ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΖΟΥΔΗΣ
Στην μνήμη του φίλου μου Στελλάκι που χρονιά περάσαμε
μαζί τις περισσότερες φορές όμορφα και ανέμελα,στο φίλο που για μένα ήταν
ένας από τους μεγάλους και τελευταίους ρεμπέτες στον τρόπο ζωής του έγραψα δυο στιχάκια
να τα μουρμουρίζουμε εμείς στην παρέα για να τον κρατάμε ζωντανό στην
μνήμη μας .
ΣΤΟΥ ΣΤΕΛΛΑΚΙ
Ίσα μόλα ίσα βάρκα
κρατά τα κουπιά καλά,
το κορίτσι περιμένει
έξω στην στεριά.
Για βολτούλα και μπανάκι
στης Λίμνης την ακρογιαλιά ,
για ουζάκι χταποδάκι
αγκάλισες και φίλια.
Ίσα μόλα ίσα βάρκα
κρατά τα κουπιά καλά ,
μην μας πέσει τα κορίτσι
και έχω σούρα δυνατή.
Στου Στελλάκι τον ρεμπέτη
με την καθαρή φωνή,
η παρέα περιμένει
ο Θανάσης ο Ελληνάρας
και ο Κώστας ο Σάνιος
τραγουδάκια θα μας πούνε
μόλις έρθει και ο Λιμνιός
Ίσα μόλα ίσα βάρκα
κρατά τα κουπιά καλά ,
πως ο κόσμος είναι
ωραίος όταν σε έχω αγκαλιά .
ΡΕ ΜΑΓΚΑ
Ρε μάγκα και αλήτη μου
λεβέντη και μορτάκι,
εσένα θέλω στην ζωή
και ας είσαι μπατιράκι.
Πολλούς εγώ εγνώρισα
μες την ζωής την νύχτα ,
γραβάτες και αρώματα
φιόγκους πουκαμισάκια .
Μα όλοι την εκάνουνε
στριφτή μωρέ,
στα δύσκολα μονοπάτια .
Ρε μάγκα και αλήτη μου
λεβέντη και μορτάκι ,
στην αγορά όταν σιργιανάς,
σε κόβουν οι γυναίκες .
Και την καρδιά μου
τυραννάς μωρέ,
κανείς πως δεν με βλέπεις.
Ρε μάγκα και αλήτη μου
λεβέντη και μορτάκι
εσένα θέλω στην ζωή
και ας είσαι μπατιράκι.
ΣΤΙΓΜΕΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ
Ψάχνοντας νότες λευτεριάς,
μες το πιοτί και το κρασί,
μέσα στην νικοτίνη,
Σκόρπισε την ζωή του.
Σπασμένα ήταν τα όνειρα
σπασμένο το μπουζούκι,
ψάχνοντας νότες λευτεριάς,
μες στο πιοτί και το κρασί,
μέσα στην νικοτίνη,
σκόρπισε την ζωή του.
Με μια φωνή ρεμπέτικη,
πόνους να τραγουδάω,
ψάχνοντας νότες λευτεριάς,
μες το πιοτί και το κρασί,
μέσα στην νικοτίνη,
σκόρπισα την ζωή μου.
Γιάννης Καρατζούδης