Σχολεία: προβλήματα, στάσεις και αντιλήψεις ...ή αλλιώς περί Σχολικών Επιτροπών ...

Άρθρο της Μαρίας Πρατσίνη Δασκάλα-διευθύντρια στο  1^ο Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης

Μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων –Νηπιαγωγών Μεραμβέλλου- Οροπεδίου Κρήτης  

Για την αντιγραφή Γιάννης Μαυροζούμης ... μια κι έχει σχέση και με τη δική μας Σχολική Ειτροπή... Ελπίζω κάποιοι να το διαβάσουν...

Στα συσσωρευμένα προβλήματα της εκπαίδευσης έρχεται φέτος να προστεθεί σε δραματικούς τόνους και η αδυναμία χρηματοδότησης των σχολικών μονάδων ως αποτέλεσμα των πολλών και διαφορετικών ερμηνειών του σχετικού νόμου που ορίζει τη λειτουργία των νέων Ενιαίων Σχολικών Επιτροπών.

Σε κάθε περίπτωση αποτελεί τραγέλαφο η ακόμη πιο εξαρτημένη σχέση εκπαίδευσης και αυτοδιοίκησης με ότι αυτό συνεπάγεται για την εύρυθμη – ισότιμη και αξιοπρεπή λειτουργία των σχολείων μας.

Το πώς αντιλαμβάνονται οι εκλεγμένοι τις ανάγκες της σχολικής κοινότητας, το πώς και σε ποια θέση προτεραιοτήτων τοποθετούν στον
ευρύτερο σχεδιασμό-προγραμματισμό τους ζητήματα παιδείας, επηρεάζει άμεσα και βαθιά την εικόνα και λειτουργία του δημόσιου σχολείου.

Εάν στο όραμα της εκάστοτε δημοτικής αρχής η παιδεία αποτελεί ύψιστο κοινωνικό αγαθό, τότε και οι πιο δύσκολες αποφάσεις λαμβάνονται χωρίς θόρυβο, γιατί εκείνοι που τις παίρνουν έχουν βαθιά συνειδητοποιήσει την αξία, τη σημασία, το βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο όφελος από αυτές, για ολόκληρη την κοινωνία, για το παρόν και για το μέλλον της.

Ο  χώρος της παιδείας αν μη τι άλλο, έχει ανάγκη από ευαισθησία. Αδιάλλακτες και ανάλγητες στάσεις και συμπεριφορές -απ’ οποιονδήποτε και αν προέρχονται- την τραυματίζουν και την καθηλώνουν και μαζί της οπισθοδρομούν η πρόοδος και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Οι άμεσες και επιτακτικές ανάγκες μιας απαιτητικής  σχολικής καθημερινότητας απαιτούν ευελιξία και αμεσότητα στην αντιμετώπισή τους.

Τα σχολεία αποτελούν διευρυμένες κοινότητες με δεκάδες ζητήματα που προκύπτουν αλλεπάλληλα και απαιτούν άμεση αντιμετώπιση και επίλυση. Έτσι, τα σπασμένα τζάμια, τα χαλασμένα λουκέτα, οι αίθουσες που πρέπει να χωριστούν, τα πλακάκια που χρειάζονται αντικατάσταση, οι βουλωμένοι νιπτήρες, τα βοθρολύμματα, , οι υγρασίες, τα φουσκωμένα πατώματα, οι ξεφτισμένοι σοβάδες, τα φθαρμένα καλώδια, οι ασυντήρητοι καυστήρες, οι πυροσβεστήρες που χρειάζονται αναγόμωση, αποτελούν μικρό μόνο μέρος αυτής της πολύπλοκης καθημερινότητας.

