http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=73964
Από τη Real News της 12/6/2011
Ο μαγευτικός υποβρύχιος κόσμος με τα ζωηρά χρώματα και τα χιλιάδες είδη οργανισμών είναι η μία πλευρά του νομίσματος που γνωρίζουμε όλοι.
Η άλλη πλευρά είναι αυτή που αντικρίζουν πολύ συχνά οι εθελοντές αυτοδύτες της μη κυβερνητικής οργάνωσης Υδροναύτες, όταν καθαρίζουν από τα λογής σκουπίδια τον βυθό.
Χαρακτηριστική της κατάστασης που αντιμετωπίζουν κάθε φορά οι Υδροναύτες είναι η φράση
του Παναγιώτη Τασιαδάμη, προέδρου του διοικητικού συμβουλίου της οργάνωσης, «στον βυθό μπορεί κανείς να βρει ένα ολόκληρο νοικοκυριό».
Εικόνες καταστροφής
Η οργάνωση, που ιδρύθηκε πριν από ένα χρόνο από άτομα που ασχολούνται επαγγελματικά και ερασιτεχνικά με την αυτόνομη κατάδυση και λειτουργεί σε καθαρά εθελοντική βάση με έξοδα των μελών της, έχει «απαλλάξει» από μεγάλες ποσότητες απορριμμάτων τον βυθό σε τέσσερις περιοχές τις Αττικής, ενώ στα μέσα Μαΐου οι εθελοντές αυτοδύτες καθάρισαν τον βυθό στο Πευκί Ευβοίας.
Αν και οι ίδιοι από την εμπειρία τους γνωρίζουν την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλές θαλάσσιες περιοχές της χώρας εξαιτίας των σκουπιδιών η εικόνα που αντίκρισαν οι Υδροναύτες και όσοι συμμετείχαν στην προσπάθεια στο Πευκί ήταν -όπως αναφέρουν- αποκαρδιωτική, καθώς ένας απέραντος υποθαλάσσιος σκουπιδότοπος με κάθε είδους απορρίμματα απλωνόνταν στον πυθμένα.
Οικιακές συσκευές, δοχεία καυσίμων, ρούχα και παπούτσια, συσκευασίες αναψυκτικών, ελαστικά αυτοκινήτων, πλαστικά κάθε είδους, μπαταρίες και αλιευτικά δίχτυα είναι ορισμένα από τα σκουπίδια που εντόπισαν οι αυτοδύτες και έβγαλαν στη στεριά.
«Η εικόνα του βυθού στο Πευκί ήταν ό,τι χειρότερο έχουμε δει μέχρι σήμερα και η προσπάθεια καθαρισμού ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Επειδή στην περιοχή υπάρχει μαρίνα, ο βυθός ήταν γεμάτος με δίχτυα, μουσαμάδες και πανιά τα οποία καταλάμβαναν μεγάλη έκταση του πυθμένα.
Αυτού του είδους τα σκουπίδια απαγορεύουν την ανάπτυξη ζωής καθώς ο βυθός δεν μπορεί να “αναπνεύσει”, ενώ λειτουργούν και ως παγίδες για όποιους οργανισμούς έχουν επιβιώσει εκεί», τονίζει ο Π. Τασιαδάμης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι θάλασσες της χώρας βρίθουν από χωματερές, ενώ τα χειρότερα προβλήματα έχουν οι περιοχές όπου υπάρχουν μαρίνες. Ετσι, το Πευκί δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τον κανόνα, καθώς στην πλειονότητά τους οι ιδιοκτήτες σκαφών και οι αλιείς οτιδήποτε θεωρούν περιττό το φουντάρουν κυριολεκτικά στη θάλασσα, καταστρέφοντας κάθε είδους ζωή στον βυθό.
Παρόμοια, αλλά όχι τόσο άσχημη, ήταν και η κατάσταση στη μαρίνα του Λαυρίου, απ’ όπου οι αυτοδύτες έβγαλαν στη στεριά μεγάλο αριθμό από... γλάστρες με φοίνικες και σχεδόν όλα τα παγκάκια που κάποτε βρίσκονταν κατά μήκος της προβλήτας, ενώ από τον βυθό της Γλυφάδας ανελκύστηκαν μπαταρίες, βιομηχανικά υλικά, ελαστικά και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί.
«Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη, που έχουμε φτάσει στο σημείο να προσπαθούμε να βρούμε μια περιοχή και να πούμε πως είναι καθαρή. Οι δράσεις μας είναι συμβολικές και δεν μπορούν να φέρουν τη λύση.
Η ανάγκη, όμως, για ευαισθητοποίηση και προστασία των θαλασσών μας είναι περισσότερο επιτακτική παρά ποτέ. Ας μην ξεχνάμε πως αυτό που θα ρίξουμε στην θάλασσα σήμερα, θα βρεθεί στο πιάτο μας αύριο», τονίζει χαρακτηριστικά ο Π. Τασιαδάμης.
Ο βυθός που «φωνάζει»
Η κατάδυση -σύμφωνα με τον ίδιο, ο οποίος είναι αυτοδύτης από το 1990- για κάποιον φυσικά που γνωρίζει δεν είναι δύσκολη διαδικασία ούτε επικίνδυνη εφόσον ακολουθούνται οι κανόνες.
Οταν όμως συνδυάζεται με την ανέλκυση ογκωδών αντικειμένων ή όταν η ορατότητα στον βυθό είναι μηδενική, όπως στο Πευκί, τότε η δουλειά είναι ιδιαίτερα κοπιαστική. Ετσι, δίπλα στις προσπάθειες των αυτοδυτών βρίσκονται οι τοπικές αυτοδιοικήσεις που συνήθως τους καλούν αλλά και πολλοί φορείς.
«Σκεφτείτε πως μόλις οι σάκοι με τα σκουπίδια ανεβαίνουν στην επιφάνεια με τη βοήθεια των μπαλονιών, κάποιος πρέπει να τα βγάλει στη στεριά, να τα συγκεντρώσει και από κει και πέρα να τα διαχειριστεί όπως οφείλει, όπως έγινε στο Πευκί όπου ο δήμος Ιστιαίας - Αιδηψού βοήθησε με τα οχήματά του. Είναι μια ολόκληρη αλυσίδα που απαιτεί τη δουλειά πολλών ανθρώπων», αναφέρει ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου.
Μπορείς να συμμετέχεις κι εσύ
Ολες οι δράσεις καθαρισμών είναι εθελοντικές και γίνονται στο πλαίσιο του περιβαλλοντικού προγράμματος των Υδροναυτών «Φωνή Βυθού».
Στις δράσεις μπορεί να συμμετέχει όποιος έχει τις απαραίτητες γνώσεις, έχει παρακολουθήσει μαθήματα ελεύθερης κατάδυσης και είναι διαπιστευμένος αυτοδύτης. Μάλιστα, πριν από κάθε δράση καθαρισμού, οι άνθρωποι της οργάνωσης πραγματοποιούν σεμινάρια στους εθελοντές.
Το όνομα δε του προγράμματος δεν είναι τυχαίο, αφού βασική φιλοδοξία των αυτοδυτών είναι μέσα από τις υποβρύχιες περιηγήσεις τους να φέρουν τη «φωνή» του βυθού, που πολλές φορές μετατρέπεται σε «κραυγή» στην επιφάνεια.
Από τη Real News της 12/6/2011
Ο μαγευτικός υποβρύχιος κόσμος με τα ζωηρά χρώματα και τα χιλιάδες είδη οργανισμών είναι η μία πλευρά του νομίσματος που γνωρίζουμε όλοι.
Η άλλη πλευρά είναι αυτή που αντικρίζουν πολύ συχνά οι εθελοντές αυτοδύτες της μη κυβερνητικής οργάνωσης Υδροναύτες, όταν καθαρίζουν από τα λογής σκουπίδια τον βυθό.
Χαρακτηριστική της κατάστασης που αντιμετωπίζουν κάθε φορά οι Υδροναύτες είναι η φράση
του Παναγιώτη Τασιαδάμη, προέδρου του διοικητικού συμβουλίου της οργάνωσης, «στον βυθό μπορεί κανείς να βρει ένα ολόκληρο νοικοκυριό».
Εικόνες καταστροφής
Η οργάνωση, που ιδρύθηκε πριν από ένα χρόνο από άτομα που ασχολούνται επαγγελματικά και ερασιτεχνικά με την αυτόνομη κατάδυση και λειτουργεί σε καθαρά εθελοντική βάση με έξοδα των μελών της, έχει «απαλλάξει» από μεγάλες ποσότητες απορριμμάτων τον βυθό σε τέσσερις περιοχές τις Αττικής, ενώ στα μέσα Μαΐου οι εθελοντές αυτοδύτες καθάρισαν τον βυθό στο Πευκί Ευβοίας.
Αν και οι ίδιοι από την εμπειρία τους γνωρίζουν την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλές θαλάσσιες περιοχές της χώρας εξαιτίας των σκουπιδιών η εικόνα που αντίκρισαν οι Υδροναύτες και όσοι συμμετείχαν στην προσπάθεια στο Πευκί ήταν -όπως αναφέρουν- αποκαρδιωτική, καθώς ένας απέραντος υποθαλάσσιος σκουπιδότοπος με κάθε είδους απορρίμματα απλωνόνταν στον πυθμένα.
Οικιακές συσκευές, δοχεία καυσίμων, ρούχα και παπούτσια, συσκευασίες αναψυκτικών, ελαστικά αυτοκινήτων, πλαστικά κάθε είδους, μπαταρίες και αλιευτικά δίχτυα είναι ορισμένα από τα σκουπίδια που εντόπισαν οι αυτοδύτες και έβγαλαν στη στεριά.
«Η εικόνα του βυθού στο Πευκί ήταν ό,τι χειρότερο έχουμε δει μέχρι σήμερα και η προσπάθεια καθαρισμού ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Επειδή στην περιοχή υπάρχει μαρίνα, ο βυθός ήταν γεμάτος με δίχτυα, μουσαμάδες και πανιά τα οποία καταλάμβαναν μεγάλη έκταση του πυθμένα.
Αυτού του είδους τα σκουπίδια απαγορεύουν την ανάπτυξη ζωής καθώς ο βυθός δεν μπορεί να “αναπνεύσει”, ενώ λειτουργούν και ως παγίδες για όποιους οργανισμούς έχουν επιβιώσει εκεί», τονίζει ο Π. Τασιαδάμης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι θάλασσες της χώρας βρίθουν από χωματερές, ενώ τα χειρότερα προβλήματα έχουν οι περιοχές όπου υπάρχουν μαρίνες. Ετσι, το Πευκί δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τον κανόνα, καθώς στην πλειονότητά τους οι ιδιοκτήτες σκαφών και οι αλιείς οτιδήποτε θεωρούν περιττό το φουντάρουν κυριολεκτικά στη θάλασσα, καταστρέφοντας κάθε είδους ζωή στον βυθό.
Παρόμοια, αλλά όχι τόσο άσχημη, ήταν και η κατάσταση στη μαρίνα του Λαυρίου, απ’ όπου οι αυτοδύτες έβγαλαν στη στεριά μεγάλο αριθμό από... γλάστρες με φοίνικες και σχεδόν όλα τα παγκάκια που κάποτε βρίσκονταν κατά μήκος της προβλήτας, ενώ από τον βυθό της Γλυφάδας ανελκύστηκαν μπαταρίες, βιομηχανικά υλικά, ελαστικά και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί.
«Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη, που έχουμε φτάσει στο σημείο να προσπαθούμε να βρούμε μια περιοχή και να πούμε πως είναι καθαρή. Οι δράσεις μας είναι συμβολικές και δεν μπορούν να φέρουν τη λύση.
Η ανάγκη, όμως, για ευαισθητοποίηση και προστασία των θαλασσών μας είναι περισσότερο επιτακτική παρά ποτέ. Ας μην ξεχνάμε πως αυτό που θα ρίξουμε στην θάλασσα σήμερα, θα βρεθεί στο πιάτο μας αύριο», τονίζει χαρακτηριστικά ο Π. Τασιαδάμης.
Ο βυθός που «φωνάζει»
Η κατάδυση -σύμφωνα με τον ίδιο, ο οποίος είναι αυτοδύτης από το 1990- για κάποιον φυσικά που γνωρίζει δεν είναι δύσκολη διαδικασία ούτε επικίνδυνη εφόσον ακολουθούνται οι κανόνες.
Οταν όμως συνδυάζεται με την ανέλκυση ογκωδών αντικειμένων ή όταν η ορατότητα στον βυθό είναι μηδενική, όπως στο Πευκί, τότε η δουλειά είναι ιδιαίτερα κοπιαστική. Ετσι, δίπλα στις προσπάθειες των αυτοδυτών βρίσκονται οι τοπικές αυτοδιοικήσεις που συνήθως τους καλούν αλλά και πολλοί φορείς.
«Σκεφτείτε πως μόλις οι σάκοι με τα σκουπίδια ανεβαίνουν στην επιφάνεια με τη βοήθεια των μπαλονιών, κάποιος πρέπει να τα βγάλει στη στεριά, να τα συγκεντρώσει και από κει και πέρα να τα διαχειριστεί όπως οφείλει, όπως έγινε στο Πευκί όπου ο δήμος Ιστιαίας - Αιδηψού βοήθησε με τα οχήματά του. Είναι μια ολόκληρη αλυσίδα που απαιτεί τη δουλειά πολλών ανθρώπων», αναφέρει ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου.
Μπορείς να συμμετέχεις κι εσύ
Ολες οι δράσεις καθαρισμών είναι εθελοντικές και γίνονται στο πλαίσιο του περιβαλλοντικού προγράμματος των Υδροναυτών «Φωνή Βυθού».
Στις δράσεις μπορεί να συμμετέχει όποιος έχει τις απαραίτητες γνώσεις, έχει παρακολουθήσει μαθήματα ελεύθερης κατάδυσης και είναι διαπιστευμένος αυτοδύτης. Μάλιστα, πριν από κάθε δράση καθαρισμού, οι άνθρωποι της οργάνωσης πραγματοποιούν σεμινάρια στους εθελοντές.
Το όνομα δε του προγράμματος δεν είναι τυχαίο, αφού βασική φιλοδοξία των αυτοδυτών είναι μέσα από τις υποβρύχιες περιηγήσεις τους να φέρουν τη «φωνή» του βυθού, που πολλές φορές μετατρέπεται σε «κραυγή» στην επιφάνεια.