Η κρίση επανέφερε τις μπετονιέρες και το φτυάρι; Παρατηρήσαμε ότι ο εργολάβος που έχει αναλάβει την κατασκευή της προέκτασης του Κ.Υ. Ιστιαίας ρίχνει τα μπετά με τον παλιό τρόπο, δηλαδή φτυάρισμα, τα υλικά, σκίζουμε τον τσιμεντόσακο και τον ρίχνουμε με το μάτι, νερό, κλπ. Δηλαδή οι αναλογίες με το μάτι, όπως εκείνα τα χρόνια. Καλά οι προδιαγραφές του μπετόν πως κατορθώνονται; Με το μάτι; Λοιπόν
κανονίστε μετά από ένα χρόνο η οροφή του να στάζει η να πιάνει υγρασία. Ε! Θα μου πείτε τότε θα τρέχουμε για στεγανωτικά για να μην στάζει. Και ποιος ακούει τον Τσελίκα στο Ράδιο Ιστιαία. Πάντως σήμερα ενημερωτικά θα επισημάνουμε ότι η τεχνολογία έχει αλλάξει. Το μπετόν παρασκευάζεται στα σχετικά εργοτάξια, μεταφέρονται με μπετονιέρες και συνοδεύονται με τα απαραίτητα δικαιολογητικά καταλληλότητας και προδιαγραφών. Όλα αυτά γίνονται για να μην στάζει η οροφή.
Γιώργος Κ. Σταραντζής Δικηγόρος «Ετούτο το σπίτι (το Πανεπιστήμιο) θα φάει το άλλο (το παλάτι)» Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Το Γυμνάσιο-παράρτημα τότε, Λ. Αιδηψού ιδρύθηκε στα πιο βαριά , στα πιο σκοτεινά χρόνια της Κατοχής το 1944. Η φωτεινή πρωτοβουλία ανήκε στην τοπική οργάνωση του ΕΑΜ Αιδηψού της οποίας γενικός γραμματέας ήταν ο Γιάννης Βασιλάκος . Ένας νέος πλημμυρισμένος από τα ιδανικά του ΕΑΜ για μια Ελλάδα με εθνική ανεξαρτησία. Με δημοκρατικό σύστημα διακυβερνήσεως. Μια Ελλάδα της Ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δουλειάς, της προόδου και της ανόρθωσης. Μια Ελλάδα που, ως πρώτη προτεραιότητα θα έβαζε την παιδεία και την μόρφωση του λαού μας. Αυτός ήταν ο ιδεολογικός προσανατολισμός του νεαρού , τότε, γραμματέα του ΕΑΜ Αιδηψού, ο οποίος διέθετε και μόρφωση και σύνεση. Συνεπικουρούμενος από το ΕΑΜ Ιστιαίας του οποίου ο γενικός γραμματέας ήταν τότε ο δικηγόρος Κώστας Τσάμης - μου τον γνώρισε εδώ, στην Αθήνα ο φίλος μου γιατρός Σπύρος Περπατάρης - αν...