Πολιτισμός είναιι η ζωντανή ανάμνηση των πνευματικών κατακτήσεων του κάθε λαού, είναι η σκυτάλη των αξιών του που η μία γενιά παραδίδει στην άλλη.Η παράδοση, για κάθε λαό, αποτελεί ένα διαρκές μάθημα αυτογνωσίας, μία φιλοσοφική πραμάτεια, ένα βάθρο στήριξης του εγώ, στην κατανόηση του εμείς.Είναι το πάντρεμα της γενιάς των μικρων παιδιών, με την γενιά των γονιών τους και των παππούδων τους την κάθε χρονική στιγμή.Υλοποιώντας λοιπόν τους στόχους αυτης της προσπάθειας, πετυχαίνουμε να ταξιδέψουμε στο χρόνο, μέσα απο βιώματα, αναμνήσεις, στίχους, παροιμίες παιχνίδια της παιδικής ζωής, ακόμα και γράμματα ή φωτογραφίες.
Ερχόμαστε λοιπόν και συναντάμε τον Λαικό πολιτισμό.
Ο Λαϊκός πολιτισμός εκφράζεται πολύμορφα μέσα απο το χορό, το τραγούδι, την καθημερινή ζωή, τη λαϊκή αρχιτεκτονική και τέχνη, τους μύθους..Είναι μια αρμονική συνέχεια του παρελθόντος, στο σήμερα η οποία επιτρέπει στα ήθη και έθιμα να περνούν από γενιά σε γενιά. Αποτελεί εθνική κληρονομιά, μια δωρεά γνώσης για τον καθένα, ένα εφαλτήριο εξέλιξης, μια δέσμη φωτός, στραμμένη στην ψυχή όλων και ως τέτοιος λαϊκός θησαυρός πρέπει να αντιμετωπίζεται και να διαφυλάσσεται από ολάκερη την κοινωνία.
Ο Λαικός πολιτισμός δεν αντιστρατεύεται το Νέο,τις νέες αξίες (των οποίων άλλωστε η ρίζα τους είναι προαιώνια).Οι άνθρωποι δεν είναι απλά ένα δημιούργημα των περιστάσεων όπως έχει ειπωθεί αλλά οι περιστάσεις είναι δημιούργημα των ανθρώπων. Είναι λοιπόν μια αρμονική συνέχεια του παρελθόντος με το σήμερα η παράδοση μας. Είναι η ριζιμιά πέτρα που πάνω της θεμελιώνεται η συνέχεια στον χρόνο και στο χώρο, στο μέλλον και την αιωνιότητα.
Πρέπει λοιπόν να γίνει κτήμα του Λαού η όπως πολύ απλά έλεγε και ο Θουκυδίδης "κτήμα εις αεί" , να τους αποδώσει διαχρονική αξία με την Ενεργή Συμμετοχή του. Σήμερα πιστεύουν ορισμένοι πως η παράδοση έχει χαθεί.Οπως έχει καταδειχτεί ο πολιτισμός δε χάθηκε, ούτε πρόκειται να χαθεί στο απώτερο μέλλον. Γιατί?
Απλά υπάρχει η ιστορία μας , που αναδεικνύει τον πολιτισμό μας (από την αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα).Υπάρχουν τα ήθη, τα έθιμα και η παράδοση μας αναβιώνουν ως σήμερα και θα συνεχίσουν στο μέλλον, σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και όπου υπάρχουν Έλληνες. Ένας τρόπος διατήρησης των παραδόσεών μας είναι και ο χορός. Βέβαια ο παραδοσιακός χορός , που στόχο του έχει τη διατήρηση και προβολή των Ελληνικών εθίμων και παραδόσεων.
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι. Καλούμαστε και είναι κοινή πρόσκληση και πρόκληση να τους ανακαλύψουμε και να τους πραγματώσουμε μέσα απο την συμμετοχή μας.
-ΝΑ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΤΩΝ ΧΟΡΕΥΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΛΑΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
-ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΧΟΡΕΥΤΙΚΟΙ ΟΜΙΛΟΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΕ ΤΟΥ
ΦΕΣΤΙΒΑΛΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ.
-ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΝΕΕΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΡΒΟΣ <sub199243@gmail.com>
Γιώργος Κ. Σταραντζής Δικηγόρος «Ετούτο το σπίτι (το Πανεπιστήμιο) θα φάει το άλλο (το παλάτι)» Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Το Γυμνάσιο-παράρτημα τότε, Λ. Αιδηψού ιδρύθηκε στα πιο βαριά , στα πιο σκοτεινά χρόνια της Κατοχής το 1944. Η φωτεινή πρωτοβουλία ανήκε στην τοπική οργάνωση του ΕΑΜ Αιδηψού της οποίας γενικός γραμματέας ήταν ο Γιάννης Βασιλάκος . Ένας νέος πλημμυρισμένος από τα ιδανικά του ΕΑΜ για μια Ελλάδα με εθνική ανεξαρτησία. Με δημοκρατικό σύστημα διακυβερνήσεως. Μια Ελλάδα της Ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δουλειάς, της προόδου και της ανόρθωσης. Μια Ελλάδα που, ως πρώτη προτεραιότητα θα έβαζε την παιδεία και την μόρφωση του λαού μας. Αυτός ήταν ο ιδεολογικός προσανατολισμός του νεαρού , τότε, γραμματέα του ΕΑΜ Αιδηψού, ο οποίος διέθετε και μόρφωση και σύνεση. Συνεπικουρούμενος από το ΕΑΜ Ιστιαίας του οποίου ο γενικός γραμματέας ήταν τότε ο δικηγόρος Κώστας Τσάμης - μου τον γνώρισε εδώ, στην Αθήνα ο φίλος μου γιατρός Σπύρος Περπατάρης - ανέπτυξε κα