Η μέχρι σήμερα πορεία της Κυβέρνησης στα περιβαλλοντικά θέματα
απέδειξε αυτό που εξ΄αρχής πολλοί υποπτευόμαστε: Θα ανακοινώνει
προθέσεις που υπηρετούν επικοινωνιακούς και μόνον σκοπούς . Είναι
χαρακτηριστική η συμπεριφορά της στο σ/ν για τη προστασία της
βιοποικιλότητας: Δημιούργησε προσδοκίες που κατέληξαν σαπουνόφουσκες.
Το συγκεκριμένο ν/σ, όπως τουλάχιστον αρχικά έγινε γνωστό,
αποτελούσε τη πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα απόπειρα για μια έστω
και μερική, ουσιαστική προσέγγιση των προβλημάτων στις προστατευόμενες
περιοχές. Όχι τόσο γιατί διασφάλιζε ένα ελάχιστο καθεστώς προστασίας
στις περιοχές natura αλλά κυρίως γιατί άγγιζε το τεράστιο πρόβλημα της
εκτός σχεδίου δόμησης.
Όμως η απόπειρα όχι μόνο έμεινε απλή έκθεση ιδεών αλλά και
κατέληξε να επιτρέπει την εγκατάσταση σ΄ αυτές τις περιοχές νέων
λατομικών και μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, αποδεικνύοντας έτσι για
μια ακόμη φορά ότι τα θέματα προστασίας του περιβάλλοντος δεν
αντιμετωπίζονται με μισά και διστακτικά βήματα ούτε με
επικοινωνιακούς τακτικισμούς, χρειάζονται συγκρούσεις.
Φαίνεται ότι η πολεοδομική αντίληψη της εκτός σχεδίου δόμησης
(ελληνική ιδιαιτερότητα κι αυτή, που είναι άγνωστη και ως έννοια
ακόμη στην υπόλοιπη Ευρώπη ) καλά κρατεί και μετά την άλωση του
αστικού και περιαστικού χώρου επιχειρείται να εδραιωθεί ακόμη και στα
πιο ευαίσθητα και προστατευόμενα οικοσυστήματα της υπαίθρου, όπως
είναι τα natura.
Εκφράζεται από πολλούς η άποψη ότι η μέχρι σήμερα
πολεοδομική λειτουργία της πολιτείας έχει δημιουργήσει δικαιώματα που
πρέπει να αναγνωριστούν και μετά να ξεκινήσει η συζήτηση για τη
κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης.
Όμως τέτοιου είδους τομές στη περιβαλλοντική νομοθεσία δεν
μπορούν να περιμένουν άλλο κι ούτε να υλοποιηθούν χωρίς προβλήματα
και κόστη. Μένει λοιπόν να «μετρήσουμε» όλοι μας το περιβαλλοντικό
όφελος που θα προκύψει από μια τέτοια ρύθμιση ,πόσο μάλλον όταν τη
στηρίζει εδώ και 25 χρόνια και το Συμβούλιο της Επικρατείας με τη
νομολογία του .
Πέραν όμως αυτού του οφέλους πρέπει να δούμε πως μακροπρόθεσμα
θα υπηρετηθούν οι αναπτυξιακές δυνατότητες της επαρχίας, μέσα από τις
αρχές της αειφορίας. Γι΄ αυτό οφείλουμε :
α] μέχρι τη σύνταξη και εφαρμογή ειδικών περιβαλλοντικών μελετών για
κάθε μία ,να απαγορεύσουμε εντελώς τη δόμηση στις ευαίσθητες αυτές
περιοχές .
β] να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες καταγραφής όλων των
προστατευόμενων εξωαστικών περιοχών ώστε να καταστεί δυνατή η
κατάργηση στο σύνολο της επικράτειας της εκτός σχεδίου δόμησης και
γ] να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα καταστήσουν την
επαρχία βασικό πυλώνα της αγροτικής δραστηριότητας και της
περιβαλλοντικής ισορροπίας.
