Ήμασταν πολλοί εκεί. Για χθες, στα Δικαστήρια, για την δίκη των μαθητών μιλάμε. Συμμαθητές των κατηγορουμένων, γονείς τους και άλλοι γονείς, σύσσωμο το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Εύβοιας, καθηγητές από Γυμνάσια και Λύκεια της Χαλκίδας. Κι όλοι εμείς με τα αιτήματα: να μη συνεχιστεί η ομηρία των κατηγορουμένων μαθητών και των οικογενειών τους και η ψυχολογική συντριβή των παιδιών
«μας», να πάψει η ποινικοποίηση κάθε δράσης των μαθητών – ακόμα κι αν κατά περίπτωση, διαφωνούμε με τις μορφές πάλης που επιλέγονται - , να αθωωθούν οι κατηγορούμενοι μαθητές ώστε να μην υπάρξει νομικό δεδικασμένο εις βάρος των μαθητικών δράσεων, να αποτραπούν οι κάθε καλοθελητές ανώνυμοι ρουφιάνοι να σέρνουν σε δίκες και να διαπομπεύουν ανηλίκους ως παραβατικά στοιχεία, με τεκμήριο ενοχής την ηλικία και την αγωνία τους για το παρόν και για το μέλλον, να θεμελιωθεί, επιτέλους, αλληλεγγύη και συλλογική δράση ανάμεσα σε μαθητές, εκπαιδευτική κοινότητα και γονείς, με σκοπό τη διαφύλαξη και διεύρυνση των δικαιωμάτων των παιδιών μας, στα πλαίσια ενός στέρεα δομημένου Δημόσιου Σχολείου για όλους.
Αμ’ έλα ντε, που δεν το είδαν όλοι, τελικά, με τον ίδιο τρόπο το πράγμα. Φτάνοντας κανείς στα Δικαστήρια έπεφτε πάνω σε μια ομάδα θρησκόληπτων φανατικών προσηλυτιστών, που μετά μανίας προπαγάνδιζε τις πεποιθήσεις των γκουρού της, επιδεικνύοντας μια και μοναδική αγωνία: πόσες στρατολογίες θα μετρήσουν μετά το πέρας της δίκης, στη σέχτα τους.
Δεν μπα να παρεμπόδιζαν την διέλευση των αλληλέγγυων στους δικαζόμενους, καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος της εισόδου του μεγάρου με το πανό και τους ακίνητους, αγέλαστους κι ανέκφραστους σημαιοφόρους τους; Δεν μπα να γελοιοποιούσαν τους ίδιους τους προπαγανδιστές τους, που όντας μαθητές, ανεπιτυχώς υποδύονταν τους συμμετέχοντες σε εργατικά σωματεία; Πολύ περισσότερο, δεν μπα να παραγκώνιζαν την έκφραση συμπαράστασης προς τους μαθητές από τα εκλεγμένα όργανα των συμμαθητών τους (αδιάψευστος μάρτυρας οι φωτογραφίες για το πού αναρτήθηκε το πανό του 1ου Λυκείου σε σχέση με το δικό τους), αποτρέποντας με το καπέλωμά τους τους διαμαρτυρόμενους μαθητές από την παραμονή τους στο χώρο της δίκης; Αλλά σιγά, αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους εργολάβους καπελούδες των κινημάτων. Το κόμμα - κώμα νάναι καλά κι ας ψοφήσουν χίλια αρνιά. Εν προκειμένω, αν οι αλληλέγγυοι δεν είναι μέλη του ΠΑΜΕ ας ΠΑΝΕ από κει πούρθαν δηλ., στα σπίτια τους.
Η δίκη δεν ολοκληρώθηκε, θα επαναληφθεί στις 8 του Φλεβάρη. Βάρδα μην επαναληφθούν οι ίδιες σαχλαμάρες. Κι αυτό, γιατί θα είναι μεγάλο κρίμα στο λαιμό τους να μετατραπεί και με δικιά τους ευθύνη, μια μαζική, αυθόρμητη έκφραση συμπαράστασης μαθητών, και όχι μόνο, σε δικαζόμενους νεολαίους, σε μια φωτογραφία σε χρώματα σέπιας, βλοσυρών και αποτρεπτικών σε κάθε συμμετοχή, θεματοφυλάκων μιας πολιτικής νοοτροπίας και πρακτικής, που μόνο τα μαζικά κινήματα δεν εξυπηρετεί. Αλλιώς, ας πάρουν την ευθύνη που τους αναλογεί, όταν ξαναπλησιάσουν νέους ανθρώπους προτρέποντάς τους σε θρησκευτική στράτευση – ουπς! πολιτική δράση ήθελα να πω - ν’ ακούσουν κανένα «αμάν! Πάλι αυτοί είναι; ΠΑΜΕ να φύγουμε».
Εκφράζοντας την προσωπική μου γνώμη
Αθηνά Βλαχογεώργου
Ανένταχτη Αριστερή και μητέρα
Χαλκίδα 28/1/2011