Του Γιάννη Καρατζούδη
Ένα κομμάτι σύννεφο βροχή
να πιω μες το ποτήρι,
φαρμάκι μου δίνει η ανατολή
φαρμάκι και η δύση.
Σε όσους πόλεμους να με πας
σε όλους θα σε νικήσω,
Αγγλε Αμερικανέ μου
Γερμανέ κατακτητή μου.
Που θέλεις γη ουρανό
και θάλασσα να κλέψεις,
Οσο φαρμάκι και να πιω
μέλι εγώ το κάνω.
Γιατί εγώ έχω γη και ουρανό
ελεύθερο το πνεύμα,
γιατί εγώ ξέρω να γλεντώ
και τον χορό να στήνω.
Με το σαντούρι το ζουρνά
άντε και το κλαρίνο,
πάνω σε αυτόν τον
ερώτα τις μπαταριές σου δίνω.
Ξυπνά λαέ μου ερώτα
και πιασε τον χορό σου,
κλάματα δεν σου πρέπουνε
ούτε το μοιρολόι.
Ενα κομμάτι σύννεφο βροχή
μαζί με το κρασί μου,
το όχι θα ακούσει η ανατολή
το όχι και η δύση.
Οσο φαρμάκι μου έδωσες να πιω
εγώ το κάνω μελί,
σε όσους πόλεμους να με πας
σε όλους θα σε νικήσω,
Έλληνα εφιάλτη μου Γερμανέ κατακτητή μου.
καρατζουδης γιαννης
να πιω μες το ποτήρι,
φαρμάκι μου δίνει η ανατολή
φαρμάκι και η δύση.
Σε όσους πόλεμους να με πας
σε όλους θα σε νικήσω,
Αγγλε Αμερικανέ μου
Γερμανέ κατακτητή μου.
Που θέλεις γη ουρανό
και θάλασσα να κλέψεις,
Οσο φαρμάκι και να πιω
μέλι εγώ το κάνω.
Γιατί εγώ έχω γη και ουρανό
ελεύθερο το πνεύμα,
γιατί εγώ ξέρω να γλεντώ
και τον χορό να στήνω.
Με το σαντούρι το ζουρνά
άντε και το κλαρίνο,
πάνω σε αυτόν τον
ερώτα τις μπαταριές σου δίνω.
Ξυπνά λαέ μου ερώτα
και πιασε τον χορό σου,
κλάματα δεν σου πρέπουνε
ούτε το μοιρολόι.
Ενα κομμάτι σύννεφο βροχή
μαζί με το κρασί μου,
το όχι θα ακούσει η ανατολή
το όχι και η δύση.
Οσο φαρμάκι μου έδωσες να πιω
εγώ το κάνω μελί,
σε όσους πόλεμους να με πας
σε όλους θα σε νικήσω,
Έλληνα εφιάλτη μου Γερμανέ κατακτητή μου.
καρατζουδης γιαννης