Πέθανε και ετάφη στο χωριό της Αιδηψού όπου και ο
οικογενειακός τάφος η Δέσποινα Τσικρικά την 28-02-2011. Η εκδημήσασα ήταν
ηλικίας 94 ετών αλλά φαινόμενο βιολογικής αντοχής και δραστηριότητας μέχρι του
τέλους της. Υπήρξε επίτιμος δικηγόρος του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών και
κορυφαίο στέλεχος του φεμινιστικού κινήματος της χώρας, Την συνέδεε προσωπική
φιλία με την Μαργαρίτα Παπανδρέου. Το 1964 πρωθυπουργεύοντος του αείμνηστου
Γεωργίου Παπανδρέου ήταν Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Υπήρξε
αγωνίστρια των δημοκρατικών αγώνων και των αγώνων της Αιδηψού για την λύση
βασικών προβλημάτων της.
Τον επικήδειο εξεφώνησε ο
φίλος της Γεώργιος Σταραντζής διακεκριμένος δικηγόρος και εκλεκτός συνεργάτης
μας. Το εκφωνηθέν κείμενο αποδίδει το μέγεθος της προσωπικότητας της γι αυτό
και το δημοσιεύουμε αυτούσιο.
--------------------------
Εάν ο πόνος και η οδύνη από την βιολογική απώλεια του ανθρώπου είχε ως
κριτήριο όχι συναισθηματικό, όπως είναι η ηλικία του
εκδημήσαντος αλλά
αξιολογικό, της προσφοράς δηλαδή και των αγώνων του υπέρ της κοινωνίας τότε
αυτής της κοινωνίας σήμερα πρέπει ο πόνος της να είναι
βαρύς και η οδύνη της
βαθύτατη.
Ζωντανή, ευαίσθητη και άγρυπνη συνείδηση δεν επαναπαύτηκε στην απόλαυση
των υλικών αγαθών της ζωής και στην εγωιστική διαχείριση ενός άνετου υλικού
επιπέδου του βίου που τα είχε εξασφαλίσει. Ένοιωθε την αποστολή και την
ολοκλήρωση του ανθρώπου με την εσωτερική καλλιέργεια της προσωπικότητας ώστε να
γίνει πλήρης άνθρωπος
χρήσιμος
και ωφέλιμος όχι μόνο στον εαυτό της αλλά και στο κοινωνικό σύνολο ελιτίστικες
αντιλήψεις και προνόμια κοινωνικά και οικονομικά ποτέ δεν την εμπόδισαν να
συνοδοιπορήσει με αγωνιστικό φρόνημα σε διεκδικητικούς αγώνες.
Αγάπησε στην ζωή με ανιδιοτέλεια, ιδανικά και αξίες, όταν άλλοι τα.
εμπορεύονταν και πλούτιζαν από την εμπορία τους και στο χρηματιστήριο των
πνευματικών και ηθικών αξιών ήταν ζάμπλουτη γιατί αυτές οι μετοχές της διαρκώς
ήταν σε άνοδο, Δεν υπήρξε τίποτε πιο ωραίο και ευγενές στην ζωή που να
αγαπήθηκε και να μην το αγάπησε. Αγάπησε την μόρφωση, την διαρκή καλλιέργεια
και αισθανόταν την γοητεία του πνεύματος να την κατακυριεύει. Μελετούσε και
ερευνούσε συνεχώς θέλοντας να είναι ενήμερη στα ρεύματα των ιδεών και σε
πνευματικούς προβληματισμούς που κατακλύζουν τους χρόνους μας.
Μετείχε συνειδητά με ορθάνοικτα τα μάτια της ψυχής της και του
πνεύματος της στα σύγχρονα προβλήματα της ζωής και τις αγωνίες του σύγχρονου
ανθρώπου μέσα στην περιδίνηση των καιρών μας που δεν ζητά μόνο ψωμί αλλά και
«ένα ζευγάρι μεταχειρισμένα έστω ιδανικά » όπως ζητούσε ο ήρωας του Ίψεν, για
να μπορέσει να θερμάνει την άδεια από ιδανικά και αξίες ψυχή του, που
κυριολεκτικά λεηλάτησε ο ηθικός μηδενισμός των χρόνων μας!
