουν την επιστροφή τους.
Σαν γεμάτο πιστόλι μας κουνάνε το δάκτυλο μέσα από το γυαλί της τιβι οι μεγαλο-υπουργαρες μας, κάθε ανυπακοή από τους ιθαγενείς εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους… Πρέπει οπωσδήποτε να επιστρέψουμε τα δανικά με τους τόκους !
Η εξόντωση των σπουργιτιών δεν επηρεάζει αρνητικά την ελληνική οικονομία ούτε τους τοκογλύφους δανειστές μας, διαφορετικά η τροικανοι θα μας απαιτούσαν τουλάχιστον το κρέας των. Έτσι μπορούμε να συνεχίσουμε ακάθεκτοι την εξόντωση τους αφού δεν κάνουν φορολογική δήλωση και δεν συμβάλουν έμπρακτα στην οικονομία μας,
Γλυκά μου πουλάκια, σας συμβουλεύω να ψάξετε για άλλη πατρίδα. Κάπου που οι άδειες κυνηγίου δεν θα αποτελούν εισπρακτική πολιτική για την εξόφληση χρεών που δημιούργησαν (υπ)άνθρωποι. Κάπου που οι άνθρωποι θα χαίρονται όταν κελαηδάτε στο δέντρο της αυλής των και δεν θα σας βλέπουν σαν μεζέ για το τσίπουρο. Κάπου που θα μπορέσετε να χαρείτε τον έρωτα χωρίς τον φόβο να φάτε σκάγια από κάποιον επίδοξο Ράμπο που συμμετέχει στην γενοκτονία σας από χόμπι! Έτσι κι αλλιώς ούτε ο αφανισμός σας θα σώσει την οικονομία μας !
Χάρης Κοραχάης