Αλίμονο, αν οι έχοντες την ευθύνη των Σχολικών Επιτροπών δεν μπορούν να κατανοήσουν αυτήν την πραγματικότητα και εκπλήσσονται ή δυσανασχετούν στο άκουσμά τους! Και δε χρειάζεται ασφαλώς να συνεχίσω απαριθμώντας τα στοιχειώδη που χρειάζεται ένα σχολείο για να λειτουργήσει: είδη καθαριότητας, γραφική ύλη, αναλώσιμα Η/Υ, γραφίτες, μαρκαδόρους πίνακα, κιμωλίες κ.ά

Η παιδεία λοιπόν, δεν έχει ανάγκη από επαναστατικές κορώνες, μικροπολιτικές αντεγκλήσεις, ούτε και είναι δυνατόν να αποτελέσει πεδίο αντιπαράθεσης παραταξιακών συμφερόντων. Ευαίσθητους ανθρώπους χρειάζεται, ικανούς να δώσουν λύσεις, προνοητικούς αλλά και τολμηρούς για να ξεπερνούν σκοπέλους και εμπόδια που, δυστυχώς, βάζει συνεχώς με την απίστευτη προχειρότητά του το κεντρικό κράτος.

Εδώ και βδομάδες χάνεται πολύτιμος χρόνος μη μπορώντας οι ασχολούμενοι με τις Σχολικές επιτροπές στο δήμο Αγίου Νικολάου Λασιθίου να αποφασίσουν αν πρέπει να  προχωρήσουν σε σύνταξη προϋπολογισμού, ενώ αυτό- όπως οι ίδιοι ενημερώνουν- ζητήθηκε από την πρώτη στιγμή από την Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου ή να εφαρμόσουν το νόμο και να προχωρήσουν τις διαδικασίες για να χρηματοδοτηθούν τα σχολεία.

 Στα χνάρια λοιπόν, του Υπουργείου Παιδείας που αποδίδει την καθυστέρηση εκτύπωσης των σχολικών βιβλίων στο ελεγκτικό συνέδριο και οι σχολικές επιτροπές του δήμου μας, που δικαιολογούν την αδυναμία τους να αποδώσουν στα σχολεία τα χρήματα που δικαιούνται επαναλαμβάνοντας συνεχώς ότι «η Επίτροπος μας ζητάει προϋπολογισμό».  Μα και στην περίπτωση αυτή, το ερώτημα, είναι πολύ απλό:  γιατί δεν ξεκίνησαν αμέσως τη σύνταξή του και άφησαν να περάσει τόσος καιρός…

Κι ενώ  «λεφτά υπάρχουν», και μάλιστα αρκετά (280.000 € κατά τους υπευθύνους), για να αντιμετωπιστούν τα τρέχοντα λειτουργικά  αλλά και επείγοντα ζητήματα των σχολικών μονάδων του δήμου, εκπαιδευτικοί και γονείς καλούνται να πληρώσουν από την τσέπη τους τα απαραίτητα για τη λειτουργία των σχολείων.

Φτάσαμε λοιπόν, στις 12 του Σεπτέμβρη χωρίς να έχει γίνει κανένα βήμα και χωρίς σε αντιστάθμισμα της όποιας –δικαιολογημένης-καθυστέρησης να έχει προβλεφθεί από το δήμο η στοιχειώδης υποστήριξη των σχολείων με εναλλακτικούς τρόπους όπως έπραξαν σε άλλους δήμους. Αντιθέτως επικριθήκαμε σε έντονο ύφος γιατί  διεκδικούμε τα αυτονόητα, και μάλιστα αυτό ερμηνεύεται ως προσπάθεια να πλήξουμε την εικόνα της δημοτικής αρχής(!!!)

Στην τραγική, λοιπόν,  έλλειψη των βιβλίων ήρθε να προστεθεί και η ακόμη πιο τραγική αδυναμία των σχολείων να φωτοτυπήσουν –έστω- τα πρώτα κεφάλαια αφού δεν διέθεταν ούτε ένα ευρώ για αγορά χαρτιού και γραφίτη, απαραίτητα για την παραπάνω διαδικασία.

Χάθηκε πολύτιμος χρόνος για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή και αποτελεσματική αντιμετώπιση βασικών θεμάτων για την ομαλή έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, αφού ο δήμος Αγίου Νικολάου, διαπιστώνοντας τη δυσλειτουργία των νέων σχολικών επιτροπών αντί να περιμένει το έτσι κι αλλιώς δυσκίνητο και αργόσυρτο κράτος να δώσει απαντήσεις στα έγγραφα ερωτήματα, έπρεπε να είχε εναλλακτικές προτάσεις και σχέδιο αντιμετώπισης αυτής της έκτακτης κατάστασης.

Κάποιοι δήμοι έδειξαν πρόθυμοι να αποσυμφορήσουν τα πράγματα, δίνοντας προσωρινές λύσεις (δόθηκαν κατευθύνσεις στα σχολεία για το πώς και από πού θα προμηθεύονται γραφική ύλη και αναλώσιμα), κάποιοι άλλοι προχώρησαν έγκαιρα τη διαδικασία σύνταξης προϋπολογισμού, κάποιοι απέδωσαν τις επιταγές των 500€ (όπως ο νόμος ξεκάθαρα ορίζει) στους διευθυντές των σχολείων για την κάλυψη των βασικών αναγκών των σχολείων τους. Και κάποιοι άλλοι μεμψιμοιρώντας ροκανίζουν το χρόνο… Κάποιο δήμοι έδειξαν την ευαισθησία τους σε ό,τι αφορά την Παιδεία, κάποιο άλλοι επιμένουν να μεταφέρουν ή να καταλογίζουν σε άλλους ευθύνες, θεωρώντας ότι έτσι απαλλάσσονται από τις δικές τους και βάζοντας απέναντι όσους εκφράζουν τις ανησυχίες τους και ζητούν απαντήσεις….

Και το πιο θλιβερό… Συνάδελφοι, μέλη σχολικών επιτροπών, αντί να πιέζουν για την εξεύρεση λύσεων, ακόμη και προσωρινών, μας κατηγορούν για «παραπληροφόρηση» όταν τους μεταφέρουμε τι γίνεται σε άλλους δήμους και πώς προσπαθούν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και τις ασάφειες του «Καλλικράτη». Η δική τους αγωνία είναι να στρέψουν  αλλού την αγανάκτηση εκπαιδευτικών και γονιών, αφού οι τελευταίοι επιβαρύνονται και πάλι. Η δική μας είναι να λειτουργήσουν όλα τα σχολεία με αξιοπρέπεια  κι όχι να  καταλήξουμε επαίτες σ’ αυτά που δικαιούμαστε και μας τα οφείλουν.

Δεν αρνηθήκαμε  ποτέ ότι υπάρχουν δυσκολίες και προβλήματα ... Αλλά δεν πρόκειται και να δεχτούμε τη «μόνη αλήθεια» που προσπαθούν να μας επιβάλλουν! Το να μπορείς και να θέλεις να αντιγράψεις-έστω- «καλές πρακτικές» είναι προτέρημα και όχι ζημία! Ας το καταλάβουν όλοι και ας μην προσπαθούν να ανακαλύψουν εχθρούς -φαντάσματα σε κάθε διαφορετική άποψη –πρόταση, γιατί αυτό ακριβώς λέγεται «παραπληροφόρηση»!!!

Υστερόγραφο: …και μόλις σήμερα πληροφορούμαστε από την τοπική εφημερίδα ΑΝΑΤΟΛΗ ότι στο δήμο μας αποφασίστηκε  «να αποδεσμευτεί ένα μικρό χρηματικό ποσό 200-300€ για να τα διαθέσουν οι διευθυντές με πολλή προσοχή για κάλυψη πολύ σοβαρών και έκτακτων αναγκών (αυτό δηλ. το ελάχιστο  που μέχρι χθες ζητούσαμε, αλλά μας έλεγαν ότι είναι  «παράνομο») με την προτροπή μάλιστα από τον κ. Δήμαρχο «…γιατί, δηλαδή και οι δάσκαλοι να μη συνεισφέρουν με ένα πακέτο χαρτί ο καθένας;…»

Τελικά, ζούμε μεγάλες στιγμές….