Υπήρξε ουμανίστρια στην πιο ορθή έκφραση του όρου
γιατί ο ανθρωπισμός της δεν υπήρξε απρόσωπος και αφηρημένος αλλά αγκαλιασμένος
με την αγάπη του Ιησού στήριζε συνειδήσεις και συμπαραστεκόταν στον αδύναμο και
ανυπεράσπιστο συνάνθρωπο της προσφέροντας την βοήθεια και την θαλπωρή μιας
ανιδιοτελούς προσφοράς.
Ήταν πολλοί οι άνθρωποι, που διόρισε τότε ως
Διευθύντρια του Υπουργείου Δικαιοσύνης και περισσότεροι όσοι βοηθήθηκαν για να
κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Πρόεδροι των ανώτατων δικαστηρίων
της χώρας, του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου Επικρατείας τους προώθησε
αξιολογικά για να συμπληρώσουν
τις μεταπτυχιακές σπουδές τους στην Γερμανία και στην Γαλλία. Οι ευεργετηθέντες
της εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους και εσύ Δέσποινα αισθανόσουν ικανοποίηση γιατί
μπόρεσες να βοηθήσεις τους ικανούς να μην αδικηθούν από την πολιτική
σκοπιμότητα της εποχής. Όταν επιστρέφοντας ανήλθαν στις κορυφές της Ελληνικής
Δικαιοσύνης, εκείνο που έλεγε ο μεγάλος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Αλ,
Σβώλος : « Να απονέμεται την δικαιοσύνη με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια προς
τους ισχυρούς και με κατανόηση και επιείκεια προς τους αδυνάτους », τους το
θύμιζες
Ήσουν πάντα δυνατή γιατί ήσουν με το μέρος της αλήθειας και της δικαιοσύνης.
Αυτές οι μεγάλες ηθικές αξίες σε έκαναν να μην επαναπαύεσαι στην αστική άνεση
και θαλπωρή που την είχες και από την οικογένεια σου, αλλά να σηκώσεις μαζί με
τον βασανισμένο λαό μας οδοιπορώντας μαζί του προς την Ανάσταση του
Δημοκρατικού Πολιτεύματος, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Κοινωνικής
Δικαιοσύνης.
Υπήρξες πάντα προοδευτική υπηρετώντας όμως μια Δημοκρατία με ανθρώπινο
πρόσωπο αλλά και μια Ελευθερία συνετή και φρόνιμη. Ήταν περίλυπος η μεγάλη σου
ψυχή όταν διαπίστωνες ότι από την Δημοκρατία λείπει το Ανθρώπινο πρόσωπο και
από την Ελευθερία η σύνεση και η φρονιμάδα.
Είναι Δέσποινα η μοίρα των εκλεκτών ανθρώπων και των αγωνιστών να
φεύγουν πικραμένο», διαπιστώνοντας ότι άλλοι πρόδωσαν αντί χρυσίου τα ιδανικά
των κοινών δημοκρατικών και κοινωνικών αγώνων,
Αγάπησες με ασίγαστο πάθος την Αιδηψό, την πατρίδα σου και ήσουν σε
όλους τους αγώνες που δώσαμε για την πρόοδο της στην πρώτη γραμμή της μάχης,
Δεν υπήρξε αγώνας υψηλός και ωραίος που να μην τον έδωσες. Δεν υπήρξε ιδανικό,
αξία και σκοπός στα οποία δεν διακόνησες. Άνθρωποι σαν και εσένα έπρεπε να ζουν
χίλια χρόνια όπως έγραψε ο Καζαντζάκης για έναν Άνθρωπο - Ανθρωπότητα.
, του Αλέξη Ζορμπά.
Τους αγώνες τους μεγάλους και τους υψηλούς τους
αγωνιστικές, την πίστη στα ιδανικά την τήρησες. Στο φεμινιστικό κίνημα της
χώρας που μετείχες έδωσες με την παρουσία σου παράδειγμα ποιοτικής αναβαθμίσεως
του.
Αγαπητή Δέσποινα και συντρόφισσα κοινών αγώνων, υπήρξες Αξία όχι μόνο
της Αιδηψού, υπήρξες Αξία της Πατρίδος.
Δέσποινα σε αποχαιρετώ με οδύνη και σε διαβεβαιώ με τους στίχους του
αγαπημένου σου ποιητή « τότε οι νεκροί πεθαίνουνε όταν τους λησμονάνε ».
Δεν θα σε λησμονήσουμε