Χαλκίδα 10/03/2011
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
απέδειξε αυτό που εξ΄αρχής πολλοί υποπτευόμαστε: Θα ανακοινώνει
προθέσεις που υπηρετούν επικοινωνιακούς και μόνον σκοπούς . Είναι
χαρακτηριστική η συμπεριφορά της στο σ/ν για τη προστασία της
βιοποικιλότητας: Δημιούργησε προσδοκίες που κατέληξαν σαπουνόφουσκες.
Το συγκεκριμένο ν/σ, όπως τουλάχιστον αρχικά έγινε γνωστό,
αποτελούσε τη πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα απόπειρα για μια έστω
και μερική, ουσιαστική προσέγγιση των προβλημάτων στις προστατευόμενες
περιοχές. Όχι τόσο γιατί διασφάλιζε ένα ελάχιστο καθεστώς προστασίας
στις περιοχές natura αλλά κυρίως γιατί άγγιζε το τεράστιο πρόβλημα της
εκτός σχεδίου δόμησης.
Όμως η απόπειρα όχι μόνο έμεινε απλή έκθεση ιδεών αλλά και
κατέληξε να επιτρέπει την εγκατάσταση σ΄ αυτές τις περιοχές νέων
λατομικών και μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, αποδεικνύοντας έτσι για
μια ακόμη φορά ότι τα θέματα προστασίας του περιβάλλοντος δεν
αντιμετωπίζονται με μισά και διστακτικά βήματα ούτε με
επικοινωνιακούς τακτικισμούς, χρειάζονται συγκρούσεις.
Φαίνεται ότι η πολεοδομική αντίληψη της εκτός σχεδίου δόμησης
(ελληνική ιδιαιτερότητα κι αυτή, που είναι άγνωστη και ως έννοια
ακόμη στην υπόλοιπη Ευρώπη ) καλά κρατεί και μετά την άλωση του
αστικού και περιαστικού χώρου επιχειρείται να εδραιωθεί ακόμη και στα
πιο ευαίσθητα και προστατευόμενα οικοσυστήματα της υπαίθρου, όπως
είναι τα natura.
Εκφράζεται από πολλούς η άποψη ότι η μέχρι σήμερα
πολεοδομική λειτουργία της πολιτείας έχει δημιουργήσει δικαιώματα που
πρέπει να αναγνωριστούν και μετά να ξεκινήσει η συζήτηση για τη
κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης.
Όμως τέτοιου είδους τομές στη περιβαλλοντική νομοθεσία δεν
μπορούν να περιμένουν άλλο κι ούτε να υλοποιηθούν χωρίς προβλήματα
και κόστη. Μένει λοιπόν να «μετρήσουμε» όλοι μας το περιβαλλοντικό
όφελος που θα προκύψει από μια τέτοια ρύθμιση ,πόσο μάλλον όταν τη
στηρίζει εδώ και 25 χρόνια και το Συμβούλιο της Επικρατείας με τη
νομολογία του .
Πέραν όμως αυτού του οφέλους πρέπει να δούμε πως μακροπρόθεσμα
θα υπηρετηθούν οι αναπτυξιακές δυνατότητες της επαρχίας, μέσα από τις
αρχές της αειφορίας. Γι΄ αυτό οφείλουμε :
α] μέχρι τη σύνταξη και εφαρμογή ειδικών περιβαλλοντικών μελετών για
κάθε μία ,να απαγορεύσουμε εντελώς τη δόμηση στις ευαίσθητες αυτές
περιοχές .
β] να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες καταγραφής όλων των
προστατευόμενων εξωαστικών περιοχών ώστε να καταστεί δυνατή η
κατάργηση στο σύνολο της επικράτειας της εκτός σχεδίου δόμησης και
γ] να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα καταστήσουν την
επαρχία βασικό πυλώνα της αγροτικής δραστηριότητας και της
περιβαλλοντικής ισορροπίας.
Χαλκίδα 10/03/2011
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