Του Ιωάννη Δ. Γκίκα
Φοιτητή Κοινωνικών Επιστημών
και Ιστορίας
και Ιστορίας
Οι φετινές δημοτικές εκλογές στο νέο Δήμο Ιστιαίας – Αιδηψού χαρακτηρίστηκαν από την σπάνια μεν, άκρως αποδεκτή δε συγκυρία της ελάχιστης των διαφορών για τις δυο παρατάξεις που κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τον δεύτερο γύρο, που αγγίζει το ποσοστό του 0,1%.
Αρχικά αυτή η διαφορά των 12 ψηφοδελτίων στο σύνολο των 12.651 είναι μια από τις κατάφορες περιπτώσεις που συγκαταλέγονται στους λόγους
προβληματισμού γύρο από το αποτέλεσμα, είτε για την περίπτωση του ανθρώπινου λάθους εξαιτίας της έντασης της στιγμής των εκλογών, γεγονός που αναγνωρίζει ο νομοθέτης, είτε της ανθρώπινης παρατυπίας λόγω σχετικά βεβιασμένης ανακοίνωσης αποτελεσμάτων, που δικαιολογεί το ποσοστιαίο λάθος.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, ναι μεν η πλειοψηφούσα κατ’ ελάχιστον παράταξη μπορεί να χαίρει της αποδοχής των εκλογέων κατά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, δεν αμφισβητείται όμως και η περίπτωση του ανθρώπινου λάθους, και μάλιστα σε τόσο μικρό δείγμα ψηφοδελτίων μέσα σε σύνολο πολύ περισσοτέρων, ειδικότερα δε, όταν μιλάμε για ανθρώπους που αποφασίζουν επί τόπου για την εγκυρότητα των ψηφοδελτίων και μην ξεχνάμε ότι errare humanum est (= το σφάλειν ανθρώπινο).
Συνεπώς, η Ελληνική Δικαιοσύνη είναι αυτή που πρέπει να επιληφθεί και να προσδώσει την απαιτούμενη δημοκρατική νομιμοποίηση και να αποσαφηνίσει την λαϊκή εντολή και τελικά να κατακυρώσει την κατεύθυνση στην οποία αυτή στρέφεται.
Εν, προκειμένου, τέλος, μια προσφυγή στη Δικαιοσύνη δεν περιγράφει καμία φιλόδικη συμπεριφορά και κανένα δικαστικό πραξικόπημα, όσον αφορά σε μια ενδεχόμενη ανατροπή, αλλά ύψιστο έννομο δικαίωμα και σε αυτή την περίπτωση προσπάθεια καθάριας αποτύπωσης της λαϊκής βούλησης.
Βόρεια Εύβοια 6-1-2011