Του Π Β
Με ιδιαίτερη προσοχή παρακολουθώ όπως και πολύς κόσμος τη
νέα πολιτική σκηνή με την αναβαθμισμένη πολιτική ζωή του τόπου μας. Από τις 25
Γενάρη πέρασαν τρεις βδομάδες και η αίσθηση του καινούργιου είναι κοινός τόπος.
Ξεκινώντας από γραβάτες και όρκους φτάσαμε αισίως στη κόντρα με τους βαρβάτους
εταίρους και στην εθνική περηφάνια των συγκεντρώσεων από το Σύνταγμα ως το
Λευκό Πύργο και από τη Μαδρίτη ως την Ιστιαία.
Ένας κόσμος που μετά τους αγανακτισμένους ξανασηκώθηκε από
τον καναπέ του, όχι για να διαμαρτυρηθεί αλλά για να συμπαρασταθεί στη νέα
ελληνική κυβέρνηση και με τη
παρουσία του να της δώσει τη λαϊκή υποστήριξη, για
το μεγάλο ΟΧΙ απέναντι στους εκβιαστές.
Πολλοί στις κουβέντες μας λέμε ότι αν είχαμε σαν κράτος
σταθεί έτσι και τότε, οι συμφορές θα ήταν πολύ λιγότερες κι ο δρόμος
διαφορετικός. Αν και αν, όμως φτάνουμε στο «αν η γιαγιά είχε μουστάκι τότε θα ήταν ο …παππούς μας» και αυτό δεν
βγάζει πουθενά. Ήδη ο κόμπος έφτασε πολλές φορές στο χτένι, τα μαλλιά μας
χάθηκαν από το μαλλιοτράβηγμα και το αποτέλεσμα εξακολουθεί να υπάρχει γύρω
μας: Άνεργοι, φτωχοί, μετανάστες.
Εντυπωσιακό είναι το στοιχείο των δημοσκόπων , ότι το 80%
του κόσμου συμπαραστέκεται στη πολιτική της κυβέρνησης , άσχετα με το ότι
ψήφισε κάτι διαφορετικό πριν από λίγες μέρες. Και εδώ δεν υπάρχει αν.
Υπάρχει ηθικό και πολιτικό δίδαγμα. Υπάρχει
η ανάγκη μαζί με τη βεβαιότητα.
Το χρέος, τη διαχείριση του αρρωστημένου κράτους και τα
μνημόνια τα αναθέσαμε σε μια σειρά κυβερνήσεις του ελληνικού κατεστημένου. Κυβερνήσεις
που με 40% έπαιρναν το 60% των εδρών ή γενικά κυβερνήσεις μειοψηφιών που
έπαιρναν τη πλειοψηφία με την καλπονόθευση της ενισχυμένης αναλογικής. Όρος
παράταιρος και αντιδημοκρατικός. Στο όνομα της σταθερής κυβέρνησης, η
εμπιστοσύνη του εκλογικού νόμου που έφτιαχνε η ίδια κυβέρνηση για τον εαυτό της,
προσέφερε στους εναλλασσόμενους, όλο το χώρο για να μας γδύνουν, να μας
εξαπατούν και να έχουν το ακαταλόγιστο νομικά για τις πράξεις τους.
Μέχρι που ο νόμος γύρισε μπούμερανγκ και έφερε το ΣΥΡΙΖΑ
στην εξουσία. Με 36,5 % το 50% των εδρών στη νέα βουλή. Τι να κάνει να πει όχι;
Έτσι λίγο ΑΝΕΛ ή σε λίγο κάποιος άλλος, θα πορευτεί στη διακυβέρνησή του με μια
αναντίστοιχη κυβερνητική πλειοψηφία. Αναγκαστικά όμως με τη συναίνεση του ενός
χρειαζούμενου βουλευτή που του λείπει από κάποιο άλλο κόμμα, μέχρι να του
φύγουν ή να του έλθουν άλλοι στη
συνέχιση αυτής της τετραετίας. Για συμφωνίες από θέματα σχετικά με τα μνημόνια,
ως το νόμο για τα χαρτιά υγείας.
Αν η αναλογικότητα του εκλογικού σώματος εκφραζόταν και στη
βουλή των προηγούμενων εκλογών, τότε η δυσκολία της διακυβέρνησης με αλαζονεία
θα ήταν μεγαλύτερη. Η μάσα θα είχε διαρκή έλεγχο, οι αποφάσεις θα έβγαιναν με
ουσιαστικότερη συζήτηση και όχι με σωρηδόν προεδρικά διατάγματα του ενός. Η
κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα ήταν προϊόν πρώτα από
όλα του εκλογικού νόμου, των «σταθερών»
κυβερνήσεων.
Τον ίδιο εκλογικό νόμο τον «αντιλαμβανόμαστε» ήδη και στους
Δήμους μας. Η δεύτερη Κυριακή αναθέτει υπέρμετρα στους πρώτους τη διακυβέρνηση
καταποντίζοντας και εξαφανίζοντας το λόγο των μειοψηφιών. Κι αυτό σαν
αποτέλεσμα ανάλογου καλπονοθευτικού νόμου.
Οι κοινωνία της Ελλάδας , όσο και η κοινωνία του χωριού μας
χρειάζονται συναίνεση. Η αναλογικότητα της αντιπροσώπευσης , φέρνει αναγκαστικά
και την αναγκαιότητα της συζήτησης και της διερεύνησης του κοινού τόπου. Φέρνει
αναγκαστικά την κουβέντα σαν μέσο επίλυσης διαφωνιών και τη κοινωνική ομοψυχία
σαν αποτέλεσμα μιας συμμετοχικής δημοκρατίας.
Οι συγκεντρώσεις στις πλατείες στηρίζουν ή αποδοκιμάζουν τις
αποφάσεις. Όμως η αντιπροσωπευτικότητα των αποφάσεων τις κάνει πραγματικά
ισχυρές.
Η πανάκεια για την Νέα Ελληνική Δημοκρατία πρέπει να
ξεκινήσει από την απλή αναλογική σαν εκλογικό σύστημα. Μαζί με την υποχρέωση
για εκλογές αναγκαστικά ανά τετραετία για να μη αποτελούν δικαιολογία στην
έλλειψη σημαντικών συμφωνιών. Αυτή την επιλογή μπορεί να τη κάνει μόνο μια
ηθική ελληνική κυβέρνηση. Ας πούμε σαν τη σημερινή.
Αυτό μου έλλειψε στις προγραμματικές δηλώσεις, επειδή δεν
τονίστηκε, όσο εγώ θα ήθελα.
Ας περιμένουμε λίγο ακόμα…
Δημοσιεύθηκε στις 14-2-2015 στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας