ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΖΟΥΔΗΣ
Τι να αρνηθώ απ΄την ζωή
σε ποιες πατρίδας ηθικές,
ενός θεού το βόλι
που τιμωροί μου στέκονται
να με κοιτούν με το μεγάλο μάτι.
Φόβο,τρόμο και υποταγή
οι δυο τους με γυρεύουν ,
ακόμη και την ελπίδα μου
έτσι την εξαργυρώνουν.
Θα πλάσω πάλι από την αρχή
έναν δικό μου κόσμο,
που θα έχει αλήθειες δυνατές
ανάστημα αντρίκιο.
Ένα κόσμο από την αρχή
ντροπή να μην μου φέρνει,
σε αυτόν Κυρά μου όμορφη
σ' αυτόν θα σε καλέσω,
να κάνουμε πολλά παιδιά
τίμια και δοξασμένα.