Ποιές είναι οι ρυθμίσεις που προβλέπονται για το Φαρμακευτικό
Επάγγελμα στο πνεύμα της Ευρωπαικής Νομοθεσίας και Νομολογίας;
Πολλά έχουν δημοσιοποιηθεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης το τελευταίο
διάστημα σχετικά με τα κλειστά επαγγέλματα κι την απόφαση για την
απελευθέρωση τους, με γνώμονα τη διεύρυνση του ανταγωνισμού σε διάφορα
επαγγέλματα και τη δημιουργία επιχειρηματικής ανάπτυξης, με όλα τα
οφέλη που αυτή συνεπάγεται και για τον καταναλωτή.
Το άνοιγμα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού συζητείται έντονα σε αυτό
το πλαίσιο, αγνοώντας πολλές φορές, με πνεύμα ισοπέδωσης λεπτών
ισορροπιών δημόσιας υγείας και υγιούς ανταγωνιστικής διάθεσης, βασικές
παραμέτρους και στα δύο αυτά ζητήματα. Έτσι, για παράδειγμα, η αύξηση
των Μη Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΥΣΥΦΑ) και η διάθεση
τους από το κοινό εμπόριο, μπορεί να βοηθά στη μείωση της
Φαρμακευτικής Δαπάνης των συνταγογραφούμενων φαρμάκων από τη μία, αλλά
με κανέναν τρόπο δεν εξασφαλίζει τον περιορισμό της καταναλωτικής
δαπάνης για την αντιμετώπιση θεμάτων υγείας.
Με άλλα λόγια, δεν είναι βέβαιον ότι η απελευθέρωση της τιμής φαρμάκων
που θα διατίθενται εκτός Φαρμακείου, θα οδηγήσει σε μείωση των τιμών
και όχι σε αύξηση. Με δεδομένη, μάλιστα, την ύπαρξη στρεβλώσεων στην
αγορά διακίνησης του φαρμάκου στην Ελλάδα, τα αποτελέσματα, αν οι
αλλαγές δεν σχεδιαστούν ολοκληρωμένα, μπορεί να είναι και αντίθετα του
επιθυμητού. Ένα παράδειγμα μίας τέτοιας εξέλιξης είναι φαινόμενα όπως
αυτό που περιγράφεται στο τελευταίο μηνιαίο Newsletter του PGEU
(Ευρωπαικού Συνδέσμου των Φαρμακευτικών Συλλόγων - Νοέμβριος 2010),
όπου αλυσίδες φαρμακείων αποφεύγουν πλέον να διαθέτουν στους πελάτες
τους τα φθηνότερα γενόσιμα - αντίγραφα φαρμάκων προκειμένου να μην
χάσουν τα κέρδη που χαρακτηρίζουν τα ακριβότερα φάρμακα!
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
1. Ποιές ακριβώς είναι οι ρυθμίσεις που σχεδιάζει η Κυβέρνηση για τα
Φαρμακεία, στο πλαίσιο της άρσης εμποδίων υπέρ του ανταγωνισμό; Με
ποιό τρόπο θα εξασφαλιστεί η προστασία της δημόσιας υγείας, ζήτημα
σαφώς προσδιορισμένο από Κοινοτικά όργανα;
2. Ποιά είναι η εξέλιξη των μεταρρυθμίσεων στη φαρμακευτική περίθαλψη
που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση;
3. Σήμερα, ο ΕΟΦ παρουσιάζει κάποιο έλλειμμα στις δυνατότητες επαρκούς
ελέγχου της αγοράς του φαρμάκου (π.χ. έλεγχος παράλληλων εξαγωγών
κ.ο.κ.). Με ποιούς τρόπους θα διασφαλιστεί ο έλεγχος της ποιότητας του
φαρμάκου, σε μία απαιτητικότερη κατάσταση, με την αύξηση της διάθεσης
φαρμάκων και εκτός φαρμακείων;
4. Σύμφωνα με το Μνημόνιο, λειτουργεί μία πενταμελής <<Ελεγκτική
Επιτροπή>> που έχει ως αντικείμενο την παρακολούθηση και τον έλεγχο της
φαρμακευτικής δαπάνης. Με δεδομένο ότι τα μέλη της είναι διορισμένοι
κυβερνητικοί παράγοντες, πώς μπορεί να διασφαλιστεί η αμερόληπτη και
διαφανής λειτουργία της;
5. Πρόσφατα, ως απόρροια μέτρων του Μνημονίου, ανακοινώθηκε από την
κυβέρνηση ότι η Δημόσια Δαπάνη για τα Φάρμακα θα πρέπει να φτάσει στο
1% του ΑΕΠ, προκειμένου να είναι αντίστοιχη ως ποσοστό του ΑΕΠ με τις
άλλες χώρες της Ε.Ε. Οι πλειοψηφία όμως των άλλων χωρών της Ε.Ε. έχουν
ποσοστά αρκετά υψηλότερα από το στόχο που θέτει η Ελλάδα. Με βάση πιο
σκεπτικό υιοθετήθηκε ο προαναφερόμενος στόχος;
Ο ερωτών Βουλευτής
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ
Επάγγελμα στο πνεύμα της Ευρωπαικής Νομοθεσίας και Νομολογίας;
Πολλά έχουν δημοσιοποιηθεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης το τελευταίο
διάστημα σχετικά με τα κλειστά επαγγέλματα κι την απόφαση για την
απελευθέρωση τους, με γνώμονα τη διεύρυνση του ανταγωνισμού σε διάφορα
επαγγέλματα και τη δημιουργία επιχειρηματικής ανάπτυξης, με όλα τα
οφέλη που αυτή συνεπάγεται και για τον καταναλωτή.
Το άνοιγμα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού συζητείται έντονα σε αυτό
το πλαίσιο, αγνοώντας πολλές φορές, με πνεύμα ισοπέδωσης λεπτών
ισορροπιών δημόσιας υγείας και υγιούς ανταγωνιστικής διάθεσης, βασικές
παραμέτρους και στα δύο αυτά ζητήματα. Έτσι, για παράδειγμα, η αύξηση
των Μη Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΥΣΥΦΑ) και η διάθεση
τους από το κοινό εμπόριο, μπορεί να βοηθά στη μείωση της
Φαρμακευτικής Δαπάνης των συνταγογραφούμενων φαρμάκων από τη μία, αλλά
με κανέναν τρόπο δεν εξασφαλίζει τον περιορισμό της καταναλωτικής
δαπάνης για την αντιμετώπιση θεμάτων υγείας.
Με άλλα λόγια, δεν είναι βέβαιον ότι η απελευθέρωση της τιμής φαρμάκων
που θα διατίθενται εκτός Φαρμακείου, θα οδηγήσει σε μείωση των τιμών
και όχι σε αύξηση. Με δεδομένη, μάλιστα, την ύπαρξη στρεβλώσεων στην
αγορά διακίνησης του φαρμάκου στην Ελλάδα, τα αποτελέσματα, αν οι
αλλαγές δεν σχεδιαστούν ολοκληρωμένα, μπορεί να είναι και αντίθετα του
επιθυμητού. Ένα παράδειγμα μίας τέτοιας εξέλιξης είναι φαινόμενα όπως
αυτό που περιγράφεται στο τελευταίο μηνιαίο Newsletter του PGEU
(Ευρωπαικού Συνδέσμου των Φαρμακευτικών Συλλόγων - Νοέμβριος 2010),
όπου αλυσίδες φαρμακείων αποφεύγουν πλέον να διαθέτουν στους πελάτες
τους τα φθηνότερα γενόσιμα - αντίγραφα φαρμάκων προκειμένου να μην
χάσουν τα κέρδη που χαρακτηρίζουν τα ακριβότερα φάρμακα!
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
1. Ποιές ακριβώς είναι οι ρυθμίσεις που σχεδιάζει η Κυβέρνηση για τα
Φαρμακεία, στο πλαίσιο της άρσης εμποδίων υπέρ του ανταγωνισμό; Με
ποιό τρόπο θα εξασφαλιστεί η προστασία της δημόσιας υγείας, ζήτημα
σαφώς προσδιορισμένο από Κοινοτικά όργανα;
2. Ποιά είναι η εξέλιξη των μεταρρυθμίσεων στη φαρμακευτική περίθαλψη
που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση;
3. Σήμερα, ο ΕΟΦ παρουσιάζει κάποιο έλλειμμα στις δυνατότητες επαρκούς
ελέγχου της αγοράς του φαρμάκου (π.χ. έλεγχος παράλληλων εξαγωγών
κ.ο.κ.). Με ποιούς τρόπους θα διασφαλιστεί ο έλεγχος της ποιότητας του
φαρμάκου, σε μία απαιτητικότερη κατάσταση, με την αύξηση της διάθεσης
φαρμάκων και εκτός φαρμακείων;
4. Σύμφωνα με το Μνημόνιο, λειτουργεί μία πενταμελής <<Ελεγκτική
Επιτροπή>> που έχει ως αντικείμενο την παρακολούθηση και τον έλεγχο της
φαρμακευτικής δαπάνης. Με δεδομένο ότι τα μέλη της είναι διορισμένοι
κυβερνητικοί παράγοντες, πώς μπορεί να διασφαλιστεί η αμερόληπτη και
διαφανής λειτουργία της;
5. Πρόσφατα, ως απόρροια μέτρων του Μνημονίου, ανακοινώθηκε από την
κυβέρνηση ότι η Δημόσια Δαπάνη για τα Φάρμακα θα πρέπει να φτάσει στο
1% του ΑΕΠ, προκειμένου να είναι αντίστοιχη ως ποσοστό του ΑΕΠ με τις
άλλες χώρες της Ε.Ε. Οι πλειοψηφία όμως των άλλων χωρών της Ε.Ε. έχουν
ποσοστά αρκετά υψηλότερα από το στόχο που θέτει η Ελλάδα. Με βάση πιο
σκεπτικό υιοθετήθηκε ο προαναφερόμενος στόχος;
Ο ερωτών Βουλευτής
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