Η επιστολή έχει ως εξής:
Σύντροφε
Γραμματέα,
Βιώνουμε
μια πρωτόγνωρη πολύπλευρη κρίση. Κρίση οικονομική, παραγωγική, πολιτική
πολιτιστική, θεσμική σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, κρίση με τραγικές
επιπτώσεις στην κοινωνία και ιδιαίτερα τα αδύνατα στρώματά της.
Η
επίθεση των κερδοσκόπων στην Ευρωζώνη και ευρύτερα στην Ε.Ε. βρήκε απροετοίμαστες
και ανοχύρωτες της χώρες της ενώ ταυτόχρονα αναβίωσε παλαιούς εθνικισμούς.
Η
θεοποίηση των αγορών, η ανυπαρξία συνεκτικού αναπτυξιακού μοντέλου για όλες τις
χώρες της Ε.Ε., η εμμονή της κας ΜΕΡΚΕΛ και των συμμάχων της για τη
Γερμανοποίηση της Ευρώπης - μέσω της νεοφιλελεύθερης λειτουργίας της
υποτιθέμενης ΕΚΤ και του σκληρού Ευρώ - και η συνεχιζόμενη και εντεινόμενη
επίθεση των κερδοσκόπων, οδηγούν στο εκτελεστικό απόσπασμα και σε σύγχρονα κρεματόρια μεγάλα τμήματα των
κοινωνιών του Ευρωπαϊκού Νότου.
Η
Χώρα μας - αδύνατος κρίκος της Ευρωζώνης - επιλέχθηκε σαν χώρος δοκιμών των
σχεδίων των κερδοσκόπων και εξελίχθητε σε πεδίο συγκρούσεων συμφερόντων και σε
χώρα εφαρμογής των σχεδίων των ισχυρών
της Ευρώπης για τη μετατροπή των χωρών του νότου, από ισότιμα μέλη της Ε.Ε. , σε προτεκτοράτα.
Επιλέχθηκε και εξαιτίας της - δουλόπρεπους απέναντι στους ισχυρούς ξένους -
συμπεριφοράς της σύγχρονης κλεπτοκρατικής αστικής τάξης που ελέγχει τα ιδιωτικά
ΜΜΕ - δυστυχώς όχι μόνο - και επιδιώκει διακαώς να ξεπεράσει αλώβητη την κρίση, με την ενοχοποίηση της
πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού ,που καλείται να πληρώσει και για τις μακροχρόνιες κλεπτοκρατικές επιδόσεις
της.
Όπως
επισήμανα και παλαιότερα «Απέναντι σ αυτή τη πρωτόγνωρη επίθεση έπρεπε να
παρατάξουμε την ενότητα του Λαού και την ταχύρρυθμη εφαρμογή σχεδίου εθνικής
παραγωγικής, οικονομικής και πολιτικής ανασυγκρότησης. Χωρίς τη λαϊκή
κινητοποίηση στη κατεύθυνση αυτή, χωρίς
τη συνειδητή συμμετοχή της συντριπτικής
πλειοψηφίας των πολιτών στην ανασυγκρότηση της χώρας και χωρίς δυνατότητα
συγκρότησης εθνικής πολιτικής και κοινωνικής συμφωνίας, θα καταλήξουμε σε
συντηρητικές λύσεις κατεδάφισης κάθε κοινωνικής κατάκτησης» και δυστυχώς
εκεί καταλήξαμε.
Τώρα μας καλούν να αποδεχθούμε
αδιαμαρτύρητα μέτρα και πολιτικές αδιέξοδες, πού κλέβουν της ζωές μας και το
χειρότερο τις ελπίδες της νέας γενιάς και να επικυρώσουμε τις επιλογές «των
άλλων» μέσα από τις προσέχεις εκλογές.
Σύντροφε
γραμματέα,
το
ΠΑΣΟΚ, ξεκομμένο από τις κοινωνικές διεργασίες που συντελούνται και αποξενωμένο
από τις κοινωνικές δυνάμεις που το συγκρότησαν
και το ανέδειξαν σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων της μεταπολιτευτικής
περιόδου, έχει καταντήσει «άδειο πουκάμισο».
Στο
διάστημα των τελευταίων 30 μηνών ξεκόπηκε από τις ρίζες του. Υποκατέστησε την
πολιτική με την επικοινωνία και την μοιρολατρική θεωρία του μικρότερου κακού.
Διέλυσε τις οργανώσεις που πλέον υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Τα όργανα τους είναι
ξεπερασμένα –διαλυμένα και δεν συνεδριάζουν. Όσοι επιδιώκουν την ουσιαστική
λειτουργία τους θεωρούνται γραφικοί, χλευάζονται και καταγγέλλονται. Οι
βουλευτές λειτουργούν άλλοι καθ υπόδειξη και άλλοι με την απειλή της διαγραφής.
Όσοι διαφωνούν διαγράφονται. Οι ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας και οι όποιες
λειτουργούν στα μαζικά κινήματα που έχουν απομείνει, μετά την καταιγίδα των
μέτρων και την επικοινωνιακή επίθεση εναντίον τους, θεωρούν το ΠΑΣΟΚ εχθρό.
Η
επίσημη Κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να διχάσει το Λαό στρέφοντας τη μια
κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη δυναμιτίζοντας την, τόσο αναγκαία και άλλοτε κορυφαία επιλογή
μας , Εθνική Λαϊκή Ενότητα.
Οι αξιωματούχοι του, υπουργοί
και βουλευτές, αντί να αναζητήσουν πολιτικές συμβατές με τις διακηρύξεις του
και να επιδιώξουν την επανασύνδεσή του με την κοινωνία, επιδίδονται σε
τακτικισμούς που αποσκοπούν στην επομένη μέρα και προσπαθούν να οικειοποιηθούν
το «άδειο πουκάμισο» για να καλύψουν την πολιτική γύμνια τους.
Μπροστά
σε αυτή τη κατάσταση η κοινωνία αναζητά προοδευτική διέξοδο από την κρίση και
αποτελεί χρέος του κάθε πολίτη να εκφράσει ελευθέρα την άποψη του. Δυστυχώς
αντί να επιδιώξουμε να αφουγκραστούμε την κοινωνία, να ακούσουμε τους
προβληματισμούς της, να ενδυναμώσουμε το διάλογο και την ελεύθερη διακίνηση των
ιδεών, επιλέχτηκε η ακατάσχετη θριαμβολογία και επιβλήθηκε η «σιωπή των αμνών».
Όσοι
από τους βουλευτές εξέφρασαν την άποψή τους και ψήφισαν κατά συνείδηση
διαγράφηκαν και εκδιώχθηκαν από το ΠΑΣΟΚ ενώ η εκλογική σκοπιμότητα απέκλεισε
κάθε αντίθετη άποψη από την διεκδίκηση της ηγεσίας. Έτσι το ΠΑΣΟΚ μεταλλάχτηκε
σε κόμμα τυφλής υποστήριξης των νεοφιλελεύθερων επιλογών της τρόικας και
μηχανισμός εφαρμογής τους.
Ο
απολογισμός της μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ είναι πολύ βαρύς για τη Χώρα και το Λαό.
Με
πρόσχημα τη «σωτηρία της χώρας» και μοναδικό επιχείρημα το εφεύρημα του
«μονόδρομου» η κυβέρνηση επέβαλλε την πολιτική της στη Βουλή και το Λαό.
Εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν, Λαϊκές κατακτήσεις ενός αιώνα
κατεδαφίσθηκαν, συνταγματικές διατάξεις ανεστάλησαν, οι συλλογικές
διαπραγματεύσεις αποδυναμώθηκαν και ο
θεσμός της διαιτησίας τέθηκε κάτω από τις επιθυμίες του εργοδότη. Μισθοί,
συντάξεις και κοινωνικές παροχές τέθηκαν στο, ολοένα και μικρότερο, κρεβάτι του
Προκρούστη με τελικό στόχο την μείωση τους στα επίπεδα μεταξύ Βουλγαρίας και
Πορτογαλίας, η ανεργία ξεπέρασε κάθε φαντασία και οι μορφωμένοι νέοι μας
παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς για να βρουν απασχόληση. Η φτώχια και η
εξαθλίωση χαρακτηρίζουν μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας.
Ταυτόχρονα
η φοροκαταιγίδα κατά των νοικοκυριών εντείνεται ενώ η γραφειοκρατία βασιλεύει, η
φοροδιαφυγή οργιάζει, οι τράπεζες διαρκώς ενισχύονται και τα μεγάλα συμφέροντα
«εξυπηρετούνται».
Οι
διασφαλίσεις των δανειστών, παλαιών και νέων, ενισχύονται και διευρύνονται τόσο
με την εκδίκαση τυχών διαφορών από τα
δικαστήρια του Λουξεμβούργου, με βάση το αγγλικό δίκαιο και την παραίτηση του
Ελληνικού Δημοσίου και της Τράπεζας της Ελλάδος από την «ασυλία» όσο και από
την δημιουργία ειδικού λογαριασμό για την εξυπηρέτηση του χρέους στον οποίο θα
εισρέουν οι μελλοντικές δόσεις του δανείου και τα έσοδα από τις εκτεταμένες
αποκρατικοποιήσεις πού επιβάλλονται χωρίς «ελάχιστο τίμημα».
Ουσιαστικά στις νέες συνθήκες
πού επιβάλλονται μετά το PSI
,φορτώνεται ο λαός με το κόστος της κεφαλαιοποίησης των τραπεζών και την άμεση
καταβολή ποσοστού των παλαιών ομολόγων που ξεπερνά τις λογιστικές ωφέλειες της
εθελοντικής ανταλλαγής, αποτρέπεται η πέραν του κουρέματος χρεοκοπία προς τους
πιστωτές - διασφαλίζονται πολλαπλώς - και προβλέπεται φτωχοποίηση και χρεοκοπία
για το Λαό.
Όσοι ανέχονται και σιωπούν
πλέον βοηθούν στην απενοχοποίηση και την πλήρη επικράτηση των πλέον ακραίων αντιδραστικών
επιλογών, όπως συνέβαλλαν τον Νοέμβριο στη νομιμοποίηση της ακροδεξιάς και στην
υπουργοποίηση επιφανών στελεχών της.
Είναι
ώρα ευθύνης για όλους.
Ας
πάψουμε ,στο όνομα του κομματικού πατριωτισμού ,να κρυβόμαστε πίσω από το
δάκτυλο μας.
Ο Λαός που μας εμπιστεύτηκε
δεκαετίες απαιτεί οπό όλους εμάς ξεκάθαρες κουβέντες και όχι μισόλογα.
Απαιτεί ανάπτυξη και όχι
εντεινόμενη ύφεση.
Απαιτεί προτεραιότητα στη
προστασία του Τόπου και των συμφερόντων του και όχι των δανειστών.
Απαιτεί κράτος κοινωνικής
αλληλεγγύης και όχι κοινωνία 2/3 που ταχύρρυθμα δημιουργείται.
Απαιτεί προοδευτική διέξοδο από
την κρίση και αλλαγή της αδιέξοδης πολιτικής που εφαρμόζεται.
Απαιτεί Κόμματα και Πολιτικούς
που να εκφράζουν τα συμφέροντα του και όχι ικανούς διαχειριστές της εξουσίας,
που προκειμένου να διατηρηθούν στις καρέκλες της, συναγελάζονται με τα κάθε
λογής αρπακτικά που ασέλγησαν κατ επανάληψη σε βάρος του Λαού και δηλώνουν πρόθυμοι
να συμπληρώσουν την «μελλοντική κυβέρνηση Σαμαρά.»
Σε αυτές τις απαιτήσεις δεν
μπορεί να ανταποκριθεί, κατά την εκτίμηση μου, το μεταλλαγμένο πλέον ΠΑΣΟΚ και
αυτό αποδείχθηκε περίτρανα στην πρόσφατη συνδιάσκεψη. Γι αυτό και θεωρώ χρέος
μου να υποβάλλω την παραίτησή μου από μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και να σου
γνωστοποιήσω την αποχώρηση μου από το ΠΑΣΟΚ.
Η
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ,που
ευαγγελιζόταν η ιδρυτική μας διακήρυξη , είναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαίο
ζητούμενο αφού αποτελούν προϋπόθεση για
την όποια λύση. Με βάση αυτές τις αρχές θα συνεχίσω να αγωνίζομαι.
Συντροφικά
Δημήτρης
Πιπεργιάς