Η μοναδική υποψηφιότητα της Κυριακής και ο ανένδοτος αγώνας
κατά της Λογικής, φέρνει στο προσκήνιο τον αντιπαθέστερο υπουργό του μνημονίου,
σαν εγγυητή του πολιτικού μέλλοντος της χώρας.
Σαν να μη τρέχει τίποτα λοιπόν στα εκλογικά κέντρα του Πα-σοκ
, καλούνται όσοι συμφωνούν να είναι άνεργος
ο διπλανός τους, χρεοκοπημένος ο φίλος τους, χωρίς κοινωνική πρόνοια η γριά της
γειτονιάς τους , να δώσουν το λουθηριανό συγχωροχάρτι στον κατεξοχή αδίστακτο εφαρμοστή της χουντοποίησης
του ελληνικού κοινοβουλευτικού
κράτους.
Ένα δίφραγκο η τσίπα του καθενός που θα μπεί στο ηλεκτρονικό
παραβάν και θα πει ναι ή …ναι στη συνέχιση της αδιέξοδης πολιτικής, στο ξεπούλημα
της ιστορίας και του μέλλοντος, στη συγχώρεση των αχρήστων , στην νομιμοποίηση
των ληστών και τοκογλύφων.
Όμως όσο έξω από τα πράγματα και να είναι ο κάθε ψηφοφόρος του
Βενιζέλου, δεν τον απαλλάσσει από τις ευθύνες τις συνενοχής. Το ηθικό γιαούρτομα περιμένει
τον καθένα συνυπεύθυνο , που για λόγους αντικοινωνικούς , σκοτεινούς και μισαλλόδοξους
θα συνοδοιπορήσει με τη Μέρκελ, το ΔΝΤ , την ΕΕ , το Ράιχσταγκ και τόσους άλλους
διεθνείς τοκογλύφους, στο να αναδείξει τους νέους Μανιαδάκηδες της κατεχόμενης
Ελλάδας.
Όχι δεν αξίζει σε κανένα ψηφοφόρο του Πασοκ αυτή η ντροπή.
Είναι χρέος και δικό τους να μη καθαγιάσουν με τη ψήφο τους,
τους υποτελείς , να μη συνυπογράψουν την υποδούλωση, να σταθούν πλάι στα περήφανα
γηρατειά, τα νιάτα της χώρας για την εθνική ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία,
των (ψευδεπίγραφων πια) καλεσμάτων της ιδρυτικής διακήρυξης του πολιτικού τους χώρου.
Και αν παρά τη θέλησή του προσέλθει πια κανείς, αντί για
ψηφοδέλτιο ας δώσει κάτι που αξίζει: ένα μεταχειρισμένο χαρτί τουαλέτας.
ΠΒ