Κάποτε το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, ανάμεσα σε άλλα επαγγέλματα όπως αυτό του γιατρού, ήταν προπάντων λειτούργημα. Τελευταία χάθηκαν οι αξίες και όλα αυτά έγιναν "στεγνά" επαγγέλματα με μόνη προτεραιότητα της οικονομικές αποδοχές ή τον μηνιαίο μισθό.
Ακούω, βλέπω και διαβάζω συνεχώς για πολιτικοποιημένους συνδικαλιστές εκπαιδευτικούς, συλλόγους, πορείες, διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις, και όλα αυτά μόνο και μόνο για το χρήμα, της αποδοχές, της περικοπές μισθών και συντάξεων τους και τους φόρους. Καμία αντίστοιχη ενέργεια από όλους αυτούς για σωστή εκπαίδευση και καλύτερα σχολεία. Και όταν γίνετε κάτι καλό πάντα έχουν βάλει το χέρι τους σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων. Μην ξεχνάμε ότι ο εκπαιδευτικός και γενικότερα το σχολικό περιβάλλον παίζουν καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών, ιδίως στης πρώτες τάξεις.
Κάποτε, ιδίως στα χωριά, τα σχολεία μας "έβγαζαν" άριστους μαθητές και λαμπρούς επιστήμονες μετέπειτα. Τώρα ζούμε στα χρόνια των κάθε λογής φροντιστηρίων και της παραπαιδείας με την εκπαίδευση να είναι μόνο προνόμιο για τους οικονομικά ανεξάρτητους. Το να λειτουργούν τόσα φροντιστήρια (ή ιδιαίτερα μαθήματα) που ουσιαστικά διδάσκουν τα ίδια με αυτά του σχολείου, σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά στο σύστημα παράδοσης μαθημάτων στο σχολείο. Ίσως το φροντιστήριο έχει τον τρόπο να τα "παίρνει" ο μαθητής, τρόπο που δεν θα έχει το σχολείο. Μάλλον μας αρέσει να πληρώνουμε για αυτά που δικαιούμαστε δωρεάν (αν δεν πληρώσεις δεν μαθαίνεις). Ο ιδιώτης εκπαιδευτικός του φροντιστηρίου πρέπει να κάνει σωστά την δουλειά του για να πληρωθεί σε αντίθεση με τον χαλαρό δημόσιο εκπαιδευτικό του σχολείου που βρέξει - χιονίσει "πέφτει" ο μισθός του. Το σημερινό ποσοστό αριστούχων μαθητών και εισακτέων σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι υπερβολικά χαμηλό, αναζητώντας εύκολο πτυχίο σε ιδιωτικές σχολές (με αδρά δίδακτρα) ή σε πανεπιστήμια γειτονικών κρατών.
Σε τοπικό επίπεδο, διαβάζω στην εφημερίδα και τα μπλοκ σας άρθρα (ανάμεσα σε αυτά και το δικό μου για την εγκατάλειψη του 1ου νηπιαγωγείου Ιστιαίας) για την άσχημη κατάσταση παιδείας και σχολείων. Δεν διάβασα πουθενά κάποιος εκπαιδευτικός να πάρει θέση ή σύλλογος εκπαιδευτικών να κινητοποιηθεί για όλα αυτά... Δεν διάβασα κανένας εκπαιδευτικός να έχει βοηθήσει αξιόλογους μαθητές φτωχών οικογενειών... Δεν διάβασα να έγινε καμία ενημέρωση για την ασφάλεια των μαθητών (παρά μόνο στην Λίμνη έγινε κάποιο σεμινάριο, κατόπιν εορτής, αλλά αξίζει μπράβο στους συμμετέχοντες) αν και είχαμε θανάτους μαθητών... Δεν διάβασα να έγινε κάποια ενημέρωση για τους κινδύνους του διαδικτύου και την προστασία των ανηλίκων, αν και είχαμε μεγάλα κρούσματα παιδοφιλίας... Δεν διάβασα για καμία ημερίδα για την μάστιγα των ναρκωτικών... Πρόληψη και ενημέρωση είναι άγνωστες λέξεις!
Παρομοιάζοντας το σχολείο σαν ένα εργοστάσιο, αν το τελικό προϊόν αυτού δεν είναι το απαιτητό, τότε κάτι φταίει στην παράγωγη. Κακής ποιότητας πρώτες ύλες; ελαττωματικά μηχανήματα; κακή διαχείριση; ανειδίκευτο προσωπικό; Ανάλογα το τι προσφέρει υπεύθυνα ο καθένας εργαζόμενος σε αυτό το εργοστάσιο, ανάλογα θα έπρεπε και να πληρώνετε...
Συνεχίζω να πιστεύω ότι μερικά επαγγέλματα είναι και λειτούργημα, έτσι σαν πτυχιούχος ηλ/γος, ηλ/κος και τεχνικός υπολογιστών, συνεχίζω να προσφέρω δωρεάν εγκατάσταση εκπαιδευτικού λογισμικού, εφαρμογών προστασίας διαδικτύου, ενημέρωση και τεχνική υποστήριξη σε υπολογιστές μαθητών φτωχών οικογενειών, αλλά και συμβουλές για τους κινδύνους που διατρέχουν οι ανήλικοι χρήστες του διαδικτύου σε συλλόγους γονέων ή σχολείων.
Σας ευχαριστώ, Jimmys για την Β.Ε.