του Γιάννη Καρατζούδη
Έλα συντρόφισσα της ζωής μου,
ήρθε η ώρα να πάρουμε τον δρόμο
των λαϊκών αγώνων.
Μαζί με το φουλάρι,
μην ξεχάσεις να πάρουμε
κόκκινα γαρύφαλλα από την αυλή.
Δώσε μου το χέρι σου συντρόφισσα
τους παλιούς δρόμους, για λευτεριά
θα πάρουμε μαζί με όλους .
Άκου συντρόφισσα,
στις πλατιές, στους δρόμους,
τα αγόρια και τα κορίτσια,
χαρούμενα συνθήματα φωνάζουν,
για Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία.
Πάμε συντρόφισσα,
η Ζωή, η Αγάπη, ο Ερώτας,
μας περιμένουν έξω .
Πόσο ελπίδα μου δίνει
το χαμόγελο σου συντρόφισσα.
H νίκη είναι δική μας γιατί αγαπήσαμε
την Θάλασσα,τον Ήλιο,το Ποτάμι,
γιατί αγαπήσαμε τον άνθρωπο.
Πάμε συντρόφισσα μας περιμένει
η Άνοιξη, ο Αγώνας, η Ζωή .