Γιάννης Καρατζούδης
Έντεχνα την λάμα χάραζες ώρες
καθιστός επάνω στο καμπούνι,
όλοι είχαν κάτι να που, μα εσύ την λάμα σου
στην σμυριδόπετρα παλεύεις.
Και πάντα θυμάμαι την έκρυβες
κάτω από την σακολέβα,
και όταν σε ρώταγα καπεταν Μαθιό
γι'αυτό το έργο τέχνης,
με πολύ περισυλλογή την μικρή
γοργόνα σου κοιτούσες.
Και με ένα μισός περισσό
στο τζιρούνι επάνω χαρακιές τραβούσες.
Και εκείνος ο μακαράς να τρίζει
πάνω από το τουρκέτο,
για μια Ελένη να μιλά στου Αλατά τον κόλπο,
που στην ξεμυάλισε ενας μικρός
μελαχρινός πλανόδιος εμποράκος.
Τώρα εδώ βουβός το ψαρί περιμένεις
για να το πάρεις την καρδιά
με μια και μόνο μαχαίρια σου ,
και έτσι τον πόνο σου ξεχνάς
πνίγοντας μες το αίμα του,
την μικρή γοργόνα σου
που τόσο πόνο, σου φέρνει.