Π Β
Την επόμενη των εκλογών αισθάνθηκα όπως όταν απολύθηκα από
φαντάρος.Χαρά αλλά όχι ικανοποίηση ότι απέφυγα ή ξέφυγα από κάτι.Πληρώσαμε σα
λαός μια ολόκληρη θητεία και βάλε στο μνημόνιο, μέχρι να τους διώξουμε ή
τουλάχιστο να προσπαθούμε να το κάνουμε.
Η ανατροπή γέννησε ελπίδα αλλά δεν έσβησε ότι έχει γίνει
μέχρι σήμερα.Δεν άνοιξαν τα
μαγαζιά, δεν βρήκε δουλειά ενάμισι εκατομμύριο
κόσμος, δεν αναστήθηκαν αυτοί που αυτοκτόνησαν.Πέντε χρόνια χαμένος χρόνος ,
ίσως είναι σαράντα χρόνια λαθεμένος δρόμος από ταμπέλες τρόμου.
Καραμανλής ή τανκς, Καραμανλής ή χάος, ΠΑΣΟΚ ή δεξιά, ΝΔ ή
ΠΑΣΟΚ.Τόσα χρόνια χαμένα για να ανακαλύψει αυτός ο λαός ότι τα αδιέξοδα του
νεοφιλελευθερισμού ήταν η ίδια η ρεμούλα, ήταν η ίδια η παρακμή της Ελλάδας.
Η πολιτική των υπευθύνων αθώωνε τους φταίχτες και τους
ξαναέβαζε στο προσκήνιο με άλλη φορεσιά.Και ο λαός κοιμισμένος πίσω από τιβι
κοντρολ με βαριεστιμάρα και χωρίς πληγές, άλλαζε πρόσωπα στην ίδια πολιτική και
στην ίδια οικογενειοκρατία. Μέχρι που πλήγιασε και πόνεσε τόσο πολύ που βάλθηκε
να αντιδράσει.
Η κυβέρνηση χωρίς γραβάτες , με πολιτική ορκωμοσία και
απόδοση τιμής στην αριστερά της ιστορίας, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής,
ανοίγει με σαφείς προθέσεις και συμβολισμούς τη νέα πορεία για την Ελλάδα.
Το ένα τρίτο των ψηφοφόρων καλεί και τους υπόλοιπους να
συστρατευθούν για να έχει η ανατροπή αποτέλεσμα. Τι νόημα θάχει αν όσοι έκλεβαν
συνεχίσουν να κλέβουν, όσοι κορόιδευαν συνεχίσουν να μας δουλεύουν; Τι νόημα
θάχει αν η πολιτική ευθύνη γίνει πάλι τυπική εξιλέωση των υπευθύνων χωρίς να
υπάρχει λογοδοσία στη δικαιοσύνη;Τι νόημα θάχει, αν μετά από όλα αυτά, η απλή
αναλογική δεν καθορίσει τις πραγματικές συναινέσεις στην ελληνική κοινωνία και
όχι τις καλπονοθευτικές εξουσίες;
Η νέα κυβέρνηση για να τραβήξει σωστή ρότα χρειάζεται πάνω
από όλα μια ισχυρή αριστερότερη αντιπολίτευση. Χρειάζεται εκείνη τη διαρκή
πίεση να μη συμβιβαστεί , να μην υποκύψει στις απειλές του παρελθόντος. Και
αυτό πρέπει να το κάνουν πρώτα από όλους οι ψηφοφόροι της.
Η Αριστερά νίκησε στις εκλογές, ο λαός όμως έχει πετύχει την
Πύρρειο νίκη του.Δεν επιτρέπεται να πανηγυρίζεις μέσα στη καμένη γη.Τα χαμόγελα
της αισιοδοξίας να μη συγχωρήσουν το τι έγινε. Γιατί δικαιολογώντας την ιστορία,
οι γραβάτες που λείπουν θα επανέλθουν σαν θηλιές.
Ο δρόμος ξαναείναι μακρύς. Αλλά αυτή τη φορά μπορεί να είναι
ο δικός μας.
Δημοσιεύθηκε στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας στις 31-1-2015