Από το Πανευβοικό Βήμα
Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΙΝΗΣ
πρ. Δήμαρχος Ελυμνιων
Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΙΝΗΣ
πρ. Δήμαρχος Ελυμνιων
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ τις εξελίξεις στον αυτοδιοικητικό χάρτη και ιδιαίτερα στην γεωγραφική ενότητα της Βορειοκεντρικής Ευβοίας μου είναι αδύνατο να αποφύγω τον πειρασμό του σχολιασμού. Κάποιοι αρέσκονται να φαίνονται πιο πατριώτες γιατί δήθεν αγαπούν πιότερο από μας τον τόπο.
Σ αυτούς λοιπόν έχω να πώ ότι όλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, έχουμε πατρίδα, γενέτειρα υπό την στενή έννοια και από το γεγονός αυτό όλοι μας έχουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση να αγωνιζόμαστε, να υπερασπιζόμαστε και να επιδιώκουμε γι' αυτήν το καλύτερο.
Αυτό λοιπόν το δικαίωμα δεν το έχουν άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο!
Επομένως η προσπάθεια κάποιων να αξιολογηθούν σε κάποιες διεκδικήσεις περισσότερο τα τοπικιστικά δεδομένα και να παρουσιάσουν τα ασήμαντα σε σημαντικά, βλέποντας μόνο τα επιφανειακά χαρακτηριστικά, έχοντας μπροστά τους μόνο προσωπικές φιλοδοξίες και καρέκλες και μας βρίσκουν εντελώς αντίθετους και στην τελική μας αφήνουν αδιάφορους.
Η υπόθεση της έδρας δεν ήταν υπόθεση των δύο ούτε και η ονομασία των τριών. Αυτά ήταν υπόθεση όλων των προς , συνένωση κοινωνιών, που δυστυχώς αγνοήθηκαν και ο τρόπος διεκδίκησης μου φαίνεται αστείος.
ΤΟ πόσο σημαντικό θεωρεί η Πολιτεία την ονομασία αποδεικνύεται από τον τρόπο που η ίδια χειρίσθηκε το θέμα. Εντελώς περιπαικτικά, πότε Δήμος Λίμνης και οριστικά Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας, ωσάν να ήταν Ιερά Μητρόπολη.
Αποπροασανατολισθήκαμε από τα κυρίαρχα προβλήματα της περιοχής, της κοινωνίας, όπως αυτά της οικονομίας, της ανεργίας, της φτώχιας, της παιδείας, της μάστιγας των ναρκωτικών και μοιρασμένοι σε δύο στρατόπεδα διεκδικούμε έδρα και ονομασία, προσπαθώντας παράλληλα να βρούμε κάποιον που θα αποτελέσει τον σάκο του μποξ.
Επομένως, λογικό ήταν σ' αυτές τις διεκδικήσεις να υπάρξουν θύματα η ακόμα και να γίνει προσπάθεια δημιουργίας θυμάτων.
ΟΤΑΝ λοιπόν υπάρχει διεκδίκηση κάποιοι είναι πρωταγωνιστές. Εκ των πραγμάτων δεν θα είναι
μπροστάρηδες αυτοί που είναι επικεφαλής, ως αιρετοί, των τοπικών κοινωνιών;
Πόσο κακό είναι όταν με θάρρος και ντομπροσύνη και, προπάντων, φανερά και δημόσια υπερασπίζεσαι αυτό για το οποίον έχεις εκλεγεί, δηλαδή την προβολή των αιτημάτων της τοπικής κοινωνίας;
Αυτοδιοίκηση σημαίνει διεκδίκηση, κάτι που ως φαίνεται σε αρκετούς που ασχολούνται δήθεν με την τοπική αυτοδιοίκηση, είναι άγνωστη λέξη.
ΜΑΣ «κατηγόρησε λοιπόν ο αντίπαλος» για την έλλειψη υποδομών στην Λίμνη. Για την έλλειψη Διοικητηρίου. Γιατί μας κακοφαίνεται αυτό; Δεν είναι αλήθεια; Δεν έχει συζητηθεί το πρόβλημα σε πολλές Δημοτικές Συνεδριάσεις; Πειράζει όταν το αναφέρει ο Ενωτιάδης και δεν πειράζει όταν εμείς το συζητάμε;
Δεν είναι αλήθεια ότι η κατασκευή Διοικητηρίου απασχόλησε το πρώτο Δ.Σ [1999] του Δήμου Ελυμνίων; Δεν ήταν από τα πρώτα προτεινόμενα έργα της νέας τότε Δημοτικής Αρχής με αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και προτάσεις καταγεγραμμένες προς την Περιφέρεια;
Φταίει, λοιπόν, ο Ενωτιάδης που το αναφέρει και όχι αυτοί που στην συνέχεια αδιαφόρησαν και εγκατέλειψαν την ιδέα, την ώρα που λειτουργούσε ακόμα το Β' Κ.Π.Σ και οι περισσότεροι Καποδιστριακοί Δήμοι τότε κατασκεύαζαν Διοικητήρια;
Εμείς, σε αντίθεση με όλους αυτούς επιλέξαμε την πρακτική της υπερχρέωσης του Δήμου όχι με κατασκευές, αλλά με άλλα πολλά και ασήμαντα.
ΔΕΝ υπάρχει αλήθεια κυκλοφοριακό πρόβλημα στην πόλη, το οποίον ταλανίζει δημότες και επισκέπτες ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο και που αποτελεί την τροχοπέδη σε όποια περαιτέρω προσπάθεια αξιοποίησης και εκμετάλλευσης του τουριστικού προϊόντος; Μας πείραξε γιατί το επικαλέσθηκε και αυτό ο Ενωτιάδης;
ΤΙ έκαναν όλα αυτά τα χρόνια για την επίλυση του οι επικριτές; Δεν το άγγιξαν!! Προσπάθησαν με ημίμετρα να δώσουν λύσεις και το πρόβλημα επιδεινώθηκε και θα γίνεται χειρότερο όσο περνάνε τα χρόνια.
Και έτσι απλά να υπενθυμίσω ότι και αυτό ήταν προτεινόμενο έργο της πρώτης χρονιάς του Καποδιστριακού Δήμου Ελυμνίων με την επέκταση και διαμόρφωση της Παραλίας.
Τότε, που αν και υπήρχαν οι προϋποθέσεις, υπήρχαν ωστόσο και οι πολέμιοι της κατασκευής για δήθεν αλλοίωση της παραλίας αγνοώντας ή παραβλέποντας το γεγονός, ότι από την δημιουργία του οικισμού της Λίμνης, διαχρονικά παρατηρείται και φωτογραφικά έχει καταγραφεί [βλ. φωτ/κό αρχείο Γ. Φαφούτη] η προσπάθεια επέκτασης, διαμόρφωσης και διείσδυσης προς την μεριά της θάλασσας!
Εγκατέλειψαν την προσπάθεια και δεν μας είπαν την δική τους πρόταση για την επίλυση του προβλήματος. Τώρα φταίνε άλλοι και όχι αυτοί!
ΠΡΙΝ κλείσω θέλω να καλέσω όλους μας να σκαλίσουμε λίγο τις μνήμες. Να θυμηθούμε τις πορείες κάποιων διαχρονικά και αν θέλετε τα τελευταία 30 χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και επειδή είμαστε «καταδικασμένοι» να συμπορευτούμε, ας αφήσουμε πίσω μας αυτά που μας πλήγωσαν.
Ο τόπος μας, η περιοχή μας γενικά στενάζουν και δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για μικροπολιτικές πρακτικές. Το έργο, οι αγώνες, οι διεκδικήσεις κάποιων, άσχετα αν μας αρέσουν ή όχι, δεν διαγράφονται έτσι απλά! Μακάρι όλοι μας να είχαμε το ίδιο μπόϊ